Αγγελία που σοκάρει!!! Πουλάει το νεφρό του για να αφήσει κάτι στην κόρη του

09:20 7/12/2013 - Πηγή: Dimotiko Safari

«Πουλάω το νεφρό μου. Δυστυχώς πήρα αυτή την απόφαση επειδή είμαι άνεργος και άστεγος. Δεν με ενδιαφέρει αν ζήσω ή αν πεθάνω. Το μόνο που θέλω, είναι να αφήσω κάτι στην 8χρονη κόρη μου…».....

Τη συγκλονιστική αυτή μικρή αγγελία, που προκαλεί σοκ και θλίψη, έστειλε στην «Πρωινή» ένας 49χρονος πατέρας, από την ευρύτερη περιοχή του Πύργου, εβρισκόμενος πλέον, σε πλήρη απόγνωση…

Από τη μια στιγμή στην άλλη, ο Σπύρος, βρέθηκε χωρίς δουλειά

και σπίτι και με τα χρέη στο δημόσιο και τις τράπεζες να τον κυνηγούν… Μάλιστα, τους τελευταίους τέσσερις μήνες έχει ως μοναδικό του καταφύγιο, το αυτοκίνητο του. Ότι του απέμεινε δηλαδή από την πρότερη τακτοποιημένη ζωή του και αυτό, γιατί είχε καταφέρει- τις μέρες της ευημερίας – να το αγοράσει τοις μετρητοίς.

Το οικονομικό και κοινωνικό όμως αδιέξοδο που βιώνει εδώ και λίγους μήνες, ήταν αυτό που τον λύγισε και τον οδήγησε στην πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του. Να σκεφτεί να πουλήσει το νεφρό του, ένα ζωτικό του όργανο για να μπορέσει να αφήσει στην 8χρονη κορούλα του, ένα ικανοποιητικό ποσό για το μέλλον της. Πριν την απόφαση του αυτή, στο θολωμένο του μυαλό, κυριαρχούσε η ιδέα της αυτοκτονίας.

Το να βάλει όμως τέλος στη ζωή του, πέρα από τα «κότσια που χρειάζονται» όπως χαρακτηριστικά είπε, απαιτεί και άλλες προϋποθέσεις τις οποίες δεν διαθέτει. «Ο μόνος λόγος που δεν… «φούνταρα» ήταν το παιδί. Που να το αφήσω… Μόνο για αυτό ζω και αν γίνει το … θαύμα και τα καταφέρω, θα προσπαθήσω να το πάρω μαζί μου, ώστε να το απομακρύνω από το ακατάλληλο περιβάλλον που σήμερα ζει».

Από τη ζεστασιά το σπιτιού, στο δρόμο…
Όλα ξεκίνησαν πριν έναν χρόνο, όταν απολύθηκε από την εταιρεία που εργαζόταν ως διανομέας. Μέχρι τότε, κατάφερνε να συντηρεί με αξιοπρέπεια, όχι μόνον τον εαυτό του, αλλά και τη μικρή του κόρη η οποία σήμερα ζει με την πρώην σύζυγο του. «Δεν μας έλλειπε τίποτα. Ήμασταν μια καλά τακτοποιημένη οικογένεια. Επέστρεψα στον τόπο καταγωγής μου, το χωριό μου στην νότια Ηλεία, πριν εφτά χρόνια. Πάντα εργαζόμουν με ικανοποιητικό μισθό και ουδέποτε είχα σκεφτεί τι μπορεί να μου επεφύλασσε η μοίρα… Μετά το χωρισμό μου, το 2010, ξεκίνησαν και τα οικονομικά προβλήματα. Δάνεια, ασφάλειες, διατροφή… Δεν είναι και εύκολο να συντηρείς δυο σπίτια και να πληρώνεις και τις υποχρεώσεις σου. Αρχές Γενάρη του 2013, πριν ένα χρόνο περίπου, απολύθηκα.
Όσο και να έψαξα για δουλειά, ότι πόρτες και να χτύπησα, τίποτα… Τα νοίκια και οι υποχρεώσεις έτρεχαν. Δεν μπορούσα πλέον να προσφέρω στο παιδί και την πρώην σύζυγο μου τίποτα…» εξιστορεί με τρεμάμενη φωνή και συνεχίζει «…δεν αποτελώ την εξαίρεση. Ξέρετε πόσοι σήμερα βρίσκονται στο δρόμο; Πόσοι άνθρωποι, που δεν τους έλειπε τίποτα, τώρα δεν έχουν ούτε να φάνε; Τα ξέρετε. Και ξέρετε πόσοι άνθρωποι μπήκαν στην διαδικασία να πουλήσουν το νεφρό τους για να επιβιώσουν; Απίστευτα πολλοί. Εκεί μας έφτασαν αυτοί που μας οδήγησαν στην ανέχεια και την εξαθλίωση…».

Ο Σπύρος, κοιμάται τα κρύα βράδια του φετινού χειμώνα στο αυτοκίνητο του. Την ημέρα περιπλανιέται στους δρόμους του Πύργου αναζητώντας εργασία ενώ ένα μεγάλο μέρος του χρόνου του, το περνάει στη ζεστή αίθουσα αναμονής του σταθμού του ΚΤΕΛ. «Ζήτησα τη βοήθεια της Μητρόπολης. Έκανα αίτηση να με δεχτούν σε κάποιο από τα ιδρύματα της, να προσφέρω εργασία με αντάλλαγμα στέγη και τροφή. Ακόμα περιμένω απάντηση… Ο μοναδικός άνθρωπος που με στηρίζει όσο μπορεί, είναι ένας ξάδελφος μου, καθώς φίλοι και συγγενείς εξαφανίστηκαν…».

ilialive.gr