ΑΑΣ Παρεμβάσεις ΠΕ του Συλλόγου ΠΕ Θήρας: Προκήρυξη για εκλογές ΔΣ 30/5

10:59 26/5/2017 - Πηγή: Alfa Vita

«Διαβάτη, δεν υπάρχει μονοπάτι, το μονοπάτι το φτιάχνεις περπατώντας». Αντόνιο Ματσάδο

…Τα χρόνια της προσμονής περάσανε κι έδωσαν τη θέση τους στις αδυσώπητες βεβαιότητες, οι άνθρωποι στέκονται αποσβολωμένοι και θωρούν τις ζωές τους κι αναρωτιούνται τι άραγε να ήταν λάθος; Το όραμα της προσμονής ή η αφροντισιά της ολοκλήρωσής του; Κι όμως, εδώ στης κανονικότητας την εποχή που όλα τα ζυγιάζεις και τα υπολογίζεις με το καντάρι της επιβίωσης, το ξέρεις πια καλύτερα απ’ όλους πως τη ζωή σου την αλλάζεις μόνος, χωρίς δεκανίκια, χωρίς αυταπάτες με πόνο, με αγώνα, με αίμα………!!!! Κι αυτή η συνειδητοποίηση

ίσως να ‘ναι τελικά το αντίτιμο για τα τόσα χρόνια προσμονής, για τις τόσες χαμένες ελπίδες…..!!!!!

…….το Eurogroupγια άλλη μια φορά περιμένει να συνάψει τη νέα συμφωνία (4ο Μνημόνιο) με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ για να «σωθεί» για άλλη μια φορά η Ελλάδα και ο λαός της. Άλλο ένα αφήγημα επιτυχίας (successstory) ακούμε καθημερινά από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αντίστοιχο με αυτό των κυβερνήσεων Σαμαρά – Βενιζέλου – Παπαδήμου και Γ. Παπανδρέου, χωρίς να ξεχνάμε ότι σε όλες τις περιπτώσεις εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται βαθιά αντιλαϊκές πολιτικέςκοινωνικής λεηλασίας. Οι αντιλαϊκές πολιτικές των μνημονιακών κυβερνήσεων ακολουθούνται με σχολαστική ακρίβεια κι απ’ αυτή την κυβέρνηση, αφού οι Υπουργοί Παιδείας επιχειρώντας να «διασκεδάσουν» τις εντυπώσεις «βαφτίζοντας το κρέας – ψάρι», «μειώνοντας» τα κενά σε εκπαιδευτικούς με αλχημείες και επικοινωνιακά τρυκ, για να ξεγελάσουν την κοινωνία και την εκπαιδευτική κοινότητα, ρίχνουν το βάρος του προβλήματος στις πλάτες των μάχιμων εκπαιδευτικών καταστρατηγώντας τα εργασιακά μας δικαιώματα.

Το νομοθετικό πλαίσιο της αξιολόγησης – χειραγώγησης για τους εκπαιδευτικούς, όπως ψηφίστηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, παραμένει αλώβητο ενώ η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί ότι θα καταργηθεί. Οι 20.000 μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών που διατυμπάνιζαν σε όλους τους τόνους ότι χρειάζονται στην εκπαίδευση παραπέμφθηκαν στις ελληνικές καλένδες. Ακόμα χειρότερα στο ζήτημα της επιλογής στελεχών εκπαίδευσης, με το πρόσχημα της απόφασης του ΣτΕ, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να προχωρήσει σε νέο σύστημα επιλογής χωρίς την αποφασιστική και καθοριστική γνώμη (εκλογές) των συλλόγων διδασκόντων, στο ίδιο πλαίσιο με όσα όριζε ο νόμος 3848/2010 (νόμος Διαμαντοπούλου) δηλ. συνέντευξη και «αντικειμενικά» μετρήσιμα κριτήρια με ό,τι αυτό σημαίνει!!!

