Ο κύβος ερρίφθη!

14:17 30/4/2013 - Πηγή: TNSite

Τα αδιάσειστα ιστορικά ντοκουμέντα που «ξετρύπωσε» και φέρνει σήμερα στο φως της δημοσιότητας η δημοσιογραφική έρευνα της Real news για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο αποδεικνύουν ότι οι ελληνικές απαιτήσεις απέναντι στη Γερμανία, απαιτήσεις που αρχίζουν επιτέλους δειλά-δειλά να διατυπώνονται και να προβάλλονται, έστω και με καθυστέρηση εξήντα πέντε ετών, έχουν εξαιρετικά ισχυρή ηθική και νομική βάση. Τα έγγραφα που δημοσιεύει η εφημερίδα μας αποτελούν σημαντικό

όπλο στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης, καθώς πιστοποιούν με καταλυτικό και αναμφισβήτητο τρόπο τη μεγάλη ληστεία που έγινε από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής σε βάρος της χώρας μας. Και βέβαια το γεγονός ότι αποδεικνύεται πλέον και με επίσημη κρατική αλληλογραφία πως το Βερολίνο όχι μόνον είχε αποδεχθεί το χρέος του προς την Αθήνα, αλλά και είχε αρχίσει ήδη από τον Απρίλιο του 1943 και για ένα μικρό διάστημα -μέχρι τα τέλη του 1944- να το αποπληρώνει σε δόσεις, δίνει τώρα στη χώρα μας τη δυνατότητα να ζητήσει και να λάβει εκτός του αρχικού δανείου και μεγάλα χρηματικά ποσά για τόκους υπερημερίας.

ΟΙ ΟΦΕΙΛΕΣ, όμως, της Γερμανίας προς την Ελλάδα δεν περιορίζονται στο αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και στις πολεμικές αποζημιώσεις, που όλες οι χώρες πλην της δικής μας διεκδίκησαν και έλαβαν μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Οπως αποκαλύπτει σήμερα η «R», οι κατακτητές κυριολεκτικά λεηλάτησαν τον ελλαδικό χώρο, αρπάζοντας μέγα τμήμα των σπάνιων και ανεκτίμητων αρχαιολογικών μας θησαυρών. Το 1946, η τότε ελληνική κυβέρνηση ζήτησε με έγγραφό της από τους δήμαρχους και κοινοτάρχες σε ολόκληρη την επικράτεια να καταγράψουν τα κλαπέντα αντικείμενα και να της στείλουν λεπτομερή και αναλυτικό κατάλογο. Ενας δημοσιογράφος, ο Γιώργος Λεκάκης, κατάφερε μετά από μακροχρόνια έρευνα στα επίσημα αρχεία του ελληνικού κράτους και με διαδοχικές επισκέψεις στα γερμανικά μουσεία να καταγράψει σε ένα βιβλίο-κιβωτό πάνω από 8.500 αρχαία αντικείμενα που «σήκωσαν» από την Ελλάδα και έστειλαν στη Γερμανία οι αξιωματούχοι του Γ’ Ράιχ. Αξίζει να διαβάσετε σήμερα στην «R» για τον στρατηγό Ρίνγκελ, που κατάκλεψε το Μουσείο της Κνωσού, για τον κατοχικό διοικητή της Ακρόπολης Κράικερ και τις ασχήμιες των Γερμανών στον Παρθενώνα, για τις καταστροφές που προκάλεσαν οι κατακτητές στις Μυκήνες και σε άλλα μνημεία του πολιτισμού μας...

