Ο νεανικός διαβήτης και τα «σημάδια»

17:16 11/11/2014 - Πηγή: Espresso

ΥΓΕΙΑΟ νεανικός διαβήτης και τα «σημάδια» Τρίτη, Νοέμβριος 11, 2014 - 17:15

Μπορεί το ένα τρίτο των κρουσμάτων σακχαρώδους διαβήτη να εκδηλώνεται από ενηλίκους άνω των 65 ετών, ωστόσο τα ποσοστά νεανικού διαβήτη ολοένα και αυξάνονται τα τελευταία χρόνια.
Γνωστός ως διαβήτης τύπου 1, είναι η πιο συνηθισμένη μορφή μεταξύ παιδιών και

εφήβων και συγκαταλέγεται στα αυτοάνοσα νοσήματα, καθώς ο οργανισμός καταστρέφει μόνος του τα κύτταρα του παγκρέατος, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να παραχθεί η ινσουλίνη που έχει ανάγκη ο οργανισμός. Σε αντίθεση με τον διαβήτη τύπου 2, δεν μπορεί να προληφθεί, όμως η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπισή του εξασφαλίζουν καλύτερη ποιότητα ζωής στους πάσχοντες και προλαμβάνει τυχόν σοβαρές επιπλοκές.

Ακόμη ένα χαρακτηριστικό της νόσου είναι ότι δεν παρουσιάζει κανένα σύμπτωμα μέχρι να εκδηλωθεί, αλλά όταν εκδηλωθεί, τα συμπτώματα επιδεινώνονται ραγδαία. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι γονείς θα πρέπει να ενεργοποιηθούν αμέσως αν παρατηρήσουν αυξημένη δίψα και ούρηση, κόπωση και απώλεια βάρους στα παιδιά τους. Πολλοί μικροί ασθενείς εμφανίζουν επιπροσθέτως αυξημένη πείνα και θολή όραση, ενώ τα κορίτσια με διαβήτη τύπου 1 τείνουν να είναι πιο ευάλωτα στις μυκητιάσεις.
Παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι ασθενείς με νεανικό διαβήτη παρουσιάζουν τα τέσσερα πρώτα βασικά συμπτώματα, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η εκδήλωση και των τεσσάρων είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας, με τα περισσότερα παιδιά να εμφανίζουν ένα ή δύο από όλα.

Σε περίπτωση που παρατηρηθούν τα παραπάνω, οι γονείς θα πρέπει να πάνε τα παιδιά τους αμέσως στον γιατρό, δεδομένου ότι η καθυστερημένη διάγνωση του νεανικού διαβήτη μπορεί να οδηγήσει σε διαβητική κετοξέωση. Οταν ο οργανισμός αντιμετωπίζει σημαντική έλλειψη ινσουλίνης δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τη γλυκόζη για ενέργεια, με αποτέλεσμα να οδηγείται στη διάσπαση άλλων ιστών, γεγονός που με τη σειρά του οδηγεί στην παραγωγή δηλητηριωδών χημικών που ονομάζονται κετόνες. Η σώρευση των εν λόγω συστατικών στον οργανισμό προκαλεί κετοξέωση, μια δυνητικά απειλητική επιπλοκή.