«Αλαζονείας οὑδείς ἐκφεύγει δίκη»

12:32 21/6/2014 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet Αρθρογράφος: Κωνσταντίνος Ζαφείρης

Η παραπάνω φράση ανήκει στον Μένανδρο, έναν κωμικό συγγραφέα που έζησε στην Αθήνα. Ο «χρυσός αιώνας» είχε περάσει προ πολλού και η Αθήνα βρισκόταν εδώ και καιρό κάτω από την ξένη κατοχή των Μακεδόνων. Η αίγλη της προηγούμενης περιόδου με την αξιοθαύμαστη εμπειρία της δημοκρατίας είχε παρέλθει και την θέση των μεγάλων πολιτικών είχαν πάρει πια διάφοροι εγκάθετοι και

γλείφτες των Μακεδόνων. Μέσα σε αυτή την κατάσταση ο Μένανδρος, λοιπόν, σπεύδει να υπενθυμίσει προς όλους τους τότε ειδήμονες ότι «κανένας αλαζόνας δε γλιτώνει την τιμωρία».

Στην ερώτηση που έκανα στον εαυτό μου προσπαθώντας να καταλάβω γιατί η εξουσία σε κάνει αλαζόνα, θυμήθηκα κάτι που είχα ακούσει πριν καιρό. Ήταν μια φράση του συγγραφέα του βιβλίου «Τα σταφύλια της οργής» Τζον Στάινμπεκ, που μου απάντησε το ερώτημα λέγοντας, πολύ πριν γεννηθώ, ότι «Η εξουσία δεν διαφθείρει. Ο φόβος διαφθείρει. Ίσως ο φόβος απώλειας της εξουσίας». Ο Στάινμπεκ έζησε και έγραψε την περίοδο της μεγάλης ύφεσης μέσα σε βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση της Αμερικανικής κοινωνίας.

Ελλάδα 2014. Πολιτικοί κυβερνούν μακριά από οποιαδήποτε κοινωνική νομιμοποίηση, με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, μια βουλή με ξεκάθαρα διακοσμητική λειτουργία που ανοίγει, κλείνει και συνεδριάζει κατά το δοκούν, δημοσιογράφοι εκβιάζουν, φασίστες δολοφονούν ανενόχλητοι και καθαρίστριες απολύονται για να σωθεί η χώρα από τους παχυλούς μισθούς των 700 ευρώ... Πώς να μην αναζητήσω παρηγοριά ελπίδα και εξηγήσεις στην ιστορία και τους ανθρώπους που την κατάλαβαν τη στιγμή που γραφόταν. Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ποιος δεν θυμάται τον Βενιζέλο στην διαδικτυακή εκπομπή του Χατζηνικολάου να τα βάζει με έναν πολίτη που τόλμησε να ρωτήσει για τα υποβρύχια και τη siemens. Με ύφος δικτάτορα χτυπάει το χέρι, ειρωνεύεται, φωνάζει και με τον δικό του μοναδικό τρόπο δεν απαντάει σε τίποτα καθώς δεν ανέχεται την κριτική από έναν απλό θνητό. «…ψηφίζουν ένα νόμο του κράτους επειδή τους κρατάνε, επειδή υπάρχουν χαρτιά με τη siemens. Που νομίζετε ότι απευθύνεστε». Ένας σωστός ορισμός του τι σημαίνει αλαζονική απάντηση ενός αλαζόνα πολιτικού. Δύο χρόνια μετά, για χάρη αυτού του ανθρώπου, η Βουλή των Ελλήνων κλείνει για να μην διερευνηθεί τυχόν εμπλοκή του στο σκάνδαλο των υποβρυχίων. Οι θεσμοί υποκλίνονται στην πολιτική του ιδιοφυΐα. Δεν υπάρχουν θεσμοί, νόμοι, σύνταγμα μπροστά στον άνθρωπο που δεν ντρέπεται να είναι αντιπρόεδρος, και υπουργός εξωτερικών με 8%.

