Ανεξάρτητη Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία: Μια κραυγή για το Σεπτέμβρη, γιατί οι μέρες μετρούν αντίστροφα

07:51 1/7/2014 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet

Μια κραυγή για το Σεπτέμβρη,

γιατί οι μέρες μετρούν αντίστροφα

Ενώ ώρα του μεγάλου διωγμού στην εκπαίδευση πλησιάζει, η 83η Γ.Σ της ΔΟΕ σφύριξε αδιάφορα! Δεν υπήρξε ποτέ τέτοια τραγική αναντιστοιχία του συνδικαλιστικού κατεστημένου και των διαδικασιών του με τις ανάγκη του κλάδου να δώσει τον αγώνα για την ίδια την επαγγελματική του υπόσταση.

Όμως δεν ξεμπέρδεψαν κι ας μη γελιούνται! Η σύγκρουση και η απεργία

διαρκείας το Σεπτέμβρη, για να μην επιτρέψουμε την εργασιακή κόλαση και τη «σφαγή των αμνών», είναι απαίτηση των καιρών. Όσα κι αν κάνουν, οι αξιολογητές, το κράτος κι ο υποταγμένος συνδικαλισμός, δε θα την αποφύγουν. Θα την επιβάλουν οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί, κόντρα στους γραφειοκράτες και στις παραλυτικές ισορροπίες των συνεδρίων, όλοι αυτοί οι χιλιάδες, που δεν έχουν τίποτα να χάσουν εξόν από το ζοφερό μέλλον που τους ετοιμάζουν.

Οι πρωτοβάθμιοι σύλλογοι που μετέφεραν στο συνέδριο της Ομοσπονδίας αποφάσεις των Γενικών τους Συνελεύσεων σε τέτοια κατεύθυνση, ας μην τις υποστείλουν! Να γίνουν η ατμομηχανή που θα ανατάξει τις δυνάμεις του κινήματος, συντονίζοντας τη δράση τους. Για να ακουστεί παντού πως η ακινησία του συνεδρίου σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές ήταν όνειδος! Να φτάσει το μήνυμα και στη ΔΟΕ, που ετοιμάζεται να συζητήσει πια ερήμην των Γ.Σ και της βάσης για το μέλλον του κλάδου και την τύχη των αγώνων του.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στο Δ.Σ της Ομοσπονδίας να κλειδώσει μέσα στο καλοκαίρι, αποφάσεις για ένα νέο γύρο εκφυλισμένων και αποσπασματικών «αγώνων», ένδικα μέσα, νομικίστικα προτάγματα, καλέσματα για ηρωισμούς και προσωπική στάση συναδελφων, που θα μας οδηγήσουν στην ιστορική ήττα, στη συνδιαλλαγή για τις ποσοστώσεις της σφαγής, στις απολύσεις.

Καλούμε όλους τους μαχόμενους εκπαιδευτικούς, όλες τις δυνάμεις του αγώνα σε μια μεγάλη πανστρατιά, ώστε τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη οι Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων σε όλη τη χώρα να πάρουν τις τύχες του κλάδου στα χέρια τους. Διεκδικώντας, τίποτα λιγότερο από, εργασιακή αξιοπρέπεια, δημοκρατία, μόνιμη δουλειά, δημόσιο σχολείο. Απεργία διαρκείας, μέχρι τη νίκη για να παλέψουμε για τη ζωή μας και τη δημόσια εκπαίδευση!

Το δείλι σέρνεται κι αλλάζει πάλι δέρμα
Μες τις ψυχές μας, απαρνιέται όλα ξανά
τα χρώματά του – κι απομένουμε στεγνά
τοπία χωρίς αρχή και χωρίς τέρμα.

Γρίφοι λυμένοι και ξανά μπλεγμένοι
χτυπιόμαστε όλη μέρα σαν τυφλοί
για μια καλύτερη θεσούλα στο κλουβί
κι όλο βρισκόμαστε σφιχτότερα δεμένοι.

Στα λόγια σπάταλοι, φιλάργυροι όμως στο αίμα
κάναμε χάος το τοσοδά μας το μυαλό
-ο φόβος είναι θερμοκήπιο καλό,
ανθίζει σ’ όλες του τις ποικιλίες το ψέμα.

Ακούς και δεν γνωρίζεις τ’ όνομά σου,
κρυώνει η μοίρα που παλιά σου ‘χε δοθεί
-σε ποιές λοιπόν παγίδες έχουμε συρθεί;
Μέγα κακό είναι ν’αρνηθείς τ’ ανάστημά σου.

Δεν είναι ο κόσμος πείραμα στους τρόμους
του απείρου, όχι, δεν είναι δοκιμή.
Μπορείς να σέρνεσαι μια ολόκληρη ζωή,
υπογραφή δειλή μέσα στους δρόμους;

Θα ‘ναι φριχτό να φύγουμε έτσι, δίχως
μια πίστη, έναν αγώνα, μια κραυγή
-άνθρωποι που πεθάναν δίχως μια αμυχή,
άνθρωποι που “διελύθησαν ησύχως….”

Βύρων Λεοντάρης, Αποχρωματισμοί, 1959

Tags: ανεξάρτητη ριζοσπαστική πρωτοβουλία Tweet

View the discussion thread.