Επίλογος έπειτα από 16 χρόνια απελπισίας

14:44 24/6/2015 - Πηγή: Espresso

ΡΕΠΟΡΤΑΖΗ αυτοκτονία ενός πατέρα στην ΑλίαρτοΕπίλογος έπειτα από 16 χρόνια απελπισίαςΤετάρτη, Ιούνιος 24, 2015 - 14:43

Επί 16 χρόνια πάλευε με τον πόνο από τον χαμό της κόρης του, που είχε σκοτωθεί σε τροχαίο λίγο πριν ντυθεί νύφη. Το δράμα του 80χρονου πατέρα έμοιαζε να μην έχει τέλος και το μεσημέρι της Δευτέρας αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του.

ΑΠΟ ΤΗΝ
ΕΥΑ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ

Η αυτοκτονία του ηλικιωμένου Θανάση Κουμονδούρου, που ζούσε με τη σύζυγό του στο χωριό Πέτρα στην Αλίαρτο Βοιωτίας, βύθισε στη θλίψη

την περιοχή. Από το 1999, όταν έχασαν τη μία από τις δύο κόρες τους, η σύζυγός του προσπαθούσε να του δίνει κουράγιο και του συμπαραστάθηκε όσο κανείς. Η ψυχολογία του όμως είχε καταρρακωθεί και δεν μπορούσε να ζει άλλο με τη σκέψη ότι δεν θα ξαναδεί την Πέλη του.

«Γυναίκα, δεν αντέχω άλλο, θέλω να πεθάνω!» φέρεται ότι είπε στη σύζυγό του, που πάγωσε (ακόμα μία φορά) όταν άκουσε τα λόγια αυτά. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο άντρας της της έλεγε ότι θα βάλει τέλος στη ζωή του. Ο ίδιος ακολουθούσε φαρμακευτική αγωγή για να αντιμετωπίσει το ψυχολογικό πρόβλημα που του δημιούργησε ο χαμός της κόρης του. Η γυναίκα βγήκε έντρομη από το σπίτι και άρχισε να φωνάζει σε βοήθεια τους γείτονες και αμέσως ξαναμπήκε. Ολα έγιναν πολύ γρήγορα και δεν πρόλαβε να αντιδράσει, όταν είδε τον 80χρονο σύζυγό της να βάζει το κυνηγετικό όπλο κάτω από το σαγόνι του και να πατάει τη σκανδάλη μπροστά στα μάτια της!

Τα ουρλιαχτά της σήκωσαν στο πόδι την περιοχή και όσοι είχαν φτάσει μαζί της στο σπίτι έγιναν κι εκείνοι μάρτυρες της αυτοκτονίας που έχει συγκλονίσει την τοπική κοινωνία. Ο άτυχος ηλικιωμένος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί απλώς διαπίστωσαν τον θάνατό του.

Παιχνίδια της μοίρας

Το μεγάλο «χτύπημα» για τον Θανάση Κουμονδούρο ήρθε το 1999. Εκείνη τη χρονιά θα συνόδευε στην εκκλησία την 25χρονη κόρη του Πέλη. Η μοίρα όμως είχε άλλα -πιο σκληρά- σχέδια για την άτυχη κοπέλα και τη οικογένειά της. Η βόλτα με το καινούργιο αυτοκίνητό της στην παραλιακή της Αθήνας στάθηκε μοιραία και ο πατέρας της όλα αυτά τα χρόνια ζούσε με ένα «γιατί;» στα χείλη. Ο πόνος του ήταν τόσο μεγάλος που όσοι κινούνται στον δρόμο Αλιάρτου - Λιβαδειάς βλέπουν τους θάμνους στον κήπο του σπιτιού, που ήταν κουρεμένοι ώστε να γράφουν: «ΠΕΛΗ ΓΙΑΤΙ». Οσοι γνώριζαν το δράμα της οικογένειας ήξεραν ότι ο κυρ-Θανάσης, όπως τον έλεγαν όλοι, δεν είχε ξεπεράσει ποτέ τον θάνατο της κόρης του. Και η αυλαία της σπαρακτικής ιστορίας έπεσε με τραγικό τρόπο.