ΔΥΣΤΥΧΩΣ η ελληνική πολιτική ηγεσία από το τέλος του πολέμου μέχρι σήμερα δεν έθεσε ποτέ επίσημα το θέμα της επιστροφής των γερμανικών οφειλών προς τη χώρα μας. Και όποιος τολμούσε να το θέτει και να το αναδεικνύει ήταν κατά τους πολιτικούς μας ταγούς «γραφικός» και έβαζε σε κίνδυνο τις σχέσεις Αθηνών - Βερολίνου και την... ευρωπαϊκή μας προοπτική. Μόνον τη διαπλανητική ισορροπία του σύμπαντος δεν έβαζε σε κίνδυνο... Συμβιβασμένοι, εξαρτημένοι, αναμεμιγμένοι συχνά σε κραυγαλέα σκάνδαλα, συνδεδεμένοι με τα συμφέροντα μεγάλων γερμανικών ομίλων, όπως για παράδειγμα η Siemens, που πρωταγωνιστούσε στο παιγνίδι της πολιτικο-οικονομικής διαπλοκής από τη δεκαετία του ’50, οι κορυφαίοι πολιτικοί μας, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν τόλμησαν να αναδείξουν και πολύ περισσότερο να διεκδικήσουν ούτε καν τα αυτονόητα. Ούτε καν αυτά που ανέδειξαν και διεκδίκησαν χώρες που βγήκαν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με πολύ μικρότερες απώλειες και καταστροφές από τη δική μας. Ποιον να πρωτοθυμηθείς και ποιον να... πρωτοθαυμάσεις. Τον Σημίτη που ο Μανώλης Γλέζος χαρακτήρισε «νεκροθάφτη» του θέματος των γερμανικών οφειλών ή τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που όχι μόνο δεν έθεσε ποτέ το ζήτημα αυτό, αλλά και πήρε από το Βερολίνο δάνειο με λεόντειους όρους, την ώρα που Γιουγκοσλάβοι και Πολωνοί το πήραν τζάμπα; Για να μη θυμηθούμε την κατάργηση της Αρχής της Δίωξης Εγκληματιών Πολέμου και την υπόθεση Μέρτεν...

ΣΗΜΕΡΑ, υπό το βάρος της δεινής οικονομικής κρίσης, φαίνεται να διαμορφώνονται πρωτίστως στην κοινωνία, αλλά και -για πρώτη φορά- στην πολιτική μας σκηνή ευνοϊκοί συσχετισμοί για την προώθηση των εθνικών μας διεκδικήσεων απέναντι στο Βερολίνο. Ενα σημαντικό, όμως, τμήμα του πολιτικού μας προσωπικού παραμένει ακόμη και σήμερα φοβισμένο και αντιδρά αμήχανα όταν η συζήτηση για το θέμα φουντώνει. Είναι όσοι «τρέμουν» την αντίδραση του Βερολίνου, θεωρώντας ότι αν θέσουμε επίσημα το ζήτημα των γερμανικών οφειλών, Μέρκελ και Σόιμπλε θα προβούν σε πολιτικά «αντίποινα» στο ανοικτό θέμα του ελληνικού χρέους και του νέου κουρέματος που απαιτείται να γίνει σύντομα προκειμένου αυτό να καταστεί βιώσιμο. Η απάντηση σε όσους ανησυχούν για ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι απλή. Οσο πιο υποταγμένοι είμαστε, όσο πιο πειθήνιοι, τόσο πιο αδύναμοι, τόσο πιο εύκολος στόχος θα αποδειχθούμε, για όποιον θέλει να βλάψει ή να αδικήσει τη χώρα. Αντίθετα, όσο πιο διεκδικητικοί, όσο πιο μαχητικοί αποδειχθούμε, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να μας αντιμετωπίσουν όλοι δίκαια και με σεβασμό. Τον χρόνο εκδήλωσης των εθνικών πρωτοβουλιών, καθώς και την τακτική ας την επιλέξει η υπεύθυνη πολιτική ηγεσία. Ο κύβος, όμως, ερρίφθη. Οι πολίτες ζητούν επιτακτικά δικαιοσύνη για όσα υπέστη η χώρα και ο λαός από τους Γερμανούς, επί κατοχής. Και δεν θα ανεχθούν ούτε άλλες υποχωρήσεις, ούτε άλλες καθυστερήσεις! Εξήντα πέντε χρόνια ήταν αρκετά! Το Βερολίνο πρέπει επιτέλους τώρα να πληρώσει τα χρέη του απέναντι στην Ελλάδα. Μέχρι τελευταίου σεντ!

Άρθρο του Νίκου Χατζηνικολάου απο enikos