Γκάιτνερ: Grexit και «δικαιοσύνη Π. Διαθήκης» ζητούσε ο Σόιμπλε

13:54 15/5/2014 - Πηγή: Exofitsio

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και ο Τίμοθι Γκάιτνερ κατά τη συνάντησή τους στο νησί Σιλτ στη Βόρεια Θάλασσα, στα τέλη Ιουλίου του 2012, που περιγράφει ο δεύτερος στο βιβλίο του «Stress Test».
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε παρουσιάσει το καλοκαίρι του 2012 στον τότε Αμερικανό ομόλογό του Τίμοθι

Γκάιτνερ το σχέδιό του για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, όπως αποκαλύπτει ο ίδιος ο Γκάιτνερ στο βιβλίο του «Stress Test», που μόλις κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ. Ηταν τέλη Ιουλίου του 2012 και ενώ οι αγορές στην Ευρώπη βρίσκονταν σε αναταραχή για μία ακόμη φορά, θυμάται ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, για να περιγράψει μια συνάντηση που «τον ανησύχησε βαθιά», τον ίδιο και τον πρόεδρο Ομπάμα.

Κατά τη διάρκεια ταξιδιού του στην Ευρώπη, μετέβη στο νησί Σιλτ, στη Βόρεια Θάλασσα, για να συναντήσει τον κ. Σόιμπλε. Στη διάρκεια γεύματος που είχαν στο γερμανικό θέρετρο, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε του είπε ότι «υπήρχαν πολλοί στην Ευρώπη που ακόμη πίστευαν ότι το να διώξουν τους Ελληνες από την Ευρωζώνη ήταν μία πιθανή, ακόμη και επιθυμητή, στρατηγική». Οπως εξηγεί, η ιδέα του κ. Σόιμπλε ήταν ότι με την Ελλάδα έξω, η Γερμανία θα μπορούσε να διαθέσει την οικονομική στήριξη που χρειαζόταν η Ευρωζώνη, διότι ο γερμανικός λαός δεν θα εκλάμβανε τη βοήθεια προς την Ευρώπη ως ξελάσπωμα των Ελλήνων. Επιπλέον, μία ελληνική έξοδος θα τρόμαζε αρκετά την Ευρώπη για να προχωρήσει σε ένα ισχυρότερο τείχος προστασίας.

Nέα Lehman Brothers

«Βρήκα το επιχείρημα τρομακτικό», υπογραμμίζει ο κ. Γκάιτνερ. Στην επιστροφή, σταμάτησε στη Φρανκφούρτη για να συναντήσει τον επικεφαλής της ΕΚΤ κ. Ντράγκι. Παρά τις διαβεβαιώσεις του τελευταίου, δεν ήταν ακόμη σίγουρο τι θα έκανε η ΕΚΤ για να στηρίξει το ευρώ. Ετσι, όταν γύρισε στην Ουάσιγκτον, μετέφερε στον Αμερικανό πρόεδρο τη βαθιά ανησυχία του ότι ένα τέτοιο σενάριο θα έριχνε τις ΗΠΑ πίσω στην ύφεση, ή ακόμη και σε μια νέα χρηματοοικονομική κρίση.

Η πρώτη φορά, πάντως, που ο κ. Γκάιτνερ αντιλήφθηκε το μέγεθος του προβλήματος της Ευρωζώνης ήταν δύο χρόνια νωρίτερα, στις αρχές Φεβρουαρίου του 2010, στο καναδικό θέρετρο Ικαλουί, όπου οι αρκτικές θερμοκρασίες ανάγκασαν τους συνήθως κοστουμαρισμένους εκπροσώπους των επτά πλουσιότερων χωρών στο G7 να βάλουν τα χρωματιστά πουλόβερ τους. Το κόστος ασφάλισης έναντι του κινδύνου χρεοκοπίας της Ελλάδας είχε ανέλθει σε επίπεδα αντίστοιχα με εκείνα λίγο πριν από την κατάρρευση της Lehman Brothers. Οι αγορές κατέρρεαν.

