«Μάνα, το γατί σου έχει γίνει λιοντάρι»!

16:21 13/10/2014 - Πηγή: Espresso

ΡΕΠΟΡΤΑΖ«Μάνα, το γατί σου έχει γίνει λιοντάρι»! Δευτέρα, Οκτώβριος 13, 2014 - 16:19

«Νομίζω, μάνα, ότι το γατί σου έγινε λιοντάρι, όταν άκουσε από στόματα ανθρώπων μεγαλωμένων με άλλους νόμους και σε άλλους κόσμους να σε υβρίζουν στο πρόσωπο των σημερινών καθαριστριών που κάνουν έναν αγώνα ΜΟΝΕΣ τους, αγώνα ενός ολόκληρου έθνους. Θα τα βλέπεις από ψηλά. Ετσι ο λόγος βγήκε παρορμητικός για χάρη σου και προσωρινά φιμώθηκε. Σήμερα, μάνα, μπορώ να είμαι χαρούμενη και ευτυχισμένη. Μου αποδόθηκε το δικαίωμα να μιλάω και να θυμάμαι τα λόγια σου “μπορεί να σκύβω τη

μέση μου, να φτάσω τα σκαλιά, αλλά δεν σκύβω το κεφάλι”».

Με αυτά τα λόγια η Ντέπυ Γκολεμά αφιερώνει στη μητέρα της, την Ευσταθία, (που έφυγε από τη ζωή «χτυπημένη» από Αλτσχάιμερ) τη δικαίωση που ήρθε μέσω δικαστηρίου σε διαμάχη με τον Νίκο Μαστοράκη, ύστερα από φραστική κόντρα μαζί του στα social media, με αφορμή τη συναυλία της Χαρούλας Αλεξίου για τις απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών.
Η τηλεκριτικός γνωστοποίησε μέσω της σελίδας της στο facebook όχι μόνο την απόφαση, γράφοντας πως «η πρόεδρος του δικαστηρίου αποφάσισε ότι σαφώς μπορώ να αναφέρομαι στον εν λόγω κύριο, αν με κάποια δήλωσή του με αναγκάσει να αναφερθώ [...] και μπορώ ως δημοσιογράφος να κάνω χωρίς περιορισμούς τη δουλειά μου κριτικάροντάς τον, εφόσον ασχοληθεί, όπως πρόκειται, με τηλεοπτική εκπομπή», αλλά και στιγμές από τη δύσκολη ζωή της μητέρας της, που εργαζόταν ως καθαρίστρια για να μεγαλώσει τα τέσσερα παιδιά της.

«Με σήκωσες στις πλάτες σου εμένα και τους άλλους τρεις, ξενοπλένοντας από το ξημέρωμα στην Εθνική Τράπεζα και μετά στα σπίτια των πλουσίων οικογενειών. Δεν με χάιδευες πολύ με τα ροζιασμένα χέρια σου, αλλά άφηνες εντολές στους πιο μεγάλους: το μωρό και τα μάτια σας. Τα χρόνια περάσαν, οι τέσσερις σπούδασαν χάρη σε σένα και τη θεία που ήταν άγρυπνος φρουρός όσων εσύ δεν προλάβαινες και χάρηκες λίγο, μάνα, που όλοι μας πήραμε έναν καλό -όπως έλεγες- δρόμο» γράφει η δημοσιογράφος και συμπληρώνει: «Τον τελευταίο καιρό σε σκέφτομαι συχνά. Εδώ κοντά που κατοικώ είναι ένα από τα σπίτια εκείνα τα πλούσια που πήγαινες και καθάριζες. Δεν ζουν οι άνθρωποι, αλλά τα εγγόνια τους θυμούνται πολύ καλά μια ΚΥΡΙΑ, την κυρία Ευσταθία, που ανάμεσα σε δουλειές τούς έλεγε παραμύθια. Ηταν μια καλή και τίμια γυναίκα μου λένε, όταν περνάω με τον σκύλο βόλτα. Ηταν η μάνα μου, τους απαντώ».

Αλκίνοος Μπουνιάς