Ψυχανάλυσέ το: Διαζύγιο και παιδιά

12:56 14/11/2017 - Πηγή: Espresso

ΡΕΠΟΡΤΑΖΑπό τη Σοφία Π. ΜιχαλοπούλουΨυχανάλυσέ το: Διαζύγιο και παιδιάΤρίτη, Νοέμβριος 14, 2017 - 12:55

❱❱ Τα λάθη των γονιών που δημιουργούν επιπλοκές και τραυματίζουν την ψυχική ισορροπία τους

Συνήθως το διαζύγιο είναι αναπόφευκτο όταν δεν υπάρχουν πια διάλογος και καμία επικοινωνία στο ζευγάρι, παρά τις προσπάθειες και τις ευκαιρίες.

Οταν οι δύο γονείς αισθάνονται ότι υπάρχει μια ατμόσφαιρα εχθρική και εκθέτουν συνεχώς τα παιδιά σε φασαρίες, εντάσεις, προστριβές, υπαινιγμούς, αρνητισμό και λεκτική βία, τότε το διαζύγιο αποτελεί

ενδεχομένως μια διέξοδο.

Η κακή επικοινωνία είναι σοβαρή ένδειξη ότι το ζευγάρι πρέπει να διαχειριστεί το πρόβλημα, και αν χρειαστεί να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας, με σκοπό να εντοπίσουν και να αναγνωρίσουν το ζήτημα που το οδηγεί στο διαζύγιο.
Ενα συνηθισμένο λάθος που κάνουν οι γονείς είναι ότι εμπλέκουν τα παιδιά στη δική τους αντιπαράθεση και τα υποχρεώνουν να πάρουν θέση και να διαλέξουν πλευρά.

Πολλές φορές τούς λένε δυσάρεστες λεπτομέρειες για τη δικαστική διαμάχη, τα κάνουν να αισθάνονται ένοχα και υπεύθυνα, αν συνεχίσουν να αγαπάνε τον άλλο γονιό, ζητούν από τα παιδιά να κρατάνε μυστικά από τον άλλο γονιό, τα χρησιμοποιούν σαν ταχυδρόμο πληροφοριών και μεσολαβητή επικοινωνίας μεταξύ των γονέων και δίνουν ρόλο κατασκόπου, ο οποίος μαζεύει κρυφά στοιχεία που μεταφέρει από το ένα σπίτι στο άλλο.
Αυτή η διαδικασία δημιουργεί σοβαρές επιπτώσεις, βλάπτει τα παιδιά και τραυματίζει την ψυχική ισορροπία τους.

Το σημαντικό είναι οι γονείς να έχουν ένα διαζύγιο ως ζευγάρι μεταξύ τους, αλλά όχι και ένα διαζύγιο των παιδιών με τον κάθε γονιό, προτεραιότητα να είναι η ψυχική ισορροπία των παιδιών τους.
Καλό είναι αυτό να ισχύει και για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, να εκφράζουν τη στήριξή τους στα παιδιά και να μην κατηγορούν τους γονείς ενώπιον των παιδιών. Η ενημέρωση και η επιμόρφωση θα βοηθήσουν όλη την οικογένεια για τη διαχείριση της νέας κατάστασης.

Απόγνωση
Ανησυχητικά σημάδια παιδιών την περίοδο του διαζυγίου των γονέων.

Αν τα παιδιά εκφράζουν απόγνωση: Εγώ φταίω που χωρίζετε, μη μαλώνετε εξαιτίας μου.Αρκετές φορές τα παιδιά γίνονται πιο απρόσεκτα σε ατυχήματα από ό,τι συνήθως.Αν αρχίσουν να αποσύρονται σε σημείο απομόνωσης και μοιράζουν τα πράγματά τους σαν να πρόκειται να φύγουν. Σημαντική αλλαγή στον χαρακτήρα τους (π.χ. ένα πολύ ήσυχο παιδί γίνεται υπερκινητικό ή ένα πρόσχαρο γίνεται αποσυρμένο).Αν εμφανίσουν αλλαγές στον ύπνο τους, εφιάλτες και αλλαγές στη διατροφή τους, καθώς και απώλεια ή αύξηση βάρους σώματος.Εντονη ενασχόληση με την πιθανότητα να αρρωστήσουν τα ίδια ή / και κάποιος άλλος.Αρνηση να μείνουν με ενήλικες τους οποίους εμπιστεύονταν και τους άρεσε η παρέα.Εκρηκτική συμπεριφορά (φωνές, καβγάδες, ασυγκράτητες εκρήξεις θυμού). Προβλήματα στο σχολείο, ενώ πριν δεν υπήρχαν.Αν αρχίσουν να κάνουν κλοπές, να λένε ψέματα ενώ πριν δεν το συνήθιζαν, να καταστρέφουν πράγματα δικά τους και των γύρω.Αν αρχίσουν να φεύγουν συχνά από το σπίτι, αν δεν τηρούν τους οικογενειακούς κανόνες.Εντονοι φόβοι και φοβίες.