Το ολοήμερο νηπιαγωγείο μετατράπηκε αμιγώς σε χώρο παιδικού παρκαρίσματος χάνοντας κάθε έννοια παιδαγωγικής αντίληψης, το ωράριο των νηπιαγωγών δεν εξισώθηκε ακόμα με αυτό των υπόλοιπων εκπαιδευτικών της Π.Ε. και ακόμα χειρότερα η εφαρμογή του 1 προς 14 (αναλογία Νηπιαγωγών προς Νήπια) κινδυνεύει να οδηγήσει χιλιάδες Νηπιαγωγεία, κυρίως της επαρχίας, στο κλείσιμο.

Το ωρολόγιο πρόγραμμα των Δημοτικών Σχολείων λειτουργεί πλέον ως δημοσιονομικός κόφτης στο πεδίο της εκπαίδευσης με στόχο την εξαφάνιση τωνεκπαιδευτικών κενών και τη δημιουργία τεράστιων τεχνητών πλεονασμάτων. Αποτέλεσμα:το σχολείο κατακερματίζεται, το πρόγραμμά του διαμορφώνεται και αναδιαμορφώνεται με βάση τους μνημονιακούς περιορισμούς, χιλιάδες αναπληρωτές μένουν χωρίς δουλειά, χιλιάδες εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο μετακινήσεων.

τα πέτρινα χρόνια δεν είναι αυτά που ζούμε είναι αυτά που έρχονται

Λίγο πιο έξω από τα σχολεία μας, εκτός του δημόσιου τομέα, η κοινωνία βρίσκεται στην προ Σικάγο εποχή. Το μεγαλύτερο μέρος των δικαιωμάτων που κατέκτησαν οι εργαζόμενοι με σκληρούς αγώνες ενός αιώνα (8ωρο, σταθερή εργασία, συνδικαλιστικά δικαιώματα, κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη) αποτελούν πλέον παρελθόν. Σύντομα και το δημόσιο θα βρεθεί στο στόχαστρο με εντολή των «θεσμών», δηλαδή της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ., είτε από τη σημερινή κυβέρνηση είτε από μια οικουμενική παραλλαγή της είτε από μια κυβέρνηση Ν.Δ. με πρωθυπουργό τον Κυρ. Μητσοτάκη. Η επαναφορά της αξιολόγησης, οι απολύσεις, οι διώξεις, η κατάργηση της μονιμότητας και της σταθερής εργασίας, ο διοικητικός αυταρχισμός, η αποδόμηση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, είναι ένα μέρος μόνο της ατζέντας που θα (ξανα)ανοίξει το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Άλλωστε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στρώνει το δρόμο για την παλινόρθωση της Ν. Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

πως θα αντιμετωπίσουμε αυτή την επίθεση;

Στη συλλογικότητα η δύναμη - Στον αγώνα η λύση

Απέναντι σ’ αυτήν την πραγματικότητα οι εκπαιδευτικοί και οι εργαζόμενοι δεν έχουμε πολλές επιλογές. Η νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα επιχειρεί να μας αφανίσει. Η απογοήτευση και απαισιοδοξία μπορούν και πρέπει να δώσουν τη θέση τους στην οργάνωση και την αντεπίθεση. Με ανεξάρτητο, ριζοσπαστικό και ακηδεμόνευτο, ταξικό συνδικαλισμό, με προσανατολισμό στην καθημερινή αντίσταση, στη σύγκρουση και στην ανατροπή της κοινωνικής λεηλασίας. Γιατί τελικά, η μόνη ελπίδα απέναντι στην καπιταλιστική κρίση που βαθαίνει βρίσκεται στην ενότητα των εργαζομένων και στους αγώνες τους.

Η αντίληψη που θεωρούσε ότι η κυβερνητική αλλαγή που έγινε στις 25 Γενάρη του 2015 θα μπορούσε να είναι ο βασικός και απαραίτητος όρος για την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών που έχουν επιβληθεί από την Ε. Ε. και το Δ. Ν. Τ., αποδείχτηκε τραγικό λάθος.

ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ

ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ –ΛΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Η εμπειρία μας από τους αγώνες των τελευταίων ετών δείχνει δύο πράγματα:

Ότι η παθητική αναμονή των κεντρικών πολιτικών εξελίξεων, η λογική ότι ένας πολιτικός φορέας θα μας λύσει το πρόβλημα ενώ εμείς θα παρακολουθούμε απαθείς, καταντά πλέον μια επικίνδυνη αυταπάτη, ειδικά όταν όπως αποδεικνύεται ολόκληρο το πολιτικό σύστημα υπηρετεί τη μνημονιακή βαρβαρότητα ή στην καλύτερη περίπτωση, αρκείται στην ανέξοδη, εκ του ασφαλούς καταγγελία της.Ότι ο επίσημος, κατεστημένος κομματικός συνδικαλισμός σε όλες τις εκδοχές του, από τη ΔΑΚΕ, την ΔΗ.ΣΥ (ΠΑΣΚ) και την Ε.Ρ.Α. ως το ΠΑΜΕ, αρκείται να οργανώνει αποκλειστικά και μόνο απεργίες και κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας, αρνούμενος ακόμα και να σκεφτεί καν αγωνιστικές μορφές ρήξης, σύγκρουσης και νικηφόρας πορείας για το κίνημα.

αυταπάτες τέλος, ώρα για οργάνωση…. ……να μιλήσουμε φωναχτά στη μοίρα μας!!!

Η απάντηση σε αυτή την επίθεση, θα κρίνει το μέλλον μας. Η έκβαση της αντιπαράθεσης, ακόμα και σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τις δικές μας επιλογές. Τα κρίσιμα σημεία που συνιστούν μια αποτελεσματική απάντηση κατά τη γνώμη μας είναι:

Η συγκρότηση ενός πλατιού κοινωνικού πολιτικού μετώπου ρήξης, ανατροπής και σύγκρουσης με την Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ. και κάθε πολιτικό διαχειριστή αυτής της πολιτικής. Σ’ αυτό το μέτωπο έχουν θέση όλες οι δυνάμεις και αγωνιστές που συμφωνούν σε ένα ελάχιστο δυνατό πρόγραμμα ρήξης που θα υπηρετεί τα συμφέροντα της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Οι δυνάμεις που αρνούνται αυτό το μέτωπο, αρνούνται στην πραγματικότητα να αναλάβουν τις ιστορικές ευθύνες τους. Ένα τέτοιο μέτωπο μπορεί να επιβληθεί μόνο από τη βάση των εργαζομένων.Η δημιουργία μεγάλων κινηματικών και αγωνιστικών γεγονότων που θα υπερβαίνουν το πλαίσιο της διαμαρτυρίας, θα έρχονται σε ρήξη με το μνημονιακό καθεστώς, θα είναι κοινωνικά αποτελεσματικά και πολιτικά επικίνδυνα, θα συνδυάζουν παραδοσιακές μορφές πάλης και θα διαμορφώνουν μια εξεγερσιακή κατάσταση.Η ισχυροποίηση των Συλλόγων μας (πρωτοβάθμιων σωματείων)καιτου ανεξάρτητου ριζοσπαστικού ρεύματος σε επίπεδο συσχετισμών στο Δ. Σ. της Δ.ΟΕ. και η υπεράσπιση της ανεξάρτητης, αγωνιστικής, ταξικής φυσιογνωμίας τους. Το δυνάμωμα των Συλλόγων στην περίπτωση του Συλλόγου Εκπ/κών Π. Ε. Θήρας, αφορά στην ενίσχυση του ανεξάρτητου ρεύματος των Ανεξάρτητων Αγωνιστικών Κινήσεων – ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ Κινήσεων Συσπειρώσεων Π. Ε. στις εκλογικές του διαδικασίες (τους συσχετισμούς στα Δ.Σ. των πρωτοβάθμιων σωματείων αλλά και της ΔΟΕ), τη μαζικοποίηση των Γενικών Συνελεύσεων και των συλλογικών διαδικασιών ενάντια στις λογικές της ανάθεσης.

Δεν μας ενδιαφέρει να μένουμε μόνο σε επίπεδο καταγγελιών και αναλύσεων, απλοί θεατές στην όλο και μεγαλύτερη χειροτέρευση των συνθηκών ζωής και εργασίας μας. Επιδιώκουμε πραγματικούς αγώνες που θα έρχονται σε αντιπαράθεση με την πολιτική της λιτότητας, της ελαστικής εργασίας, του αυταρχισμού, των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών και θα μπορούν να πετυχαίνουν μικρές και μεγάλες νίκες, από τα μικρά και καθημερινά, μέχρι τα μεγάλα προβλήματα.

Οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να αναπτύξουν τη συλλογική τους δράση, τόσο για τον παιδαγωγικό τους ρόλο και τη στάση τους μέσα στις σχολικές τάξεις όσο και για τα ευρύτερα πολιτικά και ιδεολογικά ζητήματα που δεν μπορεί να αποτελούν μονοπώλιο των κομματικών μηχανισμών. Οφείλουν να έχουν πάντα στραμμένη τη ματιά τους στον κόσμο του μόχθου και του μεροκάματου, στον κόσμο της εργασίας, που αγωνιά για το εκπαιδευτικό και εργασιακό μέλλον των παιδιών και αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο.

Το ανεξάρτητο αγωνιστικό δυναμικό έδωσε σκληρές μάχες τα προηγούμενα χρόνια, ενάντια στις αντιλαϊκές – μνημονιακές πολιτικές, τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα, την αξιολόγηση. Τώρα οφείλουμε να αγωνιστούμε ενάντια στην επιβολή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μας τις παρουσιάζει ως μονόδρομο αλλά και στην παλινόρθωση των δυνάμεων του συναινετικού – γραφειοκρατικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ – ΔΗ.ΣΥ(ΠΑΣΚ) – Ε.Ρ.Α).

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι Αναπληρωτές,

Όλοι εμείς οι «εσωτερικοί μετανάστες» της εκπαίδευσης – αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, που στοιβάζουμε κάθε χρόνο τα όνειρα μας μέσα σε μια βαλίτσα, περιμένοντας την πρόσληψή μας από άκρη σε άκρη σ’ όλη τη χώρα, βιώνουμε καθημερινά τα αδιέξοδα των αντιλαϊκών - μνημονιακών πολιτικών που έχουν επιβάλλει και στο χώρο της Δημόσιας Εκπαίδευσης οι κυβερνήσεις των μνημονίων που πλήττουν τη Δημόσια Εκπαίδευση, διαλύοντας και ιδιωτικοποιώντας το Δημόσιο Σχολείο.

Κάθε χρόνο δουλεύουμε σε διαφορετικά σχολεία, σε διαφορετικές περιοχές ανά την Ελλάδα, ενώ κάθε καλοκαίρι, μετά την απόλυσή μας, περνάμε ώρες ατέλειωτες μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών με αγωνία για το πότε θα μας επαναπροσλάβουν για άλλη μια φορά ως αναλώσιμα υλικά για την εξυπηρέτηση των πάγιων και διαρκών αναγκών του Δημόσιου Σχολείου, που οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων απαξιώνουν κάθε χρόνο όλο και περισσότερο.

Μέχρι την ημέρα της πρόσληψής μας ζούμε με το άγχος της επιβίωσης να μας πιέζει, τα λεφτά που τελειώνουν(αν δεν έχουν τελειώσει ολότελα), το ταμείο ανεργίας που δε φτάνει ούτε για τα βασικά (αν το παίρνουμε κι αυτό) και οι υποσχέσεις και η «καπηλεία» από την πλευρά του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού «δίνει και παίρνει», μέσω ανακοινώσεων στα μέσα ηλεκτρονικής δικτύωσης (facebook) να παίζουν με τον πόνο μας και να κάνουν την ελπίδα εμπόριο.

ΜΙΣΗ ΔΟΥΛΕΙΑ – ΜΙΣΗ ΖΩΗ

Τούτο το χαρτί δεν έχει σκοπό να κάνει κήρυγμα για τις άσχημες μέρες που περνάμε. Το ζούμε άλλωστε.

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;;;;;

Οι κυβερνήσεις των μνημονίων και οι κυβερνητικοί γραφειοκράτες συνδικαλιστές.

Ναι, όσο κι αν σου κάνει εντύπωση.

Γιατί αναπληρωτές είναι οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν στα παιδιά ξένες γλώσσες, θέατρο, μουσική, γυμναστική. Αναπληρωτές είναι οι δάσκαλοι, οι νηπιαγωγοί. Αναπληρωτές είναι οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί της ειδικής αγωγής. Και ξέρεις τι σημαίνει για εκείνους αυτό;

Δε θα σου πω ότι παίρνουν λίγα λεφτά. Αρκεί η γενναιοδωρία του Υπουργείου Παιδείας να τους δώσει την άδεια να τρώνε στις στρατιωτικές λέσχες. Δε θα σου πω ότι είναι νομάδες. Αρκεί να ρίξεις μια ματιά στα δελτία τύπου πρόσληψής τους που βγαίνουν Παρασκευή και τη Δευτέρα τους υποχρεώνουν να βρίσκονται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα κάθε χρόνο. Δε θα σου πω ότι το καλοκαίρι απολύονται. Αρκεί να δεις τις λίστες του ΟΑΕΔ και τις αιτήσεις για ταμείο ανεργίας, το οποίο πλέον δεν εγκρίνεται για όλους(ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί για τις κυβερνήσεις, ΟΧΙ, όμως για τις ζωές μας… Και φυσικά κανείς δεν εξασφαλίζει πότε, και αν θα ξαναδουλέψουν την επόμενη σχολική χρονιά. Εσύ, όμως, όλα αυτά τα χρόνια άκουγες ότι δεν υπάρχουν κενά… Πράγματι κενά δεν υπάρχουν. Στο σχολείο της αμάθειας κενά δεν υπάρχουν. Στο σχολείο για λίγους και εκλεκτούς κενά δεν υπάρχουν. Όμως, εμείς οραματιζόμαστε ένα τέτοιο σχολείο…!!!

ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – ΜΑΖΙΚΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Υπερασπίζουμε τον Ανεξάρτητο ταξικό αγωνιστικό

προσανατολισμό του συνδικάτου μας.

Με τους συλλόγους μας χτίζουμε το εκπαιδευτικό κίνημα για το σχολείο της ισότητας και της ελευθερίας, ενάντια στο σχολείο του φόβου:

Δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλους.

Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 15% του Γ.Κ.Π. ή στο5% του Α.Ε.Π. Κατάργηση ολόκληρου του νομοθετικού πλαισίου της αξιολόγησης – χειραγώγησης με ακώλυτη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη των εκπαιδευτικών.

Ο Σύλλογος Διδασκόντων κυρίαρχο όργανο στη διοίκηση του σχολείου και τη σχολική ζωή – εκδημοκρατισμός του θεσμικού πλαισίου – άμεση και ολοκληρωτική εκλογή των Δ/ντών των σχολείων από τους συλλόγους διδασκόντων – αλλαγή του θεσμικού πλαισίου και του ρόλου του Δ/ντή Σχολικής μονάδας.

Ενιαίος μισθός για όλους τους εκπαιδευτικούς, ανεξάρτητα από τη θέση τους στη διοίκηση.

Προσλήψεις - διορισμοί μόνιμων συναδέλφων για την κάλυψη όλων των πάγιων αναγκών με βάση το έτος λήψης πτυχίου και αναγνώριση όλης της προϋπηρεσίας τους ως αναπληρωτών.

Αναγνώριση των πρόσθετων αναγκών όσων μαθητών αντιμετωπίζουν προβλήματα σχολικής αποτυχίας – όλα τα παιδιά μπορούν να μορφωθούν. Άμεση στελέχωση των ενισχυτικών δομών (τμήματα ένταξης, παράλληλη στήριξη, τάξεις υποδοχής, ενισχυτική διδασκαλία).

Αναβάθμιση των εκπαιδευτικών και υποστηρικτικών υπηρεσιών που παρέχονται στους μαθητές με ειδικές ανάγκες.

Αποφασιστική στήριξη των παιδιών που αντιμετωπίζουν προβλήματα φτώχειας.

Επανασχεδιασμός των αναλυτικών προγραμμάτων και των διδακτικών εγχειριδίων με τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών της πράξης.

Δίχρονη προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά.

Επαναλειτουργία των διδασκαλείων,αναβάθμιση του προγράμματος σπουδών τους και δυνατότητα μετεκπαίδευσης και επιμόρφωσης για όλες τις ειδικότητες των Εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Σύσταση οργανικών θέσεων για όλες τις ειδικότητες που έχουν μεταταχθεί από τη δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια εκπ/ση.

Εξίσωση ωραρίου των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπ/σης με αυτό των εκπ/κών της Δευτεροβάθμιας.

Άμεση απόσυρση της Υπουργικής απόφασης και όλων των εγκυκλίων και τροπολογιών για τα νηπιαγωγεία, την ειδική αγωγή, την κατάργηση ενισχυτικής διδασκαλίας.

Κατάργηση του Ν. 3848/210.

Μείωση της αναλογίας των μαθητών ανά τμήμα.

Καμιά συγχώνευση – κατάργηση τμήματος σχολείου και νηπιαγωγείου.

Υπερασπιζόμαστε τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν από το βασικό πτυχίο - Υπερασπιζόμαστε την ενότητα των εκπαιδευτικών και των εργασιακών τους δικαιωμάτων.

Λέμε όχι στο μνημονιακό σχολείο είτε με την παλιά είτε με τη νέα του μορφή (κατάργηση των υπουργικών αποφάσεων Φίλη για το Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο). Όχι στο φθηνό και ευέλικτο σχολείο της αγοράς, του κατακερματισμού της γνώσης και των αντικειμένων, των ταξικών φραγμών.

Αγωνιζόμαστε για δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και ενιαίο δημόσιο δωρεάν υποχρεωτικό δωδεκάχρονο σχολείο, για το σχολείο των όλων, των ίσων και των διαφορετικών. Με στόχο τη βαθιά και ολοκληρωμένη γνώση, την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης κόντρα στις δεξιότητες και τον κατακερματισμό της γνώσης.Με δυνατότητα επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης, συνεργατικής διδασκαλίας και συνδιδασκαλίας, με αντισταθμιστική εκπαίδευση (ενισχυτική διδασκαλία, Τάξεις υποδοχής, Τμήματα Ένταξης, παράλληλη στήριξη). Με τη λειτουργία δημιουργικών δραστηριοτήτων (χορωδία, αθλητικά, εικαστικά, θεατρική ομάδα, εργαστήριο πληροφορικής κ.ά.) ώστε να καλύπτονται ολόπλευρα οι ανάγκες των μαθητών και όλοι οι εκπαιδευτικοί να μείνουν στο σχολείο, να αποκτούν ουσιαστική σχέση με αυτό και με τους μαθητές του.

ΜΑΖΙΚΟΙ ΜΟΝΙΜΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΩΡΑ!!!!

Διαγραφή του ληστρικού – τοκογλυφικού χρέους τώρα – Κατάργηση των μνημονίων και της Λιτότητας – Καμιά θυσία για το ευρώ (Έξοδος από την ευρωζώνη και την Ε. Ε.)

Αντιστεκόμαστε:

Στις πολιτικές Κυβέρνησης - Ε.Ε. - Δ.Ν.Τ. –ΟΟΣΑ και στα μνημόνιά τους,

στο σχολείο της αγοράς και της φτώχειας,

στην αδιοριστία, την κινητικότητα, την ελαστική εργασία,

στον κυβερνητικό και κομματικό συνδικαλισμό,

στη μετατροπή των δικαιωμάτων μας σε εξυπηρετήσεις.

ΟΛΟΙ – ΟΛΕΣ

ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ Γ. Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 30 – 5 – 2017

Στις ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ για την 86η Γ. Σ. της Δ. Ο. Ε.

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ

ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές