Αλλού σε λέγανε Γιουδήθ, εδώ Μαρία

11:31 8/3/2018 - Πηγή: Alfa Vita

Ο διορισμένος δήμαρχος ήταν μπακάλης. Ήξερε να διαβάζει τα τιμολόγια, να γράφει τις τιμές της λακέρδας και του λιβανιού μα με τα βιβλία δεν ήθελε πολλά πάρε-δωσε. Είχε βέβαια την ιερά σύνοψη και την έπαιρνε ανελλιπώς τις Παρασκευές στους Χαιρετισμούς, αλλά κι αυτή, εδώ που τα λέμε, η γυναίκα του την έβαζε στην τσέπη του σακακιού του. Τα τροπάρια τα ήξερε απέξω πια, είχε όμως άλλο κύρος να στέκεσαι ακριβώς κάτω από το δεσποτικό θρόνο και να κάνεις πως διαβάζεις.

Τον έκαναν προσεκτικό, αυτοί που τον διόρισαν, για το ποιοι μπαινοβγαίνουν στη δημοτική βιβλιοθήκη και τι βιβλία παίρνουν. Θες

γιατί αισθανόταν ευγνωμοσύνη για το διορισμό, θες γιατί ο μοναδικός χωροφύλακας του νησιού δεν έφτανε για όλες τις δουλειές και στο τέλος-τέλος γιατί, δεν μας φτάνουν τόσες έννοιες ν ' ασχολούμαστε και με τα βιβλία, ειδοποίησε τη μάνα μου, που είχε ζητήσει, από τότε που διορίστηκε να ναι υπεύθυνη για τη βιβλιοθήκη, πως την Κυριακή, μετά την εκκλησία, θα καούν στην πλατεία, τα επικίνδυνα βιβλία.

Εκείνη τη νύχτα πήγαμε στη βιβλιοθήκη, αφού σβήσανε τα φώτα σε όλα τα παράθυρα. Η μάνα μου, η θειά μου η Λαμπρινή, η ξαδερφη μου η Νίνα, το Μαριάκι κι εγώ. Δε θυμάμαι τι μέρα ήταν και τι μήνας, πρέπει όμως να ΄χε καλό καιρό γιατί πολλά σβηστά παράθυρα είχαν ανοιχτά τα τζαμνιλίκια κι έβγαιναν τα ροχαλητά. Φορτώσαμε όσα βιβλία μπορούσαμε.

Τα κρύψαμε στην κατώα της Λαμπρινής.
-Θα τα προσέχεις, ε Λαμπρινή;
-Δε θα ξαναμαγειρέψω στην κατώα να μη νοτίζρι ο αέρας. Μείνε ήσυχη.
-Και μην πεις σε κανένα τίποτα. ούτε στο Νικήτα.
-Σε κανένα. ούτε λόγος. Αυτά είναι γυναικείες δουλειές!

Έμεινα ξάγρυπνη όλη τη νύχτα φτιάχνοντας αυτό το μικρό βίντεο, σαν ένα φτωχό μνημόσυνο και μια νύχτα αγρυπνίας, στ' αποκαϊδια των γυναικών του Μεσαίωνα, στις γυναίκες που κουβάλησαν τα παιδιά τους σ΄όλο το διασυνοριακό δρόμο της προσφυγιάς και χάθηκαν στον πάτο του Αιγαίου και στις γυναίκες της ζωής μου, που δεν υπάρχουν πια.

Νένα Γεωργιάδουπαγκόσμια ημέρα της γυναίκας