Η εκδίκηση του Αριστοφάνη

17:40 9/9/2015 - Πηγή: Espresso

ΡΕΠΟΡΤΑΖΗ εκδίκηση του ΑριστοφάνηΤετάρτη, Σεπτέμβριος 9, 2015 - 17:39

Η απόπειρα του Κακλέα να εκσυγχρονίσει τους «Αχαρνής» δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ευχάριστη εξαίρεση ο Σερβετάλης

Από την
Ελισσάβετ Κυρίτση

Η κωμωδία, και δη του Αριστοφάνη, έχει αποδειχτεί και στο παρελθόν «σκληρό καρύδι» για όσους την τόλμησαν. Θέλετε το κείμενο, που στην προσπάθεια των σκηνοθετών να το προσαρμόσουν στο σήμερα γεμίζει με κρυάδες και «άκυρες» ατάκες επιθεώρησης, θέλετε η άποψη πως πρέπει το έργο να «φτιασιδωθεί» για να κάνει εντύπωση; Πολλοί έπεσαν στη λούμπα.

Πρόσφατο

παράδειγμα οι «Αχαρνής» που σκηνοθέτησε ο ευφυής Γιάννης Κακλέας, ο οποίος θέλησε να «παντρέψει» το τώρα με το τότε (μάλλον παρασυρμένος από το πόσο επίκαιρο είναι το θέμα του συγκεκριμένου έργου) κάνοντας μια μίξη χορευτικών, εικαστικών, θεατρικών και... κινηματογραφικών στοιχείων. Αποτέλεσμα; Ενα ασύνδετο -σε μεγάλο μέρος του- θέαμα, χαοτικό και πολλές φορές... δεύτερο, χωρίς να υπάρχει καν λόγος. Δηλαδή δεν καταλάβαμε ποτέ γιατί οι απεσταλμένοι της Αθήνας σε Περσία και Σκυθία θα έπρεπε να μοιάζουν με χαρακτήρες που το έσκασαν από το φιλμ «The birdcage» ή γιατί θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν βωμολοχίες σε ένα κείμενο που ούτως ή άλλως προκαλεί -εκεί που πρέπει- το γέλιο στο κοινό. Γιατί να πρέπει να «εκβιαστεί» και με... μπινελίκια;

Απαιτήσεις

Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος στον ρόλο του Δικαιόπολη ήταν μεν ο σταρ της παράστασης, αλλά όχι ο... πρωταγωνιστής. Ο συμπαθέστατος ηθοποιός ανταποκρίθηκε μεν ικανοποιητικά στις απαιτήσεις του ρόλου του, ωστόσο κάποια στιγμή καλό θα ήταν να δοκιμάσει έναν άλλο τρόπο παιξίματος, αφού -ενδεχομένως ασυναίσθητα- να έχει υιοθετήσει μια μανιέρα που ναι μεν του πάει, δεν πρόκειται όμως να τον βοηθήσει στην εξέλιξή του.

Στον αντίποδα, ο καταχειροκροτούμενος από τους θεατές Αρης Σερβετάλης είναι «πλαστελίνη» στα χέρια των δημιουργών, καθώς καταφέρνει να «φοράει» σαν δεύτερο δέρμα τους ήρωές του, αλλά όχι να τους... παντρεύεται. Ενσαρκώνοντας τον Ευριπίδη επιβεβαίωσε άλλη μία φορά τον τίτλο του καλύτερου ηθοποιού της γενιάς του, που άτυπα του έχει δοθεί.
Φεύγοντας το βράδυ της Κυριακής από το Ηρώδειο μετά το τέλος της παράστασης κάναμε μια σκέψη, που μπορεί να θεωρηθεί και extreme. Πριν από δύο χρόνια αρνήθηκαν στον Δημήτρη Λιγνάδη και τις «Βάκχες» του (με πρωταγωνιστή τον Σάκη Ρουβά) να πατήσουν το θέατρο της Επιδαύρου. Μετά την εμπειρία μας στους «Αχαρνής» θεωρούμε ότι έγινε αδικία. Μεγάλη όμως!