Άλλο το εγώ μου κι άλλο ο εαυτός μου, της Αντιγόνης Σωκράτους

10:11 28/4/2012 - Πηγή: Alfa Vita

Άλλο το εγώ μου κι άλλο ο εαυτός μου
Ο καθένας μια ματιά να ρίξει γύρω του δε θα του είναι διόλου δύσκολο να διακρίνει τη φρενίτιδα που έχει κυριαρχήσει στους υποψήφιους κυβερνήτες αυτής της χώρας και σε ένα μέρος του λαού. Αυτή η φρενίτιδα εκδηλώνεται στον πολιτικό, αισθητικό και ηθικό επίπεδο της ζωής. Αυτά βέβαια είναι ενιαία κι αδιαχώριστα. Ο καιρός περνάει και οι εθνικές εκλογές πλησιάζουν. Είχε παρατηρηθεί από

νωρίς ότι το μεγαλύτερο μέρος του κινήματος των πλατειών ήταν απολιτίκ. Φοβόντουσαν αυτοί οι άνθρωποι να έχουν πολιτική ταυτότητα, όπως φοβούνται να έχουν οποιαδήποτε ταυτότητα μήπως και τους στιγματίσει για μια ζωή.Όπως φοβούνται να έχουν κι οποιαδήποτε συνείδηση μετά από τόση υπερκαταναλωτική μανία και επιδειξομανία σαν να ήταν επιταγή υπαρξιακής, αν όχι και βιολογικής ανάγκης. Και ο φόβος είναι άρνηση.
Το κίνημα των πλατειών ήταν προπομπός και για τις εθνικές εκλογές. Οι εθνικές εκλογές δεν είναι ακομμάτιστες , αλλά είναι απολιτίκ, τουλάχιστον όσον αφορά τα μεγάλα κόμματα εξουσίας, αλλά και όχι μόνο. Με έξυπνα τρικ στα ψηφοδέλτια τους κατάφεραν αυτό που θα ήταν ακατόρθωτο στην παγκόσμια κοινωνία, την ταξική συμφιλίωση. Πρώτα, θέτουν ψευτοδιλήμματα, έπειτα καταπατούν ανθρώπινα δικαιώματα, προτείνουν κέντρα φιλοξενίας μεταναστών σε στρατόπεδα και στο τέλος έχουν ένα κερασάκι στην τούρτα, έναν Ολυμπιονίκη, επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Στο άλλο ψηφοδέλτιο, συμμετέχει ο γιος του Λαμπράκη και καλλιτέχνης προερχόμενος από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Στο παρ’ άλλο της Αριστεράς, επιλέγεται υποψήφιος , ο οποίος τουλάχιστον ιδεολογικά κινείται στους κόλπους της Ακροδεξιάς.Άνθρωποι χωρίς συγκεκριμένη πολιτική ταυτότητα μεταπηδούν από το ένα κόμμα στο άλλο, από τον ένα πολιτικό χώρο στον άλλο χωρίς να φοβούνται το «στίγμα». Δημοκρατία έχουμε.
Και είναι να απορεί κανείς δεν αναρωτήθηκαν , δεν προβληματίστηκαν , γιατί να τους προσκαλούν να δηλώσουν υποψηφιότητα σε αυτές τις εκλογές; Λαϊκά εξιλαστήρια θύματα και η ταπείνωση προβλέπεται μεγάλη όταν θα συμβάλλουν στην ολοκληρωτική διάλυση της οικονομικής και πολιτικής ζωής αυτής της χώρας. Παραδείγματος χάριν, δεν προβληματίστηκε ο Ρένος Χαραλαμπίδης γιατί τον πλησίασε ο Αντώνης Σαμαράς μετά από ένα τηλεπαιχνίδι-παρωδία στον ANT1, όπου πετούσε τα χρήματα σε κατάσταση φρενίτιδας και τα διαφήμιζε σαν να ήταν ντοματίνια σε λαϊκή αγορά; Για τη σοβαρότητα και τη σταθερότητα των απόψεων του, πάντως αποκλείεται. Εντάξει, είναι δύσκολοι καιροί, τα δάνεια τρέχουν και «τα λεφτά είναι πολλά, Άρη».
Μέχρι τώρα οι πολιτικοί ηγέτες νομίζουν τουλάχιστον ότι κρατούν τα ηνία, αλλά δε θα αργήσει η ώρα που η πολυθρόνα που με τόσο πάθος αγαπούν , θα τρίζει , γιατί οι διαγραφές δε θ’αργήσουν παρά μόνο αν υπογράφουν κανένα ιδιωτικό συμφωνητικό για αιώνια πίστη στις κεντρικές θέσεις του κόμματος, γιατί πια το «λόγω τιμής» δεν πιάνει. Αυτή η τιμή είναι φτηνή και ξεπουλιέται στην πρώτη ευκαιρία λίγης οικονομικής ασφάλειας και κομματικής θαλπωρής.
Και σε αυτές τις εκλογέ