"Θα τον έθαβα όταν τελείωνα από τη δουλειά"

17:28 17/5/2013 - Πηγή: Dimotiko Safari

Κόκκινο έχει χτυπήσει η αγωνία για τη μετεγχειρητική πορεία του 12χρονου Νικήτα, ο οποίος εξακολουθεί να νοσηλεύεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», μετά τη φονική επίθεση που δέχτηκε από τον νεαρό ανιματέρ....
Παράλληλα, προθεσμία για να απολογηθεί τη Δευτέρα πήρε ο... ατάραχος Ολλανδός δράστης, στον οποίο ασκήθηκαν βαρύτατες κακουργηματικές διώξεις. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της «Espresso», το αγοράκι, που κινδυνεύει με παραπληγία ή ημιπληγία στα κάτω άκρα, πάσχει και από ανίατη μεταδιδόμενη ασθένεια, όπως διαπιστώθηκε από τις εξετάσεις στις

οποίες υποβλήθηκε μόλις εισήχθη στο νοσοκομείο της Αθήνας.

Οι νευροχειρουργοί που τον εγχείρησαν διαπίστωσαν ότι από τα χτυπήματα επλήγη ο νωτιαίος μυελός, ενώ, όπως ανέφεραν χθες σε ιατρικό δελτίο οι θεράποντες επιστήμονες, «η τελική κλινική εκτίμηση θα ολοκληρωθεί μετά την αποσωλήνωση». Το παιδί φέρει μαχαιριές στη ράχη, στα πόδια και το στήθος, με τα πιο σοβαρά τραύματα να εντοπίζονται στη σπονδυλική στήλη, μεταξύ του έβδομου και του ένατου σπονδύλου, σε σημείο που βρίσκεται μεταξύ θηλής και ομφαλού. Τόσο στον 12χρονο όσο και στη μητέρα του παρέχεται ψυχολογική υποστήριξη από ειδικούς του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης και του νοσοκομείου με τη βοήθεια μεταφραστών από το υπουργείο Εξωτερικών.

Στο μεταξύ, όσα εξιστόρησε με πρωτοφανή απάθεια ο Σιρίνο Σράιβερ, ο 20χρονος Ολλανδός που μαχαίρωσε είκοσι δύο φορές το 12χρονο αγγελούδι από τη Ρωσία, στους αστυνομικούς, στο πλαίσιο της προανάκρισης στο Αστυνομικό Τμήμα Χερσονήσου, προκαλούν ανατριχίλα: «Ενας πελάτης του ξενοδοχείου μού έδωσε το laptop και το κινητό του παιδιού για να το δώσω στη διεύθυνση για να τα φυλάξουν. Εγώ τα είδα και σκέφτηκα να τα κρατήσω. Βρήκα ευκαιρία και πήγα και τα έκρυψα στο πάρκινγκ του ξενοδοχείου. Εκεί κατάλαβα ότι ο μικρός με παρακολουθούσε. Μου μιλούσε έντονα στα ρωσικά και με χειρονομίες μού έδειχνε την τσάντα. Εδειχνε αποφασισμένος να πάρει πίσω τα πράγματά του. Επειδή φώναζε, του είπα να έρθει λίγο πιο απόμερα για να του τα δώσω. Εκεί άρχισα να τον χτυπάω με όλη μου τη δύναμη στα τυφλά, αφού ήταν σκοτεινά. Νόμιζα ότι τον σκότωσα και έτσι τον πέταξα σε μια άκρη για να τον θάψω όταν θα τελείωνα από τη δουλειά».