Αναφέρσου, ρε!…

19:24 2/5/2018 - Πηγή: Alfa Vita

Αρθρογράφος: Διονύσης Ελευθεράτος

Από τον Παναμά του ’89 ως την… τύπισσα του SkyNews

Δεκέμβριος 1989 στον Παναμά, κατά τις ημέρες της στρατιωτικής εισβολής των ΗΠΑ. Αμερικανοί στρατιώτες σκότωσαν τον Χουάντσου Ροντρίγκεζ, φωτορεπόρτερ της ισπανικής εφημερίδας El Pais. Πιθανότητα «λάθους»; Ούτε μία στο εκατομμύριο. Όπως είχε γράψει η απεσταλμένη της εφημερίδας, η Μαρούχα Τόρες, οι πεζοναύτες γνώριζαν τη δημοσιογραφική ιδιότητα των ανθρώπων, τους οποίους τελικά έκαναν

στόχους (από θαύμα δεν σκοτώθηκαν κι άλλοι). Μάλιστα ένα τανκ κανονιοβόλησε το ξενοδοχείο, στο οποίο διέμεναν! Το μήνυμα σαφές: ο Τύπος έπρεπε να μείνει μακριά. Να μην αποτυπώσει, να μην γνωστοποιήσει όσα ήδη γίνονταν ή επρόκειτο να γίνουν. Ούτε τον ανηλεή βομβαρδισμό των λαϊκών συνοικιών της Πόλης του Παναμά , ούτε τις συνθήκες υπό τις οποίες σκοτώθηκαν 4.000 άνθρωποι.

«Τον πόλεμο στο Βιετνάμ τον χάσαμε για τέσσερις αναθεματισμένες φωτογραφίες που ξεσήκωσαν τον κόσμο», σχολίαζαν αξιωματούχοι των ΗΠΑ, κάμποσα χρόνια πριν την εισβολή στον Παναμά. Το 1989 θα μπορούσε να θεωρηθεί απαρχή της εφαρμογής του δόγματος περί πολέμων σχεδόν αθέατων. Το 1991, στο Ιράκ, η κατάσταση ως προς αυτό είχε πλέον «ομαλοποιηθεί». Η υφήλιος έβλεπε κάτι σαν θεαματική ρίψη πυροτεχνημάτων. Πουθενά τα διαμελισμένα πτώματα, πουθενά η φρίκη. Κι ήταν ακριβώς η δεύτερη επιδρομή στο Ιράκ (2003) και η κατοχή της χώρας που ταυτίστηκαν με τον όρο «ενσωματωμένη δημοσιογραφία». Δηλαδή «δημοσιογραφία» ως μηχανισμός κοινοποίησης εγκεκριμένων, επιθυμητών «ρεπορτάζ».
Προτού καν «ενσωματωθεί», ο Τύπος κλήθηκε να ευθυγραμμιστεί με τα προπαγανδιστικά θέσφατα των «αναγκαίων» πολεμικών επιδρομών. Το 1999, διανοούμενοι της Γαλλίας υπέγραψαν κείμενο καταδίκης των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ στη Σερβία, αλλά το … έφαγε η μαρμάγκα. Τι άλλο έμελλε να μάθουμε; Ε, ότι οι «λειτουργοί» της… χακί «δημοσιογραφίας» νιώθουν άνετα να «κόβουν» από ζωντανές τηλεοπτικές εκπομπές ακόμη και πρώην στρατηγούς, όταν αυτοί… ξεστρατίζουν. Αμφιβάλλουμε αν είχε φανταστεί ποτέ ο πρώην επικεφαλής των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων στο Ιράκ, Τζόναθαν Σο, ότι κάποτε θα έδινε συνέντευξη στο Sky News και θα τον έκοβε … «στην ψύχρα» μια παρουσιάστρια δελτίου, αδυνατώντας να ανεχθεί το «αυθάδες» σχόλιό του πως ο Άσαντ δεν είχε κανένα λόγο να προβεί σε επίθεση με χημικά, στη Ντούμα.

Τελικά σε όλους βάζει κάποιο χαλινάρι η πολεμική «τηλε- δημοκρατία»: Πρώην στρατηγοί θα… αναφέρονται ισοβίως, έστω και σε τηλεπαρουσιάστριες που ενδεχομένως δεν ξέρουν καν κατά πού πέφτει η Συρία. Και οι εν λόγω παρουσιάστριες γίνονται για λίγο «θέμα» σε όλον τον πλανήτη, αλλά σχεδόν κανείς δεν ενδιαφέρεται να μάθει πώς λέγονται, τι άλλο κάνουν στη δουλειά τους, κλπ. Αναλώσιμες κι αυτές, σαν τα πυρομαχικά. Σαν την «ελευθερία του λόγου». Σαν τη «δημοκρατία» που, αν και είναι πάντα καλός λόγος (έστω και συμπληρωματικός, ενίοτε) για να «σηκώνονται» βομβαρδιστικά αεροσκάφη και εκτοξευτήρες πυραύλων, η ίδια δεν σηκώνει καν τη γνώμη ενός πρώην αρχι- καραβανά, όπως ο Σο…

Πριν

Ετικέτες: Ελευθεράτος