Καρδιακό νόσημα, άγχος και σεξ: Άμεση σχέση

10:25 20/8/2013 - Πηγή: TNSite

Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι οι νέοι που πάσχουν από κάποιο συγγενές καρδιακό νόσημα και φέρουν εμφυτευμένο απινιδωτή, έχουν συχνά σεξουαλικά προβλήματα που σχετίζονται με το άγχος.

Οι συσκευές αυτές ανιχνεύουν τις ανωμαλίες του καρδιακού ρυθμού και σε περίπτωση καρδιακής ανακοπής δίνουν ηλεκτροσόκ στην καρδιά. Με τον τρόπο αυτό μπορούν να σώσουν τον ασθενή από αιφνίδιο θάνατο.

Η μελέτη λοιπόν, βρήκε ότι η πιθανότητα δεχτούν οι ασθενείς ένα τέτοιο ηλεκτροσόκ κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης τους προκαλούσε άγχος, το οποίο είναι πιθανό να οδηγήσει σε κάποια σεξουαλική δυσλειτουργία.

Στη μελέτη συμμετείχαν 70 ασθενείς που είχαν εμφυτευμένο καρδιακό απινιδωτή και 110 που δεν είχαν, με μέση ηλικία τα 32 έτη. Όσοι είχαν τη συσκευή είχαν περισσότερο άγχος που σχετιζόταν με το ενδεχόμενο να δεχτούν ηλεκτροσόκ από αυτή. Το αυξημένο άγχος μάλιστα βρέθηκε να σχετίζεται με έκπτωση στη σεξουαλική λειτουργία και στα δύο φύλα.

Οι ειδικοί επισημαίνουν πως ενώ η τοποθέτηση των συγκεκριμένων συσκευών σε νέους ασθενείς αυξάνεται τα τελευταία χρόνια, τα ψυχοκοινωνικά ζητήματα που σχετίζονται με αυτή συχνά παραβλέπονται. Ο σκοπός των ερευνητών ήταν η καλύτερη κατανόηση αυτού του ολοένα αυξανόμενου πληθυσμού, έτσι ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των ατόμων αυτών. Τα ευρήματα της μελέτης αναδεικνύουν ξεκάθαρα την ανάγκη να ενισχυθεί και να περιφρουρηθεί η ψυχική ευημερία των ασθενών αυτών.

Τα συγγενή καρδιακά νοσήματα είναι ο πιο κοινός τύπος συγγενών ανωμαλιών. Το 2000 ο αριθμός των ατόμων που έπασχαν από συγγενή καρδιοπάθεια στις ΗΠΑ ήταν 650.000-1.300.000 και από τότε αυξάνεται κάθε χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι αυξάνεται και ο αριθμός των ατόμων που φέρουν εμφυτευμένους καρδιακούς απινιδωτές.

Για τους ασθενείς αυτούς που η συσκευή που φέρουν τους προκαλεί άγχος που σχετίζεται με το ενδεχόμενο να δεχτούν ηλεκτροσόκ, η πρώιμη αναγνώριση τους μπορεί να τους κατευθύνει, έτσι ώστε να λάβουν τη κατάλληλη βοήθεια γι αυτούς. Σε κάποιες περιπτώσεις, για παράδειγμα, μπορεί να βοηθήσει η εκπαίδευση, ή ο σχεδιασμός της θεραπείας, ενώ σε κάποιες άλλες η επίσκεψη σε ένα ειδικό ψυχικής υγείας.

Πηγή: webmd

Το άρθρο επιμελήθηκε ο Θ. Παλλαντζάς,
Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος,
συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
www.andrologia.gr

Madata