Τα αδέλφια που έμαθαν συρτάκι στον «Ζορμπά»

16:34 27/12/2014 - Πηγή: Espresso

ΡΕΠΟΡΤΑΖΣυνέντευξηΤα αδέλφια που έμαθαν συρτάκι στον «Ζορμπά»Σάββατο, Δεκέμβριος 27, 2014 - 16:10

Δίδαξαν στον «εραστή» της Ελλάδας Αντονι Κουίν συρτάκι και χασάπικο προκειμένου να υποδυθεί τον γλεντζέ Αριστοτέλη Ωνάση στην ταινία «Ο Ελληνας μεγιστάνας», του 1978. Το 1960 αποτέλεσαν κομμάτι της πετυχημένης ομάδας των Ελλήνων καλλιτεχνών που βρέθηκαν στο Φεστιβάλ των Καννών δίπλα στη Μελίνα Μερκούρη, η οποία συμμετείχε με την ταινία «Ποτέ την Κυριακή», με σκοπό

να χορέψουν στον ρυθμό του πιο δημοφιλούς τραγουδιού της χρονιάς εκείνης, «Τα παιδιά του Πειραιά» του Μάνου Χατζιδάκι. Ο Δήμος, ο Τάσος και ο Ιορδάνης Αμπατζόγλου είναι το θρυλικό τρίο των χορευτών που με τη λεβεντιά τους και το εκρηκτικό ταμπεραμέντο τους κατάφεραν να διασκεδάσουν και να ξεσηκώσουν με τις φιγούρες τους τους πιο rich and famous του κόσμου, σε μια εποχή που το Greek bouzouki είχε αρχίσει να θεωρείται must στη διασκέδαση!
Η «Espresso» συνάντησε τα δύο από τα τρία αδέλφια Αμπατζόγλου, τον Δήμο και τον Ιορδάνη, οι οποίοι φωτογραφήθηκαν πρώτη φορά στο σπίτι τους στο Αιγάλεω.

Εργένηδες
Οι «εργένηδες», όπως τους αρέσει να αυτοαποκαλούνται στη ζωή τους, χόρεψαν σε κάθε ρυθμό, όμως δεν έμαθαν ποτέ τα... βήματα του Ησαΐα. «Μάθαμε όλους τους χορούς του κόσμου. Σε όποιο σημείο του πλανήτη και αν βρεθήκαμε, χορέψαμε στον ρυθμό του. Μόνο τον χορό του Ησαΐα δεν χορέψαμε ποτέ. Δεν το μετανιώσαμε όμως, αφού αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε. Είχαμε, βλέπεις, αδυναμία στη Μαριάνθη, τη μητέρα μας, την οποία θεωρούσαμε την πιο πιστή γυναίκα της ζωής μας, αφού με το ωράριο που είχαμε καμία άλλη δεν θα μας ανεχόταν. Ο πιο τυχερός είναι ο αδελφός μας ο Τάσος! Κατάφερε και βρήκε μια γυναίκα την οποία παντρεύτηκε κι έτσι έχουμε δύο λεβέντες για συνεχιστές του ονόματός μας» λέει στην «Espresso» ο 85χρονος σήμερα Δήμος Αμπατζόγλου που μαζί με τον 80χρονο Ιορδάνη μας ταξιδεύουν στον χρόνο και μας αποκαλύπτουν ένα σημαντικό μέρος από το πλούσιο φωτογραφικό υλικό που διαθέτουν, από τότε που ξεκίνησαν έως και σήμερα.
«Εχουμε πάνω από 5.000 φωτογραφίες δικές μας αλλά και με όλους τους διάσημους που διασκέδασαν στα μαγαζιά όπου δουλεύαμε. Αντονι Κουίν, Γκαλίνα Ουλάνοβα (σ.σ.: διάσημη Ρωσίδα χορεύτρια), Τζεραλντίν Τσάπλιν (σ.σ.: η κόρη του Τσάρλι Τσάπλιν), Αριστοτέλης Ωνάσης, Τζάκι Κένεντι, Ζωή Λάσκαρη και όλοι οι μεγάλοι σταρ, εφοπλιστές, επιχειρηματίες, πολιτικοί της εποχής χόρεψαν μαζί μας συρτάκι! Ασε τα αυτόγραφα που έχουμε στη συλλογή μας από σταρ που έρχονταν να μας δουν στο εξωτερικό με όποιον Ελληνα τραγουδιστή βρεθήκαμε εκεί. Ζήσαμε αξέχαστες στιγμές σε όποιο μέρος της Γης και αν πατήσαμε, από την Αμερική και το Παρίσι έως τη Γερμανία και το Ντουμπάι. Για να τρελάνουμε τους Αραβες χορέψαμε φορώντας ακόμη και κελεμπίες» περιγράφει ο Δήμος Αμπατζόγλου.