7+1 βήματα για ανώδυνο χωρισμό

Τα ζευγάρια που έχουν αποφασίσει να χωρίσουν να ακολουθούν συγκεκριμένη και κοινή αντιμετώπιση:

1Να το ανακοινώσουν στα παιδιά τους μόνο όταν το έχουν αποφασίσει σίγουρα και αμετάκλητα, το έχουν σκεφτεί καλά και έχουν και σχέδιο δράσης για τα πρακτικά θέματα.

2 Να το πουν στα παιδιά όταν είναι όλοι μαζί, ώστε να μπορούν να το μοιραστούν μεταξύ τους και να στηρίξουν ο ένας τον άλλον, να είναι παρόντες και οι δύο γονείς.

3 Να μιλούν με το εμείς, δίνοντας την εικόνα της κοινής απόφασης.

4Να εξηγήσουν με απλά λόγια: «Αποφασίσαμε ότι θα ήταν καλύτερα να ζήσουμε χωριστά. Σίγουρα ξέρετε και εσείς ότι τα πράγματα μεταξύ μας δεν ήταν καλά για πολύ καιρό, ξέρουμε ότι κάναμε και σε σας κακό με τις φωνές, τις εντάσεις και τους καβγάδες μας. Γι’ αυτό αποφασίσαμε ότι πρέπει να σταματήσει αυτό και πήραμε αυτή τη δύσκολη απόφαση. Κάναμε πάρα πολλές προσπάθειες να το αποφύγουμε και να το διορθώσουμε, αλλά δεν τα καταφέραμε. Δεν φταίει ούτε ο ένας ούτε ο άλλος ούτε εσείς, δεν φταίει κανένας για τις διαφωνίες μας, η αγάπη μας για σας δεν αλλάζει, όλοι μαζί θα χτίσουμε μια νέα καθημερινότητα με νέο πρόγραμμα επαφής και επικοινωνίας». Να εκφραστούν γι' αυτήν την απόφαση: «Να είσαστε σίγουροι ότι καμιά απολύτως ευθύνη δεν φέρετε εσείς γι' αυτή μας την απόφαση. Ξέρουμε ότι σας πονάει πολύ, ότι σας απογοητεύει, ότι σας προκαλεί και θυμό και στενοχώρια, έχετε απόλυτο δίκιο, ζητούμε την κατανόησή σας και υποσχόμαστε ότι σαν οικογένεια θα είστε η προτεραιότητά μας. Πάντα θα σας αγαπάμε και θα είμαστε δίπλα σας». Ετσι δίνετε το δικαίωμα να εκφραστούν και τα παιδιά και να πουν όλα όσα σκέφτονται. Οι συζητήσεις αυτές θέλουν συχνότητα και χρόνο.

5Να εξηγήσουν πρακτικά τι θα γίνει, για το νέο πλάνο επικοινωνιών και συναντήσεων, διασφάλιση ότι δεν αλλάζει ο γονεϊκός ρόλος και γι' αυτόν που θα είναι καθημερινά σπίτι και γι' αυτόν που θα απουσιάσει από τη γονική εστία. Επίσης, διευκρίνιση ότι το νέο σπίτι του γονιού που αποχωρεί θα είναι ένα νέο σπίτι και για τα παιδιά.

6Τέλος, να είναι ανοιχτοί σε ερωτήσεις, τις οποίες να απαντούν απλά, με ειλικρίνεια αλλά χωρίς περιττές λεπτομέρειες όσον αφορά τις αιτίες, και σίγουρα χωρίς κατηγορίες, αρνητισμό και υποτίμηση.

7Να μην καθυστερούν και να μη διαιωνίζουν οι γονείς αυτό το μεταβατικό στάδιο. Οταν τα έχουν ετοιμάσει όλα, είναι σίγουροι, έχουν συζητήσει με τα παιδιά, ας προχωρήσουν και ας το στηρίξουν όλοι.

8 Η συμβουλευτική γονέων σε έναν ειδικό σίγουρα θα βοηθήσει στη διαχείριση της κατάστασης με τις λιγότερες επιπτώσεις. Επίσης, αν το παιδί θέλει να μιλήσει σε έναν ειδικό, να το παροτρύνετε και να συμμετέχετε στη διαδικασία.

MSc Κλινική Ψυχοπαθολόγος -
Ψυχοθεραπεύτρια
Universite Paris VIII - St. Denis - Vincennes, France

www.michalopoulou.gr
www.facebook.com/
Σοφία Π. Μιχαλοπούλου

Παράληψη από το RSS: