Δεν είναι μόνο η Ελλάδα που ζητά αποζημιώσεις - Η γενοκτονία στη Ναμίμπια από τους Γερμανούς αποίκους [video]

09:36 4/9/2018 - Πηγή: Alfa Vita

Το ανοικτό μέχρι τις ημέρες μας ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων δεν είναι το μοναδικό που εκκρεμεί κατά της Γερμανίας, καθώς και το αφρικανικό κράτος της Ναμίμπια ζητά μια ιστορική δικαίωση για τα πεπραγμένα του γερμανικού στρατού, ο οποίος υπολογίζεται πως δολοφόνησε τουλάχιστον 100.000 ανθρώπους στις αρχές του αιώνα.

Γνωστή είναι η άποψη πως οι απαρχές του ναζισμού, ως σύστημα αξιών και ιδεολογία, εντοπίζονται στην αποικιοκρατία και στις θεωρίες της φυλετικής ανωτερότητας στις οποίες στηρίχθηκε η επικυραρχία των λευκών αποίκων στην Αφρική και στην Ασία. Μια άποψη

που ενισχύεται από το ιστορικό πλαίσιο της γενοκτονίας της Ναμίμπια.

Αναλύοντας τα δεδομένα από την αρχή, οι περιοχές της σημερινής Ναμίμπια κατά τα τέλη του 19ου αιώνα βρίσκονταν υπό την επικυριαρχία αλλά όχι τον άμεσο έλεγχο της Γερμανίας. Οι διαμάχες μεταξύ φυλών για τα βοσκοτόπια έδωσαν την δικαιολογία στον γερμανικό στρατό να επέμβει υπέρ των υπηκόων του, για την υποτιθέμενη «προστασία» τους και να εντάξει τη Ναμίμπια στη σφαίρα του αποικιακού της συστήματος.

Η «Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική» αναγνωρίσθηκε ως τμήμα του γερμανικού κράτους το 1884 και πρώτος διοικητής τέθηκε ο Χάινριχ Γκέριγκ. Αν το όνομα ακούγεται οικείο, είναι γιατί πρόκειται για τον πατέρα του Χέρμαν Γκέριγκ, εξόχοντος μέλους του Ναζιστικού Κόμματος και καταδικασμένου εγκληματία πολέμου στη Δίκη της Νυρεμβέργης.

Οι εκδιώξεις των ιθαγενών από τα εύφορα εδάφη και οι η κλοπή των κοπαδιών έφεραν την εξέγερση των φυλών Χερέρο και Νάμα το 1904. Η γερμανική κυβέρνηση έστειλε τον διαβόητο στρατηγό Λούθερ φον Τρόθα με εντολή εν λευκώ για την καταστολή της εξέγερσης με κάθε κόστος. Εντολή που αξιοποιήθηκε από τον γερμανικό στρατό για κάθε είδους φρικωδία σε εξεγερμένους και άμαχους (κατασχέσεις-εκδιώξεις-φόνοι-βιασμοί) ενώ κατά παράβαση κάθε διάταξης του ανθρωπιστικού και του εμπόλεμου Δικαίου ο στρατός των φυλών εξωθήθηκε στην έρημο Καλαχάρι και αφέθηκε να πεθάνει από την δίψα και την πείνα.

Όσοι δε επιχείρησαν είτε να παραδοθούν είτε να επιστρέψουν άοπλοι δολοφονήθηκαν επί τόπου.

Αυτοί, όμως, είχαν μάλλον την καλύτερη τύχη· αρκετοί που επέζησαν από τον πόλεμο στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου υποβλήθηκαν σε «πειράματα» από Γερμανούς γιατρούς (διάτρηση κρανίου, στειρώσεις κα) και δεκάδες βρήκαν επώδυνο θάνατο. Άλλοι πέθαναν από εξάντληση σε καταναγκαστικά έργα ενώ οι γυναίκες βάλθηκαν να συλλέξουν τα πτώματα και να αφαιρέσουν το δέρμα από τα κρανία για να «εξεταστούν» στα γερμανικά πανεπιστήμια.

Στα χρόνια 1904-1908 το 80% της φυλής Χερέρο και το 50% της φυλής των Νάμα εξοντώθηκε: άνδρες, γυναίκες, παιδιά. Λόγω της αδυναμίας για την έρευνα και την καταγραφή των θυμάτων δεν έχει υπολογισθεί μέχρι σήμερα ο αριθμός τους. Το όριο των 100.000 ανθρώπων ενδεχομένως να αποτελεί έναν σχετικά μετριοπαθή υπολογισμό.

Τα «συμπεράσματα» των πειραμάτων αποτέλεσαν, μαζί με προγενέστερες αντιλήψεις, την θεωρητική βάση του ναζισμού και την θεωρία της λευκής ανωτερότητας, ενώ μέρος των πειραμάτων δικαιολόγησε θεωρητικά και το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα.

Η Γερμανία μέχρι σήμερα επισήμως έχει αναγνωρίσει την «ηθική ευθύνη» για την σφαγή, ωστόσο εκτός από κάποια συμβολικού χαρακτήρα μέτρα (επιστροφές οστών, εκδηλώσεις μνήμης, μετονομασία μιας οδού στο Μόναχο) δεν έχει δεσμευθεί για αποζημίωση των οικογενειών των θυμάτων.

ΝαμίμπιαΓερμανίααποικιοκρατίαναζισμός Tweet Stickers: Ιστορία