Αφήστε με να απεργήσω!!!

12:28 9/4/2014 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet Αρθρογράφος: Κωνσταντίνος Ζαφείρης

Δημοσιογράφος(1): Μια λέξη που κακοποιήθηκε από πολλούς. Ρουφιάνος, παπαγαλάκι, τσιράκι του συστήματος. Οι άνθρωποι που στελεχώνουν την 4η εξουσία, τα ΜΜΕ, αυτοί που στήριξαν και στηρίζουν όσους μας έφτασαν μέχρι εδώ. Μεθοδολογία: Συλλογή πληροφοριών παραγωγή και αναπαραγωγή της είδησης και εν συνεχεία δημοσιοποίηση της. Αφού βέβαια πρώτα αξιολογηθούν και φιλτραριστούν τα πιθανά αποτελέσματα. Τα τηλεφωνήματα με την πολιτική και επιχειρηματική

ελίτ του τόπου αποτελούν βασικό στάδιο της δουλειάς πριν βγει η είδηση. Η πολιτική σκοπιμότητα της είδησης ή η απόκρυψη της, σκοπό έχουν να επηρεάζουν το «κλίμα» εντός της κοινωνίας μέσα από καθημερινή και συνεχή επαφή με πληροφορίες δοσμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να οδηγούν σε συγκεκριμένα συμπεράσματα και ,άρα, κοινωνική πρακτική. Ο πολιτικός σχολιασμός γίνεται με ύφος και διάθεση «ακτιφ» ώστε να μην υπάρχουν παρανοήσεις για το νόημα της είδησης. Ο Ουμπέρτο Εκο είχε πει «μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς, από τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση». Η δύναμη που έχουν αποκτήσει τα ΜΜΕ στην εποχή της πληροφόρησης είναι τεράστια.

Δημοσιογράφος(2): Αυτός που προσπαθεί να ενημερώσει την κοινωνία για τα πάντα, να την σχολιάσει με σκοπό να δώσει τροφή για σκέψη, να γράψει την ιστορία του τώρα με την ευθύνη που μπορεί να έχει το να καταγράφεις την ιστορία ενώ βρίσκεται εν εξελίξη. Σκληρά εργαζόμενος που μέσα στην κρίση φλερτάρει καθημερινά με την απόλυση (ειδικά αν κάνει καλά την δουλειά του) και δουλεύοντας με μισθούς πενιχρούς που προσβάλουν το έργο του. Μεθοδολογία: Συλλογή πληροφοριών παραγωγή και αναπαραγωγή της είδησης και εν συνεχεία δημοσιοποίηση της. Σκοπός να ενημερώσει την κοινή γνώμη και να ελέγχει μετά μανίας τις υπόλοιπες 3 εξουσίες ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό. Δύσκολο σε μία εποχή που οι δημοσιογράφοι(1) μονοπωλούν τα κυρίαρχα ΜΜΕ και η «διαπλοκή της είδησης» με διάφορα συμφέροντα δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ανεξάρτητη δημοσιογραφία.

Η ανάπτυξη του ίντερνετ έδωσε σε πολλούς την δυνατότητα να ασκήσουν το επάγγελμα τους με μεγαλύτερη ελευθερία. Δημιούργησε ειδησεογραφικούς χώρους που ως βασικό σκοπό έχουν την ανεξάρτητη δημοσιογραφία και όχι το κέρδος ή την διαπλοκή με την εξουσία. Στην αγκαλιά των newmedia βρήκαν λόγο και, κυρίως, δουλειά αρκετοί δημοσιογράφοι που εκδιώχθηκαν ,δεν βρήκαν ευκαιρίες ή σιχάθηκαν τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Από την άλλη δεν θα μπορούσαν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι να μην εκμεταλλευτούν ένα τόσο μαζικό μέσο πεδίο όπως το ίντερνέτ.

Χτές οι δημοσιογράφοι απεργούσαν. Όχι όλοι, πολλοί δούλευαν. Όχι από επιλογή.

Το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων η ΕΣΗΕΑ: Αποφάσισε να απεργήσει, ορθά, ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλεται στους εργαζομένους των ΜΜΕ, έναν κλάδο που τα τελευταία χρόνια γνώρισε αλλεπάλληλα μπαράζ απολύσεων. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό όμως δημοσιογράφων δεν είχε την επιλογή να παλέψει συλλογικά με τους συναδέλφους του για τα δίκαια αιτήματα που έβαζε η ΕΣΗΕΑ καθώς οι δημοσιογράφοι που δουλεύουν στα newmedia δεν αναγνωρίζονται από την ΕΣΗΕΑ ως δημοσιογράφοι.

