ΑΛΛΑΓΕΣ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ...

11:16 16/10/2015 - Πηγή: Dimotiko Safari

Ένα ενιαίο ταμείο, ίδια αντιμετώπιση για όλους τους ασφαλισμένους, εθνική σύνταξη με εισοδηματικά κριτήρια και αναζήτηση νέων πόρων προβλέπουν, μεταξύ άλλων, οι προτάσεις της Επιτροπής Σοφών για τις αλλαγές στο ασφαλιστικό...

Συγκεκριμένα τα όρια για τις συνάξεις θα φτάσουν στα 67 έτη, ενώ αναζητούνται για το 2016 700 εκατ. ευρώ από 800.000 συνταξιούχους, οι οποίοι λαμβάνουν περισσότερα από 1.000 ευρώ μηνιαία σύνταξη.

Το πόρισμα προβλέπει ότι θα πρέπει να δημιουργηθούν τρία ταμεία: των μισθωτών, των αυτοαπασχολουμένων και των αγροτών με βασικό μοντέλο αυτό του ΙΚΑ.

Εισφορές

Η

επιτροπή προβλέπει ότι θα πρέπει να υπάρξουν ενιαία ποσοστά εισφορών και βάση υπολογισμού τους:

• για κύρια σύνταξη,

• για επικουρική σύνταξη και

• για εφάπαξ παροχές, με μόνη διάκριση αυτή σε μισθωτούς και αυτοτελώς απασχολούμενους.

• υποχρέωση για δήλωση των ασφαλιστικών εισφορών όλων των φορέων κύριας, επικουρικής ασφάλισης και εφάπαξ μέσω μιας ενοποιημένης διαδικασίας.

• ανάθεση στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ/ΚΕΑΟ της βεβαίωσης και είσπραξης των ασφαλιστικών εισφορών.

Παροχές

• Κατάργηση των οριζόντιων περικοπών των συντάξεων διότι υποσκάπτουν την ασφαλιστική συνείδηση, δημιουργούν κίνητρο για εισφοροδιαφυγή και για πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, υπονομεύουν το ασφαλιστικό σύστημα.

• Καθιέρωση ενιαίου τρόπου υπολογισμού της σύνταξης, κύριας και επικουρικής, για παλιούς και νέους ασφαλισμένους, αφού προηγουμένως καθοριστεί με Αναλογιστική Μελέτη το ποσοστό, κατά το οποίο τόσο η κάθε σύνταξη χωριστά, όσο και όλες από κοινού, θα αναπληρώνουν τις αποδοχές του ασφαλισμένου.

• Ανακαθορισμός, κατ' επιταγή των αρχών της συμμετοχικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης των γενεών, των συντάξεων των ήδη συνταξιούχων με αναφορά στο νέο, ενιαίο τρόπο υπολογισμού της κύριας και επικουρικής σύνταξης για παλαιούς και νέους ασφαλισμένους. Η ενοποίηση Ταμείων με διαφορετικό επίπεδο βιωσιμότητας εμπεριέχει σοβαρούς κινδύνους, για τους ασφαλισμένους των υγιών φορέων, εφόσον βέβαια τέτοια ταμεία υπάρχουν ακόμη. Για το λόγο αυτό θα πρέπει το κράτος να εγγυηθεί, όπως είναι και η συνταγματική του υποχρέωση, τη βιωσιμότητα του συστήματος και την προστασία του ασφαλιστικού κεφαλαίου ως συνόλου.

Η σύνταξη θα χωρίζεται σε δύο σκέλη:

Μία εθνική-κοινωνική σύνταξη χρηματοδοτούμενη από τον κρατικό προϋπολογισμό. Το ύψος της δεν καθορίζεται, προβλέπονται όμως εισοδηματικά κριτήρια αλλά και η διασύνδεσή της με το ύψος της αναλογικής σύνταξης. Ο υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος επισήμανε πως κατά την άποψή του, η Εθνική Σύνταξη θα πρέπει να είναι ίδια για όλους, όμως η επιτροπή υποστηρίζει πως κάτι τέτοιο θα μείωνε τελικά πολύ την τελική παροχή και μάλιστα σε αυτούς που την έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.

Ανταποδοτική σύνταξη. Οι εισφορές του κάθε εργαζόμενου θα συσσωρεύονται εικονικά σ’ έναν ατομικό λογαριασμό και θα τοκίζονται με ένα επίσης εικονικό επιτόκιο. Το σύστημα θα είναι «καθορισμένων εισφορών», θα ισχύει η αρχή της ισοδυναμίας που σημαίνει, κατά τη συνταξιοδότηση, ότι η συσσωρευμένη αξία των εισφορών ισούται με την παρούσα αξία των μελλοντικών καταβολών της σύνταξης. Όπως μάλιστα, χαρακτηριστικά αναφέρει η Επιτροπή, το σύστημα των εικονικών λογαριασμών επιτρέπει την ελαστική συνταξιοδότηση, την επιλογή δηλαδή από τον ίδιο τον ασφαλισμένο της στιγμής συνταξιοδότησής του, πάνω από ένα καθορισμένο όριο ηλικίας.

Στην πρόταση δεν προβλέπεται ούτε το ύψος της Εθνικής Σύνταξης, ούτε τα κριτήρια καταβολής της, ούτε πολύ περισσότερο το ποσοστό αναπλήρωσης της ανταποδοτικής σύνταξης. Δεν έχει αποφασιστεί το από πότε θα εφαρμοστεί το νέο σύστημα, ποιους θα αφορά το μεταβατικό στάδιο, και κυρίως πώς θα χρηματοδοτηθεί η μετάβαση από το παλαιό στο νέο σύστημα.

Σύμφωνα με κάποια μέλη της Επιτροπής, το ποσοστό αναπλήρωσης της κύριας σύνταξης θα πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 45% και 55%, ενώ ένα επιπλέον 25% θα μπορούσε να προέλθει από την επαγγελματική ή και την ιδιωτική ασφάλιση.

Για τη μετάβαση, προβλέπεται γενικά η δημιουργία ενός Κεφαλαίου που θα τροφοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, την περιουσία των Ταμείων, καθώς και από τους συμπληρωματικούς πόρους που θα μπορέσει να κινητοποιήσει το κράτος, για την περίοδο μέχρι το 2050.

Ένας νέος τέτοιος πόρος μπορεί, λ.χ., να είναι μια εισφορά στους υψηλά αμειβόμενους, ή ένας τραπεζικός φόρος, ή ένας φόρος στις μεγάλες περιουσίες και γενικά ένας φόρος εκεί που συγκεντρώνεται, παρά την κρίση, ο πλούτος.

Επίσης, στο ταμείο θα μπορούσε να κατευθυνθεί η αποκατάσταση των ζημιών που υπέστησαν οι φορείς από το PSI, σημειώνει η Επιτροπή.