Το πρώτο «κραχ» του ασφαλιστικού συστήματος…

Είναι τραγικό το γεγονός ότι δεν βά­ζουμε μυαλό. Σε κάθε ιστορία… ελ­ληνική που δημοσιεύουμε το αντι­λαμβανόμαστε, γι’ αυτό κι εμείς δεν θα σταματήσουμε να το επαναλαμβάνου­με.

Δυστυχώς έχουμε ένα πολιτικό σύ­στημα που από της συστάσεως του ελλη­νικού κράτους διαιωνίζει τις παθογένει­ες και τις λανθασμένες αντιλήψεις, όπως την αντίληψη περί πελατειακού κράτους κ.λπ., με αποτέλεσμα να μην μπορεί να σταθεί κανένας κοινωνικός θεσμός που θα προχωρεί και θα βελτιώνεται.
Αυτή τη φορά θα ασχοληθούμε με το ασφαλιστι­κό σύστημα και θα αναζητήσουμε αυτές τις παθογένειες στα χρόνια του Όθωνα
και στην πρώτη κατάρρευσή του, που έγινε πριν από 135 χρόνια.

Περίπου δεκαπέντε χρόνια κατάφε­ρε να επιβιώσει το πρώτο ανεξάρτητο ασφαλιστικό Ταμείο στη χώρα μας, που ήταν αυτό των δημοσίων υπαλλήλων. Για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του απορροφήθηκε από το Δημόσιο Tαμείο, το οποίο κατέβαλλε πλέον τις συ­ντάξεις, και από τότε ξεκίνησε η μεγάλη περιπέτεια!

Πρωταγωνιστής, ο πολιτι­κός, πληρεξούσιος, βουλευτής, πολλές φορές υπουργός και πρωθυπουργός Σωτήριος Σωτηρόπουλος (1831-1898), ο οποίος ως υπουργός Οικονομικών πήρε τις αποφάσεις για τη μείωση του χρόνου ασφάλισης και τη συγχώνευση των Ταμείων.

Οι αποφάσεις του αυτές είχαν αποτέλεσμα να του δοθεί το πα­ρατσούκλι «ο καταστροφεύς», που του απηύθυνε σε πρωτοσέλιδό του ο δημο­σιογράφος Φίλιππος Λούης και του φώ­ναζαν οι συνταξιούχοι στην πρώτη διαδήλωσή τους, που έγινε στο Σύνταγμα το 1876!

Το πρώτο Ταμείο

Η ιστορία των συντάξεων στην Ελλά­δα συμπλήρωσε ήδη εκατόν πενήντα χρόνια ζωής. Ο πρώτος που επιχείρησε να εισαγάγει στη χώρα μας τον θεσμό των συντάξεων, κυρίως για δημοσίους υπαλλήλους, το 1856, ήταν ο Αλέξαν­δρος Κουμουνδούρος (1815-1883).

Ο Αλ. Κουμουνδούρος, ως υπουργός Οι­κονομικών της κυβέρνησης Δ. Βούλ­γαρη, υπέβαλε το σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή, η οποία όμως διαλύθηκε και δεν πρόλαβε να το ψηφίσει. Πέντε χρό­νια αργότερα (1861), επί κυβερνήσε­ως Aθανασίου Μιαούλη, δημοσιεύθηκε ο πρώτος νόμος για τη δημιουργία του Μετοχικού Ταμείου των δημοσίων υπαλ­λήλων και λίγα χρόνια αργότερα των υπαλλήλων της Εθνικής Τραπέζης.

Καθιερωνόταν ο θεσμός των συντά­ξεων και το Ταμείο εξασφάλιζε τους πό­ρους του από τις κρατήσεις των μισθών (5%) και τη συνδρομή του κράτους. Σύ­νταξη δικαιούνταν οι δημόσιοι υπάλλη­λοι που συμπλήρωναν το εξηκοστό έτος ηλικίας και είκοσι πέντε έτη προϋπηρε­σίας. Ταυτόχρονα, και με την ίδια νομο­θεσία, καθιερώθηκαν και οι αναπηρικές συντάξεις!

Όλα τα Βασιλικά Διατάγματα και οι Νόμοι που εκδόθηκαν το 1861 και αφο­ρούσαν συντάξεις υπογράφτηκαν από τη βασίλισσα Αμαλία και υποχρεωτικά η σύνταξη – εφόσον εγκρινόταν – έπρεπε να έχει απονεμηθεί το αργότερο εντός δύο μηνών από την αίτηση του δικαιού­χου! Πάντως, το πρώτο Διάταγμα που υπογράφηκε επίσης από τη βασίλισσα Αμαλία και δημοσιεύθηκε στην Εφημε­ρίδα της Κυβερνήσεως στις 22 Σεπτεμ­βρίου 1861 ήταν για την απονομή συ­ντάξεως στις χήρες και τα ορφαν
Keywords
Τυχαία Θέματα