9.252 δολάρια ανά μαθητή

15:31 12/9/2012 - Πηγή: Alfa Vita

p1 {font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:12px;margin-left:8px;margin-right:8px;margin-top:4px;margin-bottom:4px;text-align:justify;}

Συνολικά 9.252 δολάρια δίνουν ετησίως κατά μέσο όρο οι χώρες του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση των παιδιών από την πρωτοβάθμια έως και την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ο Οργανισμός θεωρεί ότι οι επενδύσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα βοηθήσουν τις οικονομίες να ανακάμψουν. Πρόκειται για έναν ξεκάθαρο κανόνα στην εφαρμογή του οποίου η Ελλάδα

μειονεκτεί. Και αυτό διότι, παρόλο που το ελληνικό υπ. Παιδείας δεν έστειλε στοιχεία για τις ετήσιες δαπάνες ανά μαθητή/φοιτητή, η ελληνική εκπαίδευση στηρίζεται αποκλειστικά στα κρατικά κονδύλια. Κάτι που δυσχεραίνει την αύξηση της χρηματοδότησης εν μέσω δημοσιονομικής καχεξίας.

Συγκεκριμένα, οι χώρες του ΟΟΣΑ δίνουν κατά μέσο όρο 7.719 δολάρια ετησίως για ένα παιδί που σπουδάζει στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, 9.312 δολάρια για εκείνο στη δευτεροβάθμια και 13.728 δολάρια ετησίως για έναν νέο που σπουδάζει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Ευρύτερα, οι δαπάνες για την παιδεία στον ανεπτυγμένο κόσμο δεν περιορίστηκαν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, αντίθετα μάλιστα αυξήθηκαν συνολικά από το 5,2% του ΑΕΠ το 2000 στο 5,8% το 2009. Ενδεικτικά, στις ΗΠΑ σημειώθηκε αύξηση των δαπανών κατά 0,6% (από 4,9% το 2000 στο 5,5% το 2009), ενώ λίγο μικρότερη ήταν η αύξηση των δαπανών για την Παιδεία και στη Γερμανία, από 4,6% του ΑΕΠ στο 5,1%. Η Γαλλία ήταν μία από τις λίγες χώρες όπου καταγράφηκε -έστω μικρή- μείωση των δαπανών, από το 6% του ΑΕΠ το 2000 στο 5,9% το 2009.

Ομως τα στοιχεία ολοκληρώνονται το 2009. Αρα, οι μεγάλες περικοπές στο πλαίσιο της δημοσιονομικής λιτότητας στις χώρες της Ευρώπης ακολούθησαν, έστω κι αν όλες οι χώρες, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ, προσπαθούν να κάνουν τις λιγότερες δυνατές περικοπές στον χώρο της Παιδείας. «Η κρίση από το 2008 έως σήμερα έχει δραματικό αντίκτυπο» επισημαίνει η έκθεση, δίνοντας τον τόνο στα στοιχεία των κρατικών δαπανών, όπως θα αποτυπωθούν στις αντίστοιχες εκθέσεις των προσεχών ετών. Ενδεικτικό της έως τώρα κρίσης είναι ότι μεταξύ των 31 κρατών με στοιχεία στον συγκεκριμένο δείκτη σε μόνο πέντε χώρες (Αυστραλία, Ισραήλ, Νότιος Κορέα, Νέα Ζηλανδία και Πολωνία) αυξήθηκε το ΑΕΠ στο χρονικό διάστημα 2008-2009.

Το μειονέκτημα, όμως, είναι ότι στην πλειονότητα των χωρών το κράτος επωμίζεται το κύριο βάρος των δαπανών (πάνω από 75%) για την παιδεία. Μόνο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση το ποσοστό αυτό πέφτει στο 70%, καθώς το 30% των δαπανών δίνουν οι γονείς για την εκπαίδευση των παιδιών, την ίδια στιγμή που έχει αυξηθεί το κύμα της φοιτητικής μετανάστευσης από τις αναπτυσσόμενες χώρες προς τα ΑΕΙ των ανεπτυγμένων χωρών. Και αυτό εξηγείται, διότι το πτυχίο εξακολουθεί να είναι το καλύτερο «διαβατήριο» για την άκρως -ακόμη περισσότερο λόγω της οικονομικής κρίσης- ανταγωνιστική αγορά εργασίας. Συγκεκριμένα, κατά μέσο όρο ένας άνδρας με πτυχίο πανεπιστημίου το 2010 κέρδιζε 67% περισσότερα χρήματα από κάποιον που είχ