Αγαπητέ κ. Υπουργέ 11 χρόνια αναπληρωτής…ήμουν νιος και γέρασα!

Είμαι βέβαιος κ. Υπουργέ ότι αν ποτέ διαβάζατε αυτή την επιστολή θα απαντούσατε λέγοντας "κατανοώ και εκφράζω ευγνωμοσύνη αλλά...." Όμως ότι προηγείται του «αλλά» δεν έχει κανένα νόημα. Έτσι ας παραλείψω και εγώ τα σχετικά με το ποσό σας εκτιμούσα και πόσο ήλπιζα ότι κάτι καλό θα βγει (υπήρξα άλλωστε και φοιτητή σας) αλλά....

Εισαγωγικά να αναφέρω ότι εργάζομαι ως αναπληρωτής στην εκπαίδευση από το 2007. Δεν θα αναφέρω τίποτα άλλο σχετικά με την ταλαιπωρία, την αβεβαιότητα και τα 18 σχολεία

που έχω πάει σε αυτά τα χρόνια. Αυτά είναι χιλιοειπωμένα και τα γνωρίζετε αν και σκοπίμως πολλές φορές στη συλλογιστική σας αγνοείτε. Θα αναφερθώ στο επιχείρημα σας σχετικά με τους «νέους» πτυχιούχους και το δικαίωμα τους για εργασία στην εκπαίδευση.

Πήρα το πτυχίο το 1996. Οι διορισμοί τοτε γίνονταν από την επετηρίδα στην οποία και εγγράφηκα. Ήξερα ότι υπήρχε ένας μακρινός ορίζοντας 10 (sic) και ίσως περισσοτέρων χρόνων για να εργαστεί κάποιος στη δημόσια εκπαίδευση. Τότε φάνταζε σαν αιώνας. Στη συνέχεια το σύστημα άλλαξε και ήρθε ο ΑΣΕΠ στους πρώτους διαγωνισμούς δεν συμμετείχα. Δεν θα επικαλεστώ ότι ο Συνασπισμός τότε και ευρύτερα η αριστερά προέτρεπαν σε μαζική αποχή. Θα επικαλεστώ απλά ότι ήταν προσωπική επιλογή. Πρώτη φορά έδωσα το 2006 και ως επιτυχών-οχι διοριστέος-την επόμενη χρονιά με πήραν ωρομίσθιο. Εν συνεχεία και μέχρι σήμερα δουλεύω ως αναπληρωτής.

Στην αρχή - εκτός από εμένα ανήκουν και άλλοι σε αυτή τη κατηγορία-ξέραμε και σχεδιάζαμε καθώς γνωρίζαμε ότι με τη συμπλήρωση 24μηνών θα διοριζόμαστε. Το 24μηνο όμως καταργήθηκε το 2010. Μας άφησε έξω εμένα και αρκετούς άλλους με 22 μήνες και 23 μήνες. Στη συνέχεια ήρθε η κρίση. Λίγες οι επιλογές για κάτι άλλο στον επαγγελματικό τομέα. Το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκε στην εξουσία υποσχόμενος μεταξύ άλλων 20000 διορισμούς που στη συνέχεια όμως έγιναν 5000 (Μπαλτας Κουρακης) και ξαναέγιναν 20000 σε βάθος τριετίας με τον προκάτοχό σας και σύντροφο κ. Φιλης.

Και κάπως έτσι φτάσαμε στη σχολική χρονιά 2018-2019. Έντεκα χρόνια μετά να περιμένω με αγωνία το νέο σύστημα διορισμών για το 2020 και να διαβάζω περί ίσων ευκαιριών για όλους όταν τις δικές μου ευκαιρίες τις «έφαγαν» η κρίση, τα μνημόνια και οι προεκλογικές δεσμεύσεις. Όπως λέει και ο λαός μας «ήμουν νιος και γέρασα».

Κλείνοντας θα ήθελα να σας πω ότι όλοι αναγνωρίζουμε το πόσο δύσκολο είναι να λυθεί το θέμα των διορισμών μετά από 10 χρόνια αδιοριστίας και πόσες διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων με πολλές φορές αντικρουόμενα συμφέροντα αφορά. Αλλά -και σας παρακαλώ κρατήστε ότι υπάρχει μετά το αλλά –έχετε εκλεγεί και μάλιστα με τη ψήφο πολλών από εμάς που πίστεψαν στις προεκλογικές αλλά και μετεκλογικές δεσμεύσεις σας ακριβώς για αυτό το λόγο για να βρείτε δύσκολές και δίκαιες λύσεις.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να γυρίσουμε στην εποχή της ενεργοποίησης των κοινωνικών αντανακλαστικών και μάλιστα σε πυρηνικά ζητήματα όπως «νέοι» εναντίων «παλαιών». Σε αυτό όμως το αφύσικο περιβάλλον που δημιούργησε η 10χρονη αδιοριστία θα πρέπει να υπάρξει μια μεταβατική περίοδος ευνοϊκή – ας μη φοβόμαστε τις λέξεις – για αυτούς που αυτά τα δύσκολα χρόνια στήριξαν τα ελληνικά σχολεία. Άλλωστε αυτό για το οποίο παλεύουμε που σε κάποιους άλλους μοιάζει δυστοπικό, θα κληθούμε να συνεχίσουμε το επάγγελμα που έχουμε επιλέξει να κάνουμε και που έχουμε εξασκήσει για τα δύο τρίτα του εργασιακού μας βίου. Θα πρέπει δηλ. να αφήσουμε σπίτια και οικογένειες και να τραβήξουμε για τις εσχατιές της χώρας σε ένα όμως ασφαλέστερο εργασιακό περιβάλλον.

αναπληρωτέςαναπληρωτήςΚώστας Γαβρόγλουπροσλήψεις εκπαιδευτικώνμόνιμες προσλήψειςμόνιμοι διορισμοί
Keywords
Τυχαία Θέματα