ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΑΜΠΑΖΙΩΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ…

07:06 26/6/2013 - Πηγή: Dimotiko Safari

Η παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών δεν προσφέρεται για μεγάλα λόγια, αλλά για περισυλλογή και αυτοκριτική πάνω στις αιτίες ενός προβλήματος που πλήττει την νεολαίας μας, το πιο ζωντανό και δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας μας. Η 26η Ιουνίου είναι μία ιδιαιτέρως σημαντική ημέρα. Είναι η αφορμή για να συνειδητοποιήσουμε... όλοι μας, πως η κρίση που μαστίζει όχι μόνο τη χώρα μας, αλλά ολόκληρο τον πλανήτη, δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά είναι κυρίως θεσμική και κοινωνική και τα προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν

οι πολίτες δυστυχώς δεν είναι μόνο οικονομικά.

Η ανεργία, η κρίση αξιών και αρχών, ο αποπροσανατολισμός, η έλλειψη σωστών προτύπων, αποτελούν τις σοβαρότερες αιτίες, μέσα από τις οποίες οδηγείται η νεολαία μας στο φόβο, την απελπισία, την απομόνωση, τη μοναξιά και τελικά στα ναρκωτικά. Ο αγώνας κατά των ναρκωτικών δεν μπορεί παρά να είναι καθημερινός και διαρκής με την ενεργοποίηση του συνόλου της κοινωνίας. Γιατί τα ναρκωτικά είναι υπόθεση όλων μας.
Κάθε φορά που διατυπώνω μια σκέψη σχετικά με το πρόβλημα των ναρκωτικών ο προβληματισμός μου γίνεται όλο και μεγαλύτερος, όλο και εντονότερος, γιατί μοιάζει τίποτα να μην είναι αρκετό. Πριν φτάσουμε στο σημείο να προτείνουμε λύσεις, πρέπει να σκεφτούμε τις πολιτικές που πρέπει να ακολουθήσουμε ως κοινωνία, ως οργανωμένο κράτος για να προλάβουμε το πρόβλημα εν τη γενέσει του. Η αποτελεσματικότερη λύση για τη μείωση του φαινομένου είναι η πρόληψη και όχι η καταστολή. Για το λόγο αυτό η ευαισθητοποίηση των παιδιών, των μαθητών, των νέων αλλά και των γονέων πρέπει να ενσωματωθεί σε ένα ευρύτερο σύστημα παιδείας, το οποίο θα διαφυλάσσει ως κόρη οφθαλμού τη σωματική και ψυχική υγεία των πολιτών. Κυρίως όμως πρέπει να δούμε συνολικά τις πολιτικές που θα κάνουν πιο υποφερτό και ακόμα καλύτερο τον κόσμο μας για να μπορέσουν τα παιδιά μας να ζήσουν και να μην επιβιώνουν απλά.
Το έχω δηλώσει επανειλημμένα: το πρόβλημα της χρήσης των ναρκωτικών δεν είναι έκθεση ιδεών, αλλά υπόθεση όλων μας. Γι’ αυτό πρέπει να πάψουμε να περιμένουμε να δράσουμε μόνο όταν μπει στο δικό μας σπίτι. Η δημιουργία μίας κοινωνίας ασφάλειας και σιγουριάς είναι προαπαιτούμενο. Και πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί για να το κατορθώσουμε και να το εξασφαλίσουμε στα παιδιά μας. Ο καθένας μας έχει ευθύνες και πρέπει όλοι κάποια στιγμή να τις αναλάβουμε πριν είναι πολύ αργά.