Εγγυημένες οι καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ

02:08 28/6/2013 - Πηγή: TNSite

Η συμφωνία για τους κανόνες διάσωσης και εκκαθάρισης προβληματικών ευρωπαϊκών τραπεζών που επιτεύχθηκε σήμερα τα ξημερώματα στο συμβούλιο Ecofin προβλέπει την επιβολή ζημιών στους μετόχους, ομολογιούχους και στο τέλος τους μεγάλους καταθέτες τους, αλλά δίνει, σύμφωνα με το πρακτορείο οικονομικών ειδήσεων Bloomberg, την διακριτική ευχέρεια στις χώρες όσον αφορά την κατανομή των ζημιών.

Επίσης, η συμφωνία επιτρέπει ρητά

τη δυνατότητα κρατικοποίησης πιστωτικών ιδρυμάτων στην περίπτωση που αυτά θεωρηθούν σημαντικά για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.

Προβλέπεται, ακόμη, η επιβολή εισφοράς στις τράπεζες ίσης με το 1,3% των ασφαλισμένων καταθέσεων τους (δηλαδή των καταθέσεων κάτω των 100.000 ευρώ) και η απευθείας ανακεφαλαιοποίηση από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ).

Οι νέοι κανόνες θα ισχύσουν από το 2018, σύμφωνα με δημοσιεύματα του πρακτορείου ειδήσεων Reuters και της εφημερίδας Financial Times, ενώ θα πρέπει προηγουμένως να εγκριθούν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

«Χρειάστηκε πολύς χρόνος και ήταν μία επίπονη και εντατική διαδικασία», δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μετά το Ecofin, προσθέτοντας ότι η συμφωνία αποτελεί ένα «σημαντικό βήμα» ώστε να γίνει σαφές πως «οι μέτοχοι και οι πιστωτές έχουν την αρχική και μεγαλύτερη ευθύνη».

Οι καταθέτες με αποταμιεύσεις κάτω των 100.000 ευρώ εξαιρούνται από την επιβολή ζημιών, ενώ ευνοϊκότερη μεταχείριση (preferential status) προβλέπεται και για τα φυσικά πρόσωπα και τις μικρές επιχειρήσεις με καταθέσεις πάνω από 100.000 ευρώ.

Η ελάχιστη ζημία που πρέπει να επωμισθούν οι μέτοχοι και πιστωτές των τραπεζών αντιστοιχεί στο 8% του παθητικού τους, πριν αποκτήσουν οι χώρες το περιθώριο να προστατεύσουν συγκεκριμένους πιστωτές από ζημιές σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Για την επίτευξη της συμφωνίας, οι υπουργοί έπρεπε να αποφασίσουν πότε οι χώρες μπορούν να δηλώνουν ότι υπάρχει απειλή για το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Ο στόχος ήταν να βρεθεί μία μέση οδός μεταξύ χωρών –όπως η Γαλλία, η Βρετανία και η Σουηδία, από τη μία πλευρά– που τόνιζαν την ανάγκη της δυνατότητας προσαρμογής στις συνθήκες κάθε χώρας και κρατών –όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και η Φινλανδία, από την άλλη πλευρά–, που επιδίωκαν να θεσπιστούν σταθεροί, γενικής ισχύος κανόνες.

Ο Σουηδός υπουργός Οικονομικών Άντερς Μποργκ δήλωσε ότι η συμφωνία αφήνει ανοικτό τον δρόμο για να αποκτούν οι χώρες πακέτα μετοχών στις πιο σημαντικές τράπεζές τους.

«Υπάρχει ένας εύλογος βαθμός ευελιξίας, όσον αφορά την ένεση κρατικών κεφαλαίων στις τράπεζες».

Ακόμη και οι χώρες που ήταν υπέρ του να περιορισθεί η δυνατότητα ευελιξίας, λόγω ανησυχίας ότι μπορεί να αυξανόταν τα κόστη χρηματοδότησης των τραπεζών χωρών που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να τις στηρίξουν, στήριξαν τη συμφωνία. «Πρόκειται για έναν ισορροπημένο συμβιβασμό», δήλωσε η Δανή υπουργός Οικονομικών Μαργκρέτε Βέσταγκερ.

Όταν πρόκειται να υπάρξει κρατική στήριξη, αυτή θα γίνεται πρώτα μέσω των εθνικών ταμείων εκκαθάρισης (national resolution funds) που θα χρηματοδοτούνται από τις εισφορές των τραπεζών στο ύψος του 1,3% των ασφαλισμένων καταθέσεων τους.

Η συμφωνία προβλέπει ότι τα ταμεία αυτά θα μπορούν να συμβάλλουν με κεφάλαια που δεν θα υπερβαίνουν το 5% του παθητικού των προβληματικών τραπεζών, εκτός αν έχει επιβληθεί η πλήρης διαγραφή της αξίας των ομολογιούχων με τίτλους υψηλής διαβάθμισης (senior bondholders).

NewsBeast