Πάμε στον έτερο συγκυβερνήτη. Αντώνης Σαμαράς, ο άνθρωπος που μπροστά στην προσωπική του αναρρίχηση δεν υπολόγισε τίποτα. Έριξε μια κυβέρνηση, πήγε να διαλύσει ένα κόμμα και τώρα καταστρέφει έναν λαό. Προφανώς δεν πατάει το πόδι του στη Βουλή καθώς ως πρωθυπουργός δεν μπορεί να συναναστρέφεται με κατώτερους βουλευτές, οι όποιοι μπορούν μάλιστα να του ασκήσουν και κριτική! Δεν χρειάζεται ούτε κοινοβουλευτικός έλεγχος ούτε ψηφοφορίες. Όλα γίνονται «με εντολή Σαμαρά». Το ύφος, η έπαρση και ο κατηχητικός και απόλυτος λόγος του δεν αφήνουν περιθώρια για παρανοήσεις, φωνάζει από μακριά «παίδες εγώ είμαι το αφεντικό, ό,τι θέλω κάνω».

Από κει και πέρα Άδωνης, Βούλτεψη, Λοβέρδος Κρανιωτάκιδες και λοιποί παρασιτούντες πολιτικάντιδες, πρόθυμοι για τα πάντα, αρκεί βέβαια να βρίσκονται σε μία καρέκλα ώστε να νοιώθουν την ηδονή της εξουσίας, ντροπιάζουν καθημερινά τη λέξη πολιτικός . Ο τρόπος που μιλάνε αυτοί οι άνθρωποι βγάζει μια αυθεντική υπεροψία απέναντι σε οποιoνδήποτε δεν έχει την πρόθεση να γίνει χειροκροτητής τους.

Βέβαια, η εξουσία δεν νέμεται μόνο ανάμεσα σε πολιτικούς. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον κύριο Μαρινάκη (που αν και εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλός) εμφανίστηκε μετά τις πρόσφατες δημοτικές εκλογές σε μια σύγχρονη εκδοχή βοναπαρτισμού ως ο βασιλιάς του μεγάλου λιμανιού της χώρας.

Και πάμε και στην αφορμή για να γράψω αυτό το άρθρο. Και το όνομα αυτού Μάκης Τριανταφυλλόπουλος. Ο άνθρωπος που πιστεύει ότι όλοι εκβιάζονται, όλα έχουν την τιμή τους και όσοι ενοχλούν πολύ βγαίνουν από τη μέση… Ο άνθρωπος που έχει μάθει να λειτούργει παρακρατικά και να αντλεί εξουσία παρασιτικά «ρουφώντας» το αίμα και την ψυχή ανθρώπων.

Ένας αλαζόνας από τους λίγους που θεωρεί ότι μπορεί να καταστρέφει ζωές και να «σπέρνει» τον φασισμό σε μία κοινωνία, όντας ο πιο πιστός του συνεργάτης. Υλικά, μέσα από το απροκάλυπτο σπρώξιμο στην Χ.Α., αλλά και ιδεολογικά, μέσα από την προσπάθεια νομιμοποίηση των ‘δημοσιογραφικών’ του πρακτικών. Στις αλαζονικές και ανθρωποφαγικές ορέξεις του, έβαλε τέρμα ένα από τα υποψήφια θύματά του.

« Η Αριστερά δεν εκβιάζεται» και ούτε μισή λέξη που να απαντάει σε όσα ισχυρίζεται ο Μάκης. Δεν έχει καμία σημασία αν υπάρχει ή όχι βίντεο και αυτό ο Γαβριήλ το ξέρει. Όχι μόνο γιατί είναι προσωπικό δεδομένο, δεν αφορά κανέναν κ.τ.λ. αλλά και γιατί η ουσία είναι αλλού. Βρίσκεται 1)στο ότι πρέπει να μπει ένα τέλος στην ασυδοσία αυτού του ανθρώπου και των ομοίων του, 2) πρέπει η κοινωνία να σταματήσει να σοκάρεται με τον εαυτό της και 3) η Αριστερά πρέπει να διεκδικήσει μια άλλη φυσιογνωμία δημοκρατίας και σεβασμού στον άνθρωπο και αυτό ο Γαβριήλ το κατάφερε. Μας έδειξε ότι είναι υπόθεση όλων μας να διώξουμε οποιοδήποτε κατάλοιπο αλαζονείας που μας κληρονόμησε το πολιτικό και όχι μόνο σύστημα. Φοβούνται πως θα χάσουν την εξουσία. Καλά κάνουν. Η αρχή έγινε. Από εδώ και πέρα όλοι πρέπει να εγγυηθούμε ότι «αλαζονείας οὑδείς ἐκφεύγει δίκη».

Ετικέτες: Κωνσταντίνος Ζαφείρης Tweet

View the discussion thread.