Μπαγάσες κι συννεφούλες

06:51 11/7/2017 - Πηγή: Alfa Vita

Αρθρογράφος: Τάνια Ζωγράφου

Δεν έχουν το Θεό τους. Δεν τους φτάνει να κάνουν κουμάντο στην αυλή τους, στα κατηχητικά, μπαίνουν και σε άλλα χωράφια. Με το θράσος του τσιφλικά. Για την τζιχαντιστική ιεραρχία μιλάμε, που πριν περίπου δέκα μέρες απαίτησε από το Υπουργείο Παιδείας κλπ, να έχει άποψη, η ιεραρχία, για τα τραγούδια που θα χρησιμοποιούν οι καθηγητές, σαν βοηθητικά της διδασκαλίας τους, στο ελληνικό δημόσιο σχολείο.

Σύμφωνα με τον Τύπο: «Καταργούνται τα

τραγούδια της Ριάνα, του Διονύση Σαββόπουλου και του Νικόλα Άσιμου από το πρόγραμμα μαθήματος των Θρησκευτικών, όπως εισηγήθηκε η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος»... «Τα τραγούδια που καταργήθηκαν είναι τα εξής: «Umbrella» της Ριάνα, «Συννεφούλα» του Σαββόπουλου και «Μπαγάσας» του Άσιμου».

Δε γνωρίζουμε αν η «Συννεφούλα», προτρέπει σε ασταθείς δεσμούς ή σε προγαμιαίο σεξ, «...μ’ όσους θέλεις κάθε βράδυ». Υποψιαζόμαστε, ακόμα, ότι η απελπισμένη επίκληση προς τον ουρανό - μπαγάσα - ανώτερη δύναμη, «Πρότεινέ μου κάποια λύση/ δε θα σου παρά κοστίσει», του μακαρίτη, σε αδιέξοδο, Άσιμου, αφού δεν ονοματίζει τον συγκεκριμένο θεό της Ιεροπαππαδοσύνης, είναι άχρηστο. Όσο για το ξενόγλωσσο τραγούδι «Ομπρέλα» της Ριάνα, τι να σας πούμε; Η στήλη δεν είχε την τύχη να γνωρίζει την αοιδό, μέχρι που την έκανε γνωστή η Ιεραρχία και διαβεβαιώνει ότι δε γνωρίζει τις βλαβερές του συνέπειες.

Πέρασε η ωραία εποχή που οι αφορεσμένοι, σαν τον Ροΐδη, έστελναν τα παπούτσια τους στην Ιεραρχία να τους τα αφορίσει, για να μη λιώνουν και ξοδεύονται στον τσαγκάρη. Κάτι που ο Άσιμος, εκεί που είναι, δεν χρειάζεται παπούτσια, ώστε να τα στείλει για αφορισμό. Κάτι που ο Σαββόπουλος, είναι ματσό και μπορεί να αγοράσει όσα παπούτσια θέλει, ακόμα κι αν του λιώνουν κάθε μέρα. Κάτι που η Ριάνα, είναι άλλου θρησκεύματος και ό,τι της αφορίσουν, μπλούζες - φούστες - καλτσόν - μαλλιά, θα λιώσουν γιατί είναι αλλόθρησκη και ο ημεδαπός αφορεσμός δεν πιάνει. Ήρθανε άλλες εποχές!

Με σύμφωνη γνώμη της Ιεραρχίας, (μέχρι νεωτέρας, δεν παίρνουμε και όρκο), δεν είναι βλαβερό το τραγούδι: «Η ζωή μου όλη είναι ένα τσιγάρο/ που δεν το γουστάρω κι όμως το φουμάρω», του Άκη Πάνου, όπου στην ύλη της Γ’ Γυμνασίου, προτείνεται προς τους διδάσκοντες, στο θέμα εργασίας: «Διευρύνοντας τις εμπειρίες μας – Χτίζοντας τον κόσμο μας». Ενθουσιασμένη η στήλη, προτείνει να συμπεριληφθεί και το τραγούδι της Καίτης Γκρέη: «Άναψε το τσιγάρο δως μου φωτιά/ έχω μεγάλο ντέρτι μες την καρδιά/ Α! Α! Α! Α! Α! Α! Α!». Παθημένοι άνθρωποι και οι καπνιστές, με τα ντέρτια τους και με τις εμπειρίες τους. Έχουν χτίσει εργοστάσια και εργοστάσια σ' όλο τον κόσμο.

Μόνο από το γεγονός ότι η «Συννεφούλα» γράφτηκε το 1966, ο «Μπαγάσας» το 1987 και το τραγούδι της Ριάνα πριν από τουλάχιστον επτά χρόνια, αποδεικνύει ότι δεν είναι το υποτιθέμενα επικίνδυνο περιεχόμενό τους, που κάνει την Εκκλησία να ζητάει την απαγόρευσή τους. Θα το είχε ζητήσει νωρίτερα, αν αυτή ήταν η περίπτωση. Πέρσι, πρόπερσι, πριν από χρόνια. Με τη λογοκρισία χουντικής έμπνευσης, κάνει τον τσαμπουκά της, επιδεικνύοντας την ισχύ της, πάνω σε μια κυβέρνηση που παραπαίει, με το βλέμμα στις εκλογές και τα ψηφαλάκια που μπορεί να της παρέχει Αυτή.

Μένει να δούμε τους ηγέτες της ... Ιεραρχίας να προτείνουν για τραγούδι προς συζήτηση στα σχολειά, το απείρου κάλους, άσμα, που συνέπερνε τη χουντική καθημερινότητα: «Τα Χριστιανόπουλα θα πάμε με φτερά... Τίποτα στον δρόμο δε μας σκιάζει... Έχουμε μαζί μας τον Χριστό». (Το σωστό Χριστό, όχι τον λάθος).

Όσο για τη σοβαρότητα της Ιεραρχίας τι να πούμε! Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή... «Umbrella».

Ετικέτες: Τάνια Ζωγράφου