Καλλιτεχνική συνύπαρξη

Τα τρία αδέλφια ενώθηκαν καλλιτεχνικά το 1975, ωστόσο η καριέρα τους είχε ξεκινήσει αρκετά χρόνια νωρίτερα, με τον Ιορδάνη να δουλεύει στο νυχτερινό κέντρο Νεράιδα και τον Δήμο να έχει φτιάξει το πρώτο συγκρότημα των χορευτών, το οποίο αποτελούνταν από τον Γιώργο Προβιά και τον Θεόδωρο Καλπαξή. «Λουκουματζής ήμουν σε ένα εργαστήριο στα Πετράλωνα και μαζί με τα αδέλφια μου και την παρέα μας πηγαίναμε σε διάφορα ταβερνάκια τα βράδια και χορεύαμε. Ετσι έγινε η αρχή μέχρι που κλείσαμε την πρώτη συνεργασία μας με τον Μανώλη Χιώτη και τη Μαίρη Λίντα! Υστερα μαζί με τους Γιώργο Προβιά και Θεόδωρο Καλπαξή βρεθήκαμε να πλαισιώνουμε τον Γιώργο Ζαμπέτα, τη μεγάλη μας αγάπη, τον άνθρωπο που μας καθιέρωσε στη νύχτα, ενώ στη συνέχεια βρεθήκαμε κοντά στον μοναδικό Γρηγόρη Μπιθικώτση. Δυστυχώς, τους χάσαμε νωρίς και τους δύο και πτωχεύσαμε καλλιτεχνικά ως χώρα» σημειώνει ο Δήμος που δηλώνει χορτασμένος από επιτυχίες και χειροκρότημα.
«Οταν μας είπαν να πάμε στις Κάννες μαζί με τη Μελίνα Μερκούρη, τον Ζυλ Ντασσέν και τον Γιώργο Ζαμπέτα δεν πιστεύαμε στα αυτιά μας. Ηταν το 1960 και μόλις είχαμε ξεκινήσει την καλλιτεχνική σταδιοδρομία μας, με αποτέλεσμα από τη μία μέρα στην άλλη να βρεθούμε στα πρώτα ονόματα της διασκέδασης. Στις Κάννες όλοι ζήσαμε μεγάλες στιγμές. Θέλαμε με κάθε τρόπο να καθιερώσουμε τον ελληνικό τρόπο διασκέδασης και τα καταφέραμε. Θυμάμαι, χορεύαμε εμείς μπροστά και όλα τα μεγάλα ονόματα που ήταν εκεί ακολουθούσαν τα βήματά μας. Ηταν η χρονιά που η χώρα μας παρουσίαζε ένα άλλο προφίλ στο εξωτερικό. Αλλωστε μπουζούκι και συρτάκι αποτέλεσαν τα πιο διαδεδομένα μουσικοχορευτικά προϊόντα στις δεκαετίες του '60 και του '70».

Οι ντίβες του σινεμά που πήραν άριστα στο χασάπικο

Το τρίο των χορευτών συνεχίζει την ανοδική πορεία του και συμμετέχει στις πιο πετυχημένες ελληνικές ταινίες της εποχής, αφού σκηνοθέτες και παραγωγοί θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να το εντάξουν στα πλάνα τους. Περιγράφουν χαρακτηριστικά: «Η καλλονή της εποχής, η Ζωή Λάσκαρη, χόρευε πάρα πολύ ωραία μαζί μας. Είχε θωριά που μας ταίριαζε. Ανοιγε τα χέρια της παλικαρίσια! Το ίδιο ωραία ήταν και η Μαίρη Χρονοπούλου, αυθεντικές γυναίκες, στις οποίες άρεσε το χασάπικο και το συρτάκι. Μας ταίριαζε όμως και η Ζωζώ Σαπουντζάκη, με την οποία είχαμε δουλέψει μαζί και είχαμε περάσει ωραίες στιγμές. Χορευταρού ήταν επίσης και η Ματούλα που ήξερε κάτι αντρικές φιγούρες, που πραγματικά χάζευες να την κοιτάς.
»Η Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε αδυναμία στον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον έβλεπε όπου εκείνος εμφανιζόταν. Στα πρώτα καλλιτεχνικά χρόνια της είχε έρθει μαζί με τον πρίγκιπα -τότε- Κωνσταντίνο σε ένα μαγαζί στο Αιγάλεω για να τον δουν. Απλά παιδιά και τα δύο, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να καθίσουν στα καφάσια που είχε το μαγαζί, αντί για καρέκλες. Εκτός όμως από τον ελληνικό κινηματογράφο εμφανιστήκαμε και στην ταινία του Αντονι Κουίν "Ο Ελληνας μεγιστάνας", το 1978. Μας πρότεινε στους παραγωγούς ο Νίκος Μαστοράκης και μαζί του πήγαμε στο Παρίσι προκειμένου να μάθουμε στον Αντονι Κουίν αυθεντικό χορό. Ωραίος άνθρωπος, τον οποίο συναντήσαμε πολλές δεκαετίες αργότερα, χορέψαμε πάλι και θυμηθήκαμε τα παλιά».

Η αυλή γέμιζε για τις σπεσιαλιτέ της μητέρας τους

Μεγαλωμένοι με περισσή αγάπη, ο Δήμος, ο Τάσος και ο Ιορδάνης αποφάσισαν το 1975 να ενωθούν καλλιτεχνικά και να συνεχίσουν να χορεύουν δίπλα σε μεγάλα ονόματα της εποχής. Με όσους μάλιστα συνεργάστηκαν, διατηρούσαν πάντα άψογες σχέσεις. Οι περισσότεροι μάλιστα βρέθηκαν στο σπίτι των τριών αδελφών προκειμένου να δοκιμάσουν τις σπεσιαλιτέ της μητέρας τους Μαριάνθης. «Από αυτή την αυλή πέρασαν όλοι! Πιστοί επισκέπτες και λάτρεις της μαγειρικής της αξέχαστης μάνας μας ήταν ο Ζαμπέτας και ο Μπιθικώτσης. Συχνά έρχονταν επίσης ο Καζαντζίδης με τη Μαρινέλλα και ο Τόλης Βοσκόπουλος, μιλάμε για παρέες που άφησαν εποχή. Ολοι αυτοί και αργότερα ο Νταλάρας, ο Πάριος, με τον οποίο δουλέψαμε τουλάχιστον σαράντα χρόνια μαζί, μας αγάπησαν πραγματικά όπως κι εμείς» εξηγεί ο Ιορδάνης που μαζί με τον Δήμο είχαν το δικό τους μυστικό επιτυχίας.

«Βλέπαμε πολλά, ακούγαμε άλλα τόσα και σωπαίναμε, αυτό ήταν το μυστικό στις συνεργασίες μας. Δεν μας άρεσαν ποτέ το κουτσομπολιό και το γλείψιμο. Εμείς το μόνο που ζητούσαμε από τον άλλον ήταν η ντόμπρα συμπεριφορά και από εκεί και πέρα ξέραμε πώς να κάνουμε παιχνίδι και τον κόσμο να περάσει καλά και να διασκεδάσει. Ακόμη και τώρα, όπου βρεθούμε, θα σηκωθούμε, θα χορέψουμε και ο κόσμος από κάτω φωνάζει "κι άλλο, κι άλλο!". Ζήσαμε μια ωραία ζωή που δεν την ξεχνάμε ποτέ! Ονειρό μας τώρα είναι να γράψουμε ένα βιβλίο, στο οποίο θα υπάρχει πλούσιο φωτογραφικό υλικό της εποχής».

Από τον
Θάνο Μακρογαμβράκη
Φωτό: Βαγγέλης Μασιάς