«Ο ξαφνικός πανικός στην Ευρώπη ήταν σοκαριστικός. Και η συζήτηση στο εναρκτήριο δείπνο δεν ήταν καθησυχαστική», γράφει χαρακτηριστικά. Οπως θυμάται, οι Ευρωπαίοι πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος του δείπνου παραπονούμενοι για την ελληνική ασυδοσία. Υπήρξαν εκκλήσεις για λιτότητα και «δικαιοσύνη Παλαιάς Διαθήκης», καθώς και αποφασιστικές δεσμεύσεις να αποτραπεί ο ηθικός κίνδυνος που θα προκαλούσε μια στήριξη στην Ελλάδα. Ο κ. Γκάιτνερ είπε στους Ευρωπαίους πως αν σχεδιάζουν «να κρατήσουν την μπότα τους στον λαιμό της Ελλάδας», θα πρέπει επίσης να διαβεβαιώσουν τις αγορές ότι δεν θα επιτρέψουν μια χρεοκοπία ή την κατάρρευση ολόκληρων τραπεζικών συστημάτων.

«Μόνο μην το παρακάνετε. Αν δεν αφαιρέσετε τον κίνδυνο μιας καταστροφικής αποτυχίας, δεν έχετε πιθανότητα να το λύσετε αυτό», είπε χαρακτηριστικά. Δεν φάνηκαν όμως να συμφωνούν. Οπως γράφει, δεν θα έπαιρναν συμβουλές από τους «παράτολμους Αμερικανούς», τους οποίους θεωρούσαν υπεύθυνους για τη χρηματοπιστωτική κρίση, σχετικά με το πώς να αντιμετωπίσουν τους «παράτολμους Ελληνες».

Δύο εβδομάδες αργότερα, κυκλοφόρησε μία πρόταση για ένα «παράλογα τσιγκούνικο» πακέτο διμερών δανείων μέχρι 25 δισ. ευρώ, σε συνδυασμό με σκληρά μέτρα. Σύμφωνα με τον κ. Γκάιτνερ, «ήταν ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα έπρεπε να ελέγξει το δημοσιονομικό έλλειμμα... αλλά η επιβολή αυστηρής λιτότητας υπερβολικά γρήγορα ήταν αντιπαραγωγική, καθώς θα πίεζε την οικονομία και τα φορολογικά έσοδα, αυξάνοντας τελικά το έλλειμμα». Κι ενώ το τελικό πακέτο που συμφωνήθηκε με το ΔΝΤ «τουλάχιστον φαινόταν αρκετό» για να καλύψει τις υποχρεώσεις της Ελλάδας για δύο χρόνια, οι «δρακόντειες περικοπές και η ρητορική της Παλαιάς Διαθήκης» θεωρεί ότι υπονόμευσαν την ισχύ της βοήθειας. Θυμάται μάλιστα μία δήλωση της Κριστίν Λαγκάρντ, τότε υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας, ότι «αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει, θα βάλουμε αμέσως το πόδι μας στο φρένο». Η Λελ Μπρέιναρντ, αρμόδια υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, του έγραψε ότι αυτή η δήλωση δεν βοηθά καθόλου, καθώς και μόνο η αναφορά στη χρεοκοπία κάνει τους κατόχους ομολόγων να πανικοβάλλονται.

Τείχος προστασίας

Με δική του παρότρυνση, εξάλλου, γράφει ότι οι Ευρωπαίοι κατέληξαν λίγο αργότερα σε ένα πακέτο 500 δισ. ευρώ για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού τείχους προστασίας, καθώς η αρχική σκέψη τους για μόλις 50 δισ. ευρώ θα ήταν, όπως τους είπε, «σαν να ρίχνουν λάδι στη φωτιά». Με τους Γερμανούς να υπόσχονται κι εκείνοι δημοσιονομική πειθαρχία σε... ένδειξη συμπαράστασης, προειδοποίησε πως ακούγονται «σαν τον πρόεδρο Χούβερ τη δεκαετία του ’30. Χρειάζεται να σκέφτεστε την ανάπτυξη». Τουλάχιστον, η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ είπε στον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα ότι «δεν θα επαναλάβουμε μια Lehman Brothers», δήλωση την οποία οι Αμερικανοί είχαν ερμηνεύσει ως ένδειξη ότι η Ευρώπη δεν θα επέτρεπε μια άτακτη χρεοκοπία της Ελλάδας. Ακολούθησε ωστόσο το γεύμα με τον κ. Σόιμπλε στο νησί Σιλτ, που κινητοποίησε την Ουάσιγκτον.
kathimerini.gr