Εργαζόμενοι που δεν αναγνωρίζονται από το συνδικαλιστικό τους φορέα και μένουν, φυσικά, χωρίς συνδικαλιστική στέγη. Οι δυνατότητες συλλογικής διαπραγμάτευσης ελάχιστες, δημοσιογράφοι, έρμαια των εργοδοτών. Παρά την απεργία λοιπόν οι μεγάλες επιχειρήσεις στον χώρο της ενημέρωσης συνέχιζαν να έχουν ροή ειδήσεων μέσα από τις ειδησεογραφικές σελίδες που διαχειρίζονται μέσω ίντερνετ. Φυσικά υπήρξαν και ειδησεογραφικές σελίδες που συμπαραστάθηκαν στον αγώνα των συναδέλφων τους στα άλλα μέσα ενημέρωσης. Αλλά δεν είναι δυνατόν η απεργία να είναι μια υπόθεση που αφήνεται στην καλή διάθεση του κάθε εργοδότη. Είναι και επιβάλλεται να είναι ριζοσπαστική πρακτική των εργαζομένων.

Η ΕΣΗΕΑ ως συνδικαλιστικό όργανο των εργαζομένων στους κλάδους της ενημέρωσης θα έπρεπε να υπερασπίζεται τα δικαιώματα όλων όσων ασκούν το επάγγελμα του δημοσιογράφου. Η τεχνολογία προχώρησε ο κλάδος ξεφεύγει από τους παραδοσιακούς τρόπους μετάδοσης και αναμετάδοσης της πληροφορίας. «Συμμορφώνεται» με την εποχή της πληροφόρησης. Οι εργαζόμενοι στα ιντερνετικά ΜΜΕ δεν είναι εργαζόμενοι δεύτερης κατηγορίας, χωρίς δικαιώματα. Πως νοείται συνδικαλιστικό όργανο να μην αναγνωρίζει τους εργαζόμενους του; Μια ΕΣΗΕΑ επιβάλλεται να υπερασπίζεται το σύνολο των εργαζομένων στους οποίους αναφέρεται.

Μην ξεφύγει το πράγμα. Μια ελεγχόμενη συνδικαλιστική ηγεσία που αναπαράγεται και συνεχίζει το φιλομνημονιακό της έργο. Δεν πάει να έκλεισε η ΕΡΤ, τι και αν ο Κουρής αφήνει απολυμένους και απλήρωτους τους εργαζομένους στο ALTER για να κάνει EUROVISION η ΕΣΗΕΑ συνεχίζει να παίζει συγκεκριμένο ρόλο. 756 ψήφους πήρε η «συγκυβέρνηση» στις τελευταίες εκλογές της ΕΣΗΕΑ. Πως θα ήταν τα πράγματα αν ψηφίζανε όλοι όσοι έχουν ζήσει στο πετσί τους την απόλυση, την εργασιακή επισφάλεια, την εργοδοτική τρομοκρατία για χάρη της κρίσης και των μνημονίων ή λόγο της αγάπης τους για την ανεξάρτητη μαχητική, ασυμβίβαστη δημοσιογραφία και τώρα βρίσκουν φωνή μέσα από το ίντερνετ; Οι συσχετισμοί να είναι καλά. Με απλά μαθηματικά:

Δημοσιογράφοι(1) – Δημοσιογράφοι(2) = ΕΣΗΕΑ

Υ.γ. Για να διαλέξουμε με ποια ΕΣΗΕΑ είμαστε πρέπει να επιλέξουμε ποιούς θέλουμε να εκπροσωπεί. Οι εργαζόμενοι στα newmedia δεν μπορούμε να μείνουμε χωρίς συνδικαλιστική στέγη. Και αν η στέγη της ΕΣΗΕΑ «μπάζει από παντού μνημόνιο» μαζί με τους συναδέλφους μας που είναι τυπικά μέλη της πρέπει να δώσουμε την μάχη για μια άλλη ΕΣΗΕΑ που θα υπερασπίζεται τόσο τους εργαζόμενους της όσο και την ελευθερία του λόγου!

Ετικέτες: Κωνσταντίνος ΖαφείρηςΕΣΗΕΑ Tweet

View the discussion thread.