Η φωτεινή πλευρά του Γκουαντάναμο

17:01 13/11/2017 - Πηγή: Espresso

ΚΟΣΜΟΣΗ φωτεινή πλευρά του ΓκουαντάναμοΔευτέρα, Νοέμβριος 13, 2017 - 17:00

❱❱ Παιδική πισίνα, πριβέ παραλίες, γήπεδο γκολφ και αίθουσα μπόουλινγκ για τους αξιωματικούς που υπηρετούν στο «κολαστήριο» των κρατουμένων

Από την
Αλεξία Κοσίνα

Στο άκουσμα της λέξης «Γκουαντάναμο» το μυαλό πηγαίνει σε τρομοκρατία και βασανιστήρια.
Οι φυλακές όμως αυτές έχουν και μια πιο ανάλαφρη και ανθρώπινη πλευρά, την οποία αποφάσισε να καταγράψει με τον φακό της η φωτογράφος Ντέμπι Κόρνγουολ.

Παρά τις συνεχείς καταγγελίες

για κακομεταχείριση και βασανιστήρια, και τις εκκλήσεις για κλείσιμο της φυλακής, το κέντρο κράτησης του Κόλπου του Γκουαντάναμο φιλοξενεί σήμερα τουλάχιστον 41 κρατουμένους και εκατοντάδες στρατιωτικούς των ΗΠΑ.
Λίγοι μπορούν να φανταστούν πώς είναι η ζωή τους εκεί και μάλιστα χωρίς να τους επιτρέπεται να εγκαταλείψουν τη βάση και να επισκεφθούν την Κούβα, γεγονός που δεν ισχύει για άλλη αμερικανική ναυτική βάση.

Σε τρεις επισκέψεις της μεταξύ 2014 και 2015, ακολουθώντας πιστά τη 12σέλιδη αναφορά απαγορεύσεων και με τη συνεχή στρατιωτική συνοδεία ακόμη και μέσα στον σκοτεινό θάλαμο όπου εμφάνιζε τις φωτογραφίες, για έγκριση, η Κόρνγουολ κατάφερε να αποτυπώσει στον φακό τη φωτεινή πλευρά του κόλπου.

Πολλές προσπάθειες

Επειδή η βάση είναι αποκομμένη από τον έξω κόσμο, έχουν καταβληθεί πολλές προσπάθειες να να γίνει πιο φιλόξενη για το στρατιωτικό προσωπικό και τις οικογένειές του. Κομφόρ, όπως η παιδική πισίνα, οι ιδιωτικές παραλίες, το γήπεδο γκολφ, η αίθουσα μπόουλινγκ και μια αίθουσα μουσικής με μουσικά όργανα για τους αξιωματικούς εκτός υπηρεσίας έχουν κάνει το «Gitmo», όπως αποκαλούν τη βάση χαϊδευτικά, «την καλύτερη απόσπαση που μπορεί να έχει ένας στρατιωτικός», γιατί «υπάρχει πολλή διασκέδαση εδώ», όπως παραδέχθηκε μέλος της στρατιωτικής συνοδείας στη φωτογράφο.

Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι την ίδια μουσική που χρησιμοποιούν οι στρατιωτικοί για να... αποφορτίζονται χρησιμοποίησαν σε επίπεδο διαπασών και ως ψυχολογικό βασανιστήριο, γεγονός που κάνει την αντίφαση πιο έντονη στις φωτογραφίες της Κόρνγουολ. Αυτή την αντίφαση τονίζει και η φωτογράφος, μιλώντας για τα δύο πρόσωπα του Γκουαντάναμο: αυτού των φυλακών, «με ό,τι κουβαλά το όνομα Γκουαντάναμο στη δημόσια συνείδηση, και της ζωής από την άλλη πλευρά» του σύρματος. Υπάρχει όμως ένα κοινό σημείο που εντόπισε η Κόρνγουολ: «Παρά την αδιαμφισβήτητη έλλειψη ισορροπίας μεταξύ φρουρών και φυλακισμένων και ανεξάρτητα από την πλευρά του σύρματος όπου ζουν, η ζωή τους εκεί ορίζεται από τη ρουτίνα, την τάξη και την ακραία βαρεμάρα».

Παράληψη από το RSS: