Εκτροχιασμός: Ο Σημίτης στέλνει στην "κόλαση" τον Παπανδρέου

Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, στο βιβλίο του με τίτλο "Ο εκτροχιασμός" από τις εκδόσεις Πόλι, κριτικάρει πολύ αυστηρά τον Γιώργο Παπανδρέου και τον τρόπο που χειρίσθηκε το πρόβλημα της Ελλάδος κατά την έναρξη της οικονομικής κρίσης ...

"Συνολικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης δεν υπήρχε. Κορωνίδα των συνθημάτων ήταν η διαπίστωση του Γ. Παπανδρέου,
προέδρου του ΠΑΣΟΚ: 'Λεφτά υπάρχουν'. Η πεποίθηση ότι 'υπάρχουν λεφτά' είχε ως αποτέλεσμα την έλλειψη οποιασδήποτε προετοιμασίας σχετικά με το κύριο πρόβλημα της χώρας, την εξάντληση των πόρων, την ανάγκη συνεχούς δανεισμού και τις όλο και μεγαλύτερες δυσκολίες εξασφάλισης των δανείων. Για μια ακόμα φορά στην έναρξη μιας κρίσιμης περιόδου για τη χώρα, η ηγεσία της εκδήλωσε το σύνδρομο της στρουθοκαμήλου. Αρνιόταν να δει την πραγματικότητα".
Σε ένα βιβλίο 600 σελίδων, ο Κώστας Σημίτης επιχειρεί μία ιστορική «παιδοκτονία» και στέλνει στην Κόλαση του Δάντη εκείνον που επέλεξε ως «Άρχοντα με το δακτυλίδι» του κόμματος και της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας, τον Γιώργο Παπανδρέου.
Του έδωσε το δακτυλίδι εκείνον τον χειμώνα του 2004. Τον «έχρισε» έτσι αρχηγό του ΠΑΣΟΚ και εν δυνάμει πρωθυπουργό έπειτα από κάποια από τις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Στήριξε στη συνέχεια τον Ευάγγελο Βενιζέλο ή, μάλλον, δεν στήριξε καθόλου τον «διάδοχό» του κατά την εσωκομματική μάχη του 2007. Και τώρα, μετά την κάθετη πτώση του «εκλεκτού», τον αποδομεί με ένα κείμενο που δεν θυμίζει τον μεθοδικό «εξισορροπιστή» του εκσυγχρονισμού.

Αντιθέτως, με μία καλβινιστική μεθοδολογία προτεστάντη τριγωνομέτρη, εξηγεί πως ο πρωθυπουργός των δυόμισι ετών ήταν επί της ουσίας ανίκανος να διαχειριστεί την κρίση, τις σχέσεις με την Ευρώπη, τα οικονομικά μεγέθη, τους ίδιους τους υπουργούς του, την Τρόικα και τελικά, όπως προκύπτει, την ίδια του την πρωθυπουργία.
Ο Κώστα Σημίτης εκπλήσσει, διότι για πρώτη φορά δεν αυτολογοκρίνεται στο πόνημά του «Ο εκτροχιασμός». Ούτε αφήνει να πέσει κάτω ακόμη και η πλέον μικρή λεπτομέρεια. Καταδεικνύει το πώς ο Γιώργος Παπανδρέου βασίστηκε εσφαλμένα στην «αμερικανική προστασία». Αποκαλύπτει πως, λίγο πριν ληφθούν οι τελικές αποφάσεις και πέσουν οι υπογραφές στο πρώτο Μνημόνιο, στις 22 Απριλίου του 2010, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου τηλεφώνησε στον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Γκάιτνερ.

«Ποιος είναι ο λόγος να ρωτά η Ελλάδα τους Αμερικανούς για τις ρυθμίσεις που αποφάσισε με τους Ευρωπαίους;» διερωτάται ο Κώστας Σημίτης, προσθέτοντας πως «το τηλεφώνημα αφήνει να εννοηθεί προηγούμενες συνεννοήσεις με τις ΗΠΑ και αναζήτηση συμμάχων εκτός Ευρώπης». Ο Κώστας Σημίτης με σαφείς κεντροευρωπαϊκές αναφορές στέλνει στο πυρ το εξώτερον τον Γιώργο Παπανδρέου και μάλιστα επισημαίνει ότι, ακόμη και όταν αναγκάστηκε να συνομιλήσει με τους Ευρωπαίους, επέλεξε πάλι λανθασμένα να καταστήσει τους Γάλλους ως προνομιακούς συνομιλητές, εκνευρίζοντας βεβαίως τον «Μηχανοδηγό» της Ευρωζώνης, που είναι το Βερολίνο.

Δεν
Keywords
Τυχαία Θέματα