Οι ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας παγκοσμίως έφθασαν τα 2,3 εκατομμύρια

10:59 2/10/2013 - Πηγή: TNSite

Ο αριθμός των ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας ανά τον κόσμο έχει αυξηθεί κατά 10% τα τελευταία πέντε χρόνια κι έχει φθάσει τα 2,3 εκατομμύρια, σύμφωνα με την πληρέστερη έρευνα για την ασθένεια μέχρι σήμερα.

Η νευρολογική αυτή πάθηση, η οποία πλήττει διπλάσιο αριθμό γυναικών σε σχέση με άνδρες, συναντάται σε όλες τις περιοχές του κόσμου παρότι παρατηρούνται διαφορές στα ποσοστά εμφάνισής της.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας

(ΣΚΠ) συναντάται περισσότερο στη Βόρεια Αμερική και στην Ευρώπη με 140 και 108 κρούσματα ανά 100.000 κατοίκους αντίστοιχα, ενώ στην υποσαχάρια Αφρική το ποσοστό είναι μόλις 2,1 ανά 100.000, όπως αναφέρει ο Άτλας της Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας για το 2013 που εκδίδει η Διεθνής Ομοσπονδία Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας και δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.

Ο άτλας επιβεβαιώνει επίσης ότι η νόσος εμφανίζεται σημαντικά συχνότερα σε χώρες υψηλού γεωγραφικού πλάτους με τη Σουηδία να έχει το υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη και την Αργεντινή τα περισσότερα κρούσματα σε σχέση με χώρες πιο βόρεια στη Λατινική Αμερική.

Ο λόγος που παρατηρούνται περισσότερα κρούσματα της ΣΚΠ σε χώρες με υψηλό γεωγραφικό πλάτος δεν είναι σαφής, αλλά ορισμένοι επιστήμονες επισημαίνουν ότι η έκθεση στον ήλιο ενδέχεται να λειτουργεί αποτρεπτικά ως προς την εμφάνιση της νόσου.

Η έρευνα διαπιστώνει μεγάλη αύξηση στον αριθμό των ιατρών που είναι εκπαιδευμένοι να διαγιγνώσκουν τη νόσο και να βοηθούν στη θεραπεία των ασθενών, ενώ έχει διπλασιαστεί και ο αριθμός των μαγνητικών τομογράφων που διατίθενται για τις απαραίτητες εξετάσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Ωστόσο, παραμένουν μεγάλες ανισότητες σε ό,τι αφορά στην πρόσβαση στα σύγχρονα φάρμακα αντιμετώπισης της νόσου.

Τα τελευταία χρόνια έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος στη θεραπεία της, ειδικά με την κυκλοφορία στην αγορά μίας νέας γενιάς φαρμάκων όπως το Gilenya της Novartis, το Tecfidera της Biogen Idec και το Aubagio της Sanofi .

Τα φάρμακα αυτά προσφέρουν μία αποτελεσματική εναλλακτική λύση στις παλαιότερες θεραπείες της νόσου που γίνονταν σε ενέσιμη μορφή. Ωστόσο, κανένα από αυτά τα φάρμακα δεν διατίθεται στο πλαίσιο κυβερνητικού προγράμματος σε χώρες χαμηλού εισοδήματος.