Ιζαμπέλλα Μπαλτσαβιά: ΠΑΘΟΣ, ΕΡΩΤΑΣ, ΨΥΧΗ!

19:58 26/5/2017 - Πηγή: Espresso

SHOWBIZNEW ENTRY • Από την Ελισσάβετ ΚυρίτσηΙζαμπέλλα Μπαλτσαβιά: ΠΑΘΟΣ, ΕΡΩΤΑΣ, ΨΥΧΗ!Παρασκευή, Μάιος 26, 2017 - 19:57

■ Γεννήθηκα τον Μάρτιο του 1992 και μεγάλωσα στον Λυκαβηττό.

■ Με το που τελείωσα το σχολείο, ήξερα ότι ήθελα να φύγω στο εξωτερικό. Να ζήσω σε μια άλλη χώρα, έστω και για λίγο. Στα 18 μου πέρασα στη RADA (Royal Academy of Dramatic Art) του Λονδίνου, μετά όμως ήρθε η κρίση κι έπρεπε να γυρίσω πίσω. Στην Ελλάδα σπούδασα στο Θέατρο Τέχνης και συγχρόνως κάθε Ιούλιο στο σεμινάριο Υποκριτικής του Ανδρέα Μανωλικάκη.

■ Η πρώτη επαφή με τον χώρο ήρθε στο τρίτο έτος της σχολής του Θεάτρου Τέχνης, όταν συμμετείχα στο παιδικό «Χανς Κρίστιαν Αντερσεν - Μια ζωή σαν παραμύθι», σε σκηνοθεσία του δασκάλου μου Δημήτρη Δεγαΐτη.

■ Ο άνθρωπος που μου έμαθε τι είναι υποκριτική, και θα τον ευγνωμονώ για πάντα, είναι ο δάσκαλός μου Ανδρέας Μανωλικάκης. Εκείνος μου έμαθε πώς να μιλάω με την ψυχή και την καρδιά μου. Κι εκείνος που με εμπνέει καθημερινά με το πάθος του είναι ο φίλος μου Γιάννης Κόκας, που μου δείχνει τι θα πει θέληση για μάθηση, για εξέλιξη.

■ Η πιο πρόσφατη δουλειά μου είναι «Το γλυκό πουλί της νιότης» του Τένεσι Ουίλιαμς σε σκηνοθεσία της Νικαίτης Κοντούρη στο θέατρο «Κάτια Δανδουλάκη». Ηταν ένα τεράστιο μάθημα για μένα να παίζω δίπλα στην κυρία (με κάπα κεφαλαίο) Δανδουλάκη, σε ένα τέτοιο θέατρο, με ένα τόσο σημαντικό έργο ενός σπουδαίου θεατρικού συγγραφέα.

■ Συγκινήθηκα όταν με την ομάδα, που είχαμε δημιουργήσει πέντε συμμαθητές από τη σχολή του Θεάτρου Τέχνης, την ομάδα Ρακούν, έπειτα από πολλές δυσκολίες, στενοχώριες, κόπο και αγωνία ακούσαμε το όνομά μας στους νικητές του Bob Theatre Festival 2014. Αυτό σήμαινε τόσο πολλά για μας τότε, μια τεράστια πόρτα μάς άνοιγε γεμάτη ελπίδα, που θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε κάτι τελείως δικό μας. Είναι πολύ σημαντικό να δίνονται ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους, σε έναν τόπο όπου οι περισσότεροι δεν έχουν άλλη λύση από το να φύγουν στο εξωτερικό για να επιβιώσουν.

■ Με αγχώνουν πολύ οι κριτικές, ειδικά εκείνες του κόσμου, τα σχόλιά του. Πάντοτε ψάχνω να τις βρω, γιατί είναι μεγάλο μάθημα. Ηθοποιός χωρίς κοινό δεν υπάρχει, το κοινό είναι ο μεγαλύτερος κριτής. Εχει σημασία να ξέρεις τι πήραν από την ερμηνεία σου. Μέσα από τις κακές κριτικές έρχεται η αυτοβελτίωση.

■ Στη δουλειά μου λατρεύω το πόσες πτυχές έχει. Μέσα από την τέχνη της υποκριτικής εξερευνάς τόσα άλλα πεδία. Γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, αφού μελετάς σχεδόν επιστημονικά την ανθρώπινη συμπεριφορά. Αυτή η δουλειά είναι ευλογία. Αυτό που με χαλάει είναι ότι κάποιοι τους ηθοποιούς δεν τους βλέπουν ως επαγγελματίες... Υπάρχουν δουλειές που δεν πληρώνουν, όπου δεν σε σέβονται, σε βλέπουν σαν χομπίστα.

■ Χαλαρώνω διαβάζοντας βιβλία. Μου αρέσει να βλέπω σειρές και ταινίες. Και να παίζω videogames! Γενικά, οτιδήποτε μου επιτρέπει να βυθίζομαι σε άλλους κόσμους.

■ Ο έρωτας είναι πολύ σημαντικός στη ζωή κάθε ανθρώπου. Σε εμπνέει, σε παθιάζει, σε πονάει, σε καίει, φέρνει την εξέλιξη και την αλλαγή. Μπορεί να βρίσκεται παντού, σε ένα φιλί, σε ένα βιβλίο, σε ένα τοπίο. Ερωτας είναι οτιδήποτε σου ζεσταίνει την καρδιά.

■ Το μεγάλο όνειρό μου είναι να κάνω δουλειές με ανθρώπους που εκτιμώ, που βρισκόμαστε στο ίδιο μήκος κύματος και μπορούμε να γίνουμε η φωνή της γενιάς μας.

* Η Ιζαμπέλλα Μπαλτσαβιά είναι ηθοποιός, και μάλιστα γιαγιά της (αδερφή του παππού της) είναι η σπουδαία Ντενίζ Μπαλτσαβιά.

Ιζαμπέλλα ΜπαλτσαβιάΠαράληψη από το RSS: