Διακήρυξη της Ενότητας Αντίστασης Ανατροπής (ΕΛΜΕ ΠΕΙΡΑΙΑ)

00:37 11/12/2013 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet

Το μέλλον δε θα 'ρθει από μονάχο του έτσι νέτο-σκέτο αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς

Σε λίγους μήνες κλείνουμε 4 χρόνια μνημόνιο. Σε αυτά τα 4 χρόνια είχαμε την μεγαλύτερη ύφεση και χειροτέρευση των όρων ζωής και εργασίας των εργαζομένων – και όχι μόνο – μεταπολεμικά. Ειδικά εμειπς οι εκπαιδευτικοί έχουμε 50% μείωση εισοδήματος (αν συνυπολογίσουμε τις αλλαγές στην εφορία, το ΦΠΑ κοκ), εξαφάνιση εφάπαξ,

συρρίκνωση περίθαλψης, θεσμοθέτηση διαθεσιμότητας και απολύσεων, εργασιακή ανασφάλεια, κλίμα στρατώνα και αυταρχισμός μέσα στο σχολείο, προχώρημα και εμπέδωση του «νέου» ταξικού σχολείου (27άρια, υποχρηματοδότηση, κατάργηση τομέων στα ΕΠΑΛ). Περιμένουμε πλειστηριασμούς σπιτιών και περιουσίας και πιθανά με μια τρίτη δανειακή σύμβαση τον πλήρη διεθνή οικονομικό έλεγχο και την αναίρεση στοιχειωδών όρων ανεξαρτησίας. Και κυρίως: Έχουμε μια εκτεταμένη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και των κοινωνικών κατακτήσεων. Τα παιδιά μας δεν θα έχουν δημόσια υγεία και αν δουλεύουν, με 30% ανεργία, θα δουλεύουν με 400-500 ευρώ, με ατομικές συμβάσεις, απλήρωτοι για μήνες, θα μεταναστεύουν στο εξωτερικό για ένα καλύτερο μέλλον, η Ελλάδα θα μετατραπεί σε μια Ελεύθερη Οικονομική Ζώνη για τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού, μια χώρα γερασμένη. Ονομάζουν success story την πιθανή «σταθεροποίηση» κάποια στιγμή (πχ πρωτογενές πλεόνασμα), την οριακή «ανάπτυξη». Στην ουσία όμως πρόκειται για τη μόνιμη εγκαθίδρυση αυτού του κοινωνικού και οικονομικού μοντέλου. Μια Βουλγαροποίηση της κοινωνίας και της οικονομίας. Μια νομιμοποίηση της πιο ακραίας καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Στην εκπαίδευση κάνουν λάθος όσοι νομίζουν ότι τα χειρότερα πέρασαν. Το θεσμικό πλαίσιο των διαθεσιμοτήτων-απολύσεων ήρθε για να μείνει και να πετάει εκτός εκπαίδευσης, πιθανά και με τη βοήθεια της αξιολόγησης, όποιον βγάζει πλεονάζοντα η κυβερνητική πολιτική. Μετά την αύξηση ωραρίου και το κλείσιμο του τομέα υγείας, η επίθεση συνεχίζεται στα τμήματα της τεχνικής εκπαίδευσης και αύριο ποιος ξέρει που. Το νέο λύκειο, με τους ταξικούς και εξεταστικούς φραγμούς που ορθώνει και το καναλιζάρισμα των μαθητών στην φτηνή κατάρτιση από τα 15, θα παράξει κι άλλους πλεονάζοντες καθηγητές γενικών ειδικοτήτων που σήμερα είναι στα λύκεια! Οι απολύσεις ήρθαν για να μείνουν αν δεν τις μπλοκάρουμε τώρα!

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,

Να μην συνηθίσουμε, να μην συμβιβαστούμε! Στόχος σήμερα δεν είναι απλά να τους σταματήσουμε. Ακόμα και εδώ να σταματήσουν την καταιγιστική λήψη μέτρων δεν πρέπει να συμβιβαστούμε σε μια ζωή χωρίς δικαιώματα, σε ένα σχολείο που θα πετάει τους μαθητές στην κατάρτιση, σε ένα σχολείο υπό το φόβο της απόλυσης, σε μια χώρα προτεκτοράτο υπό επιτήρηση. Να σκεφτούμε το δικό μας εφάπαξ, τη δικιά μας περίθαλψη, αλλά και τις νεότερες γενιές, τον εκπαιδευτικό των 570 € που τον καλούν να σιτίζεται στα στρατόπεδα, το σχολείο που θα πάνε τα παιδιά μας, τις εργασιακές συνθήκες, το μέλλον που θα έχουν. Χρειάζεται αποφασιστικός αγώνας διαρκείας και στόχος μας πρέπει να είναι να ανατρέψουμε τις πολιτικές τους, να διώξουμε ΕΕ-ΔΝΤ-ΝΑΤΟ, να αποσυρθούν-καταργηθούν όλοι οι μνημονιακοί και αντεργατικοί νόμοι για ένα μέλλον με εργασία, με δημόσια και δωρεάν παιδεία, με υγεία, με δικαιώματα, χωρίς ξένους προστάτες που αποδείχτηκαν αρπακτικά!

Οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν θέτουν ως στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Με συντονισμένο πανεργατικό-παλαϊκό αγώνα και με τις μορφές αγώνα που αντιστοιχούν στην επίθεση (απεργίες, καταλήψεις, αποκλεισμούς δρόμων κοκ). Βαυκαλίζονται για τις 35 γενικές απεργίες που έγιναν σε 4 χρόνια, όμως η ουσία είναι ότι οργανώνουν ξεκομμένες κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας και όχι σύγκρουσης και ανατροπής. Όποτε κάποιες κινητοποιήσεις ή απεργίες έγιναν συγκρουσιακές, ήταν επειδή το κίνημα ξέφυγε από τον έλεγχό τους (5 Μάη 2010, πλατείες 2011 με όποια προβλήματα είχαν, Φλεβάρης 2012 ενάντια στην δεύτερη δανειακή σύμβαση). Δε στήριξαν κανέναν κλάδο όταν βγήκε μπροστά (εργαζόμενους στο Μετρό, στην ΕΡΤ, στους ΟΤΑ, στα Πανεπιστήμια) όπως δε στήριξαν και τον αγώνα των εκπαιδευτικών!

Το κίνημα των εκπαιδευτικών αυτή τη χρονιά είχε δύο κορυφαίες στιγμές, οι οποίες όμως έμειναν μετέωρες. Το Μάιο, που θεσμοθετήθηκε η αύξηση του ωραρίου, οι εκπαιδευτικοί κατάλαβαν ότι εντάσσεται μέσα στον μηχανισμό παραγωγής πλεοναζόντων και απολύσεων. Η πίεση αυτή μεταφέρθηκε και στο ΔΣ της ΟΛΜΕ που εισηγήθηκε απεργία διαρκείας. Η κυβέρνηση μας επιστράτευσε και η απεργία «ανεστάλη» με την συνενοχή της πλειοψηφίας της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Μετά από ένα μήνα η κυβέρνηση «καθάρισε» τον τομέα υγείας και 2.000 συναδέλφους. Το Σεπτέμβριο έγιναν ξανά μαζικές συνελεύσεις που υπερψήφισαν 5θήμερες επαναλαμβανόμενες. Στην πρώτη κούραση και «κοιλιά», πάλι οι ίδιες δυνάμεις (ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ και από άλλες αφετηρίες ΣΥΝΕΚ και κυρίως το ΠΑΜΕ) πρωταγωνίστησαν στην αποκλιμάκωση. Έτσι με αυτούς τους χειρισμούς, με τη λογική της αποφυγής της σύγκρουσης και προς το παρόν το μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας δεν έχει καταφέρει να αποτρέψει τις απολύσεις μελών του.

Για τις ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ, τα πράγματα είναι φανερά. Αποτελούν καθαρά τους «πράκτορες» του εχθρού μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Υπάρχουν μόνο για να διευκολύνουν το πέρασμα της επίθεσης. Ποιες είναι όμως οι αιτίες που οδηγούν δυνάμεις της αριστεράς σε μια τέτοια λογική ήττας;

Από το μεν ΠΑΜΕ τα πάντα κρίνονται από το αν χάνει η κερδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ στην ενδοαριστερή «αντιπαράθεση» και άρα μη τυχόν και έχουμε εξελίξεις που θα βλάψουν τον μηχανισμό. Το παν είναι ο μηχανισμός, μετά έρχεται το κίνημα. Το ΠΑΜΕ είναι δέσμιο της παραλυτικής και αντικινηματικής πολιτικής εκτίμησης ότι οι αγώνες δεν έχουν αποτέλεσμα αν δεν μπαίνει το ζήτημα της λαϊκής εξουσίας. Και επειδή δεν είμαστε σε προεπαναστατική περίοδο και δεν μπορεί να μπει μαζικά το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας, καταλήγει σε αγώνες οπισθοφυλακής και διαμαρτυρίας και όχι σε αγώνες ανατροπής της πολιτικής.

Οι δε ΣΥΝΕΚ, αιχμάλωτοι του κυβερνητισμού και της διαχειριστικής λογικής, δεν πιστεύουν ότι μια κεντρική σύγκρουση των εργαζομένων μπορεί να έχει αποτελέσματα. Σε κάθε δύσκολη στιγμή (το Μάιο η επιστράτευση και ο κίνδυνος διώξεων σε περίπτωση ανυπακοής, το Σεπτέμβριο τα χαμένα μεροκάματα) σήκωναν το επιχείρημα των αντικειμενικών δυσκολιών. Στην ουσία υποτάχτηκαν και ανατροφοδότησαν ένα ρεύμα, προσαρμογής και συνήθειας των μέτρων, μιας και έτσι κι αλλιώς δεν υπόσχονται μεγάλες ανατροπές αν πάρουν την εξουσία. Πολύ νωρίς υιοθέτησε την πολιτική όχι της ανατροπής, αλλά του «κρατάτε μικρό καλάθι», κατά δήλωση Δραγασάκη. Αποδέχεται το πλαίσιο του αντιπάλου (δημοσιονομική σταθερότητα, κανόνες ευρωζώνης, αναγνώριση και αποπληρωμή χρέους) και δηλώνει απλά ότι θα διαπραγματευτεί πιο σθεναρά. Δεν είναι τυχαίο ότι το 70% της κοινωνίας δεν πιστεύει ότι θα ανατρέψει τα μνημόνια και αυτό παίζει ρόλο στην έλλειψη ελπίδας και αγωνιστικού φρονήματος στο λαό...

Με τον κινηματικό τους πεσιμισμό, με την έλλειψη εμπιστοσύνης στους λαϊκούς αγώνες, με την έλλειψη ανάληψης ευθύνης για ανυποχώρητο αγώνα, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ σπρώχνουν αντικειμενικά τον κόσμο στο συνδικαλισμό των ΠΥΣΔΕ και στις άσφαιρες διαμαρτυρίες, ανακυκλώνοντας την ήττα και τον αποπροσανατολισμό. Και οι δύο επιμένουν σε μια λογική ανάπτυξης «εικονικών» αγώνων μήπως και μας πετάξουν ένα ξεροκόμματο. Όμως δεν είμαστε σε μια τέτοια εποχή. Οι αντίπαλοι θέλουν να ξηλώσουν όλα τα δικαιώματα του 20ου αιώνα.

Να επιμείνουμε στη λογική του ανυποχώρητου αγώνα.

Στόχος μας πρέπει να παραμείνει να μην απολυθούν οι συνάδελφοί μας οι οποίοι θα είναι σε διαθεσιμότητα το αργότερο ως το Μάρτιο. Το αμέσως επόμενο διάστημα πρέπει να οργανώσουμε ένα νέο γύρο κεντρικού απεργιακού αγώνα και ξεσηκωμού με αίτημα καμία απόλυση – να ξηλωθεί το μνημονιακό θεσμικό πλαίσιο διαθεσιμοτήτων και απολύσεων.

Στόχος μας είναι να συγκρουστούμε με τη λογική της ανάθεσης, να υπηρετήσουμε έναν συνδικαλισμό βάσης, να πολιτικοποιήσουμε τους αγώνες μας, να οργανώσουμε τις σκληρές συγκρούσεις που έχουμε, σε κόντρα με την ανάπτυξη εικονικών αγώνων «των συνδικαλιστών», να οικοδομήσουμε ένα σωματείο εργαλείο των εργαζομένων που χτυπιούνται με μια γραμμή αντιπαράθεσης στην συνδιαχείριση της κρίσης και των επιπτώσεων της στην εκπαίδευση.

Να οργανωθούμε στο σωματείο. Μόνο ένας οργανωμένος λαός μπορεί να διεκδικήσει τα δίκια του και ένα καλύτερο μέλλον.

Η Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής αποτελεί μια συνεργασία της Αγωνιστικής Παρέμβασης και των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών και κλείνει ένα χρόνο ζωής. Αυτό το χρόνο, προσπαθήσαμε με αυταπάρνηση να αποτελέσουμε ένα εργαλείο για την ανάπτυξη των αγώνων αλλά και για την ανασυγκρότηση του σωματείου σε αγωνιστική κατεύθυνση. Δεν ταλαντευτήκαμε ούτε στιγμή μπροστά στις δυσκολίες και υποστηρίξαμε τη λογική του ανυποχώρητου αγώνα. Και αυτή τη γραμμή θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε.

-Να ανατραπούν διαθεσιμότητες-απολύσεις. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

- Όχι στο «νέο» λύκειο των ταξικών φραγμών και