Δημητρίνα: Ο Σάββας δεν είπε όλη την αλήθεια για τον θάνατο της Αννυ μου

11:47 13/10/2016 - Πηγή: Espresso

ΡΕΠΟΡΤΑΖΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΔημητρίνα: Ο Σάββας δεν είπε όλη την αλήθεια για τον θάνατο της Αννυ μουΠέμπτη, Οκτώβριος 13, 2016 - 11:46

Η πρώτη συνέντευξη της (ελεύθερης) Δημητρίνα

Σαν χαμένη, με το βλέμμα στο κενό και συναισθηματικά φορτισμένη, πέρασε χθες την πύλη εξόδου των Φυλακών Κορυδαλλού η μητέρα της Αννυ, ένα 24ωρο μετά την καταδίκη της σε έξι χρόνια φυλάκιση με αναστολή για την ανατριχιαστική υπόθεση.
«Νιώθω ενοχές. Σκέφτομαι συνέχεια γιατί πήγα στη Γερμανία, γιατί δεν την πήρα μαζί την Αννυ μου, γιατί... Αυτό που

ξέρω είναι ότι ο Σάββας δεν είπε την αλήθεια για τον θάνατο του παιδιού! Εχει πει τα μισά από όσα έγιναν» είπε αποκλειστικά στην «Espresso» η Δημητρίνα Μπορίσοβα.

Ηταν λίγο μετά τις 17.30, όταν αφέθηκε ελεύθερη (ύστερα από δεκαεπτά μήνες κράτησής της στις Γυναικείες Φυλακές της Θήβας και λίγων ημερών κράτησης στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού), αφού η ποινή που της επιβλήθηκε για έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο είχε ανασταλτικό χαρακτήρα μέχρι το Εφετείο.

Υπενθυμίζεται ότι ο πατέρας της μικρής, Σάββας (Στανισλάβ Μπακαρτζίεβ) και ο φίλος του, Νικολάι (Νασίφ Αχμέντοφ) καταδικάστηκαν ομόφωνα σε ισόβια για τη δολοφονία και τον τεμαχισμό του κοριτσιού στο υπόγειο της φρίκης, στη Μιχαήλ Βόδα. «Η ελευθερία μου δεν μπορεί να διορθώσει ό,τι έγινε στο παιδί μου. Θέλω τις επόμενες ημέρες να πάω εκεί, στο διαμέρισμα, να ανάψω ένα κεράκι. Κάθε χρόνο από δω και πέρα στις 9 Απριλίου θα βρίσκομαι εκεί» σημείωσε η Δημητρίνα και ξέσπασε κατά του μπαμπά «Χάνιμπαλ»: «Δεν θέλω να τον ξαναδώ. Δεν έχω να πω κάτι μαζί του».

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ»

Η πιο σκληρή στιγμή της ακροαματικής διαδικασίας, όπως εξομολογείται στην «Espresso», ήταν μόλις άκουσε τον προϊστάμενο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών Νικόλαο Καρακούκη να μιλάει για τον τεμαχισμό: «Ηταν η πιο δύσκολη στιγμή στο δικαστήριο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου την ώρα που άκουσα τον ιατροδικαστή να λέει ότι τεμάχισαν την Αννυ μου ζωντανή».

Οπως πρόσθεσε: «Τώρα θέλω να πάω στην οικογένειά μου. Στην οικογένεια που μου έμεινε... Να δω την μάνα μου, τον πατέρα μου και τον αδελφό μου. Θέλω να μοιραστώ μαζί τους τον πόνο που νιώθω για την Αννυ».
Οσο για το μέλλον, ούτε η ίδια ξέρει πώς θα κυλήσει η ζωή της: «Δεκαεπτά μήνες το μόνο που σκεφτόμουν ήταν τι συνέβη στο παιδί μου και γιατί. Περίμενα να μάθω την αλήθεια στο δικαστήριο, αλλά δεν την έμαθα...»