Φάβα, βωλάκι, λούζα, μακαρούνες...

«Το πρότυπό μου ήταν πάντα οι Ιταλοί. Εκεί, οι άνθρωποι της εστίασης έχουν καταλάβει εδώ και πάρα πολλά χρόνια πως πρέπει οι ίδιοι να συνεργάζονται με έναν και μοναδικό στόχο: την ανάδειξη της μοναδικότητας των προϊόντων τους», μας λέει ο Γιώργος Χατζηγιαννάκης, ιδιοκτήτης του εστιατορίου «Σελήνη» και ένας άνθρωπος που έχει παλέψει όσο λίγοι για την ανάδειξη της πραγματικής κουζίνας των Κυκλάδων και ειδικά της Σαντορίνης, έχοντας γυρίσει την πλάτη του στο ανελέητο lifestyle, που επί πολλά χρόνια βασάνισε τις κουζίνες των εστιατορίων.

«Εμείς, δυστυχώς, δεν έχουμε την κουλτούρα της συνεργασίας», συνεχίζει. «Πάντα η πρότασή μου ήταν μια κοινοπραξία, ένα συνεργατικό μοντέλο που με τη συμβολή εξωτερικών συνεργατών και με την αρωγή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, θα τρέχει προς όφελος όλων. Πώς νομίζετε ότι η Σαντορίνη έγινε γαστρονομικός προορισμός; Επειδή συνεργαστήκαμε στενά ορισμένοι άνθρωποι και παλέψαμε γι’ αυτό».

Η αλήθεια είναι ότι είδαμε και πάθαμε να απαλλαγούμε, μεταξύ πολλών άλλων, από τη σαλάτα ρόκα, παρμεζάνα, μπαλσάμικο που τη βρίσκαμε μπροστά μας χειμώνα - καλοκαίρι, σε ψαροταβέρνες, ουζερί, ψησταριές και λοιπά εστιατόρια ανά την Ελλάδα. Και αν δεν τα έχουμε καταφέρει ολοκληρωτικά, τουλάχιστον η κρίση μάς έκανε να οδηγηθούμε σε έναν υγιή αναστοχασμό σε σχέση με τη γαστρονομική μας ταυτότητα. Ποιες είναι οι ρίζες μας και ποια η μοναδικότητά μας; Τι ιδιαίτερο παράγει ο τόπος μας;

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο

Keywords
Αναζητήσεις
λουζα
Τυχαία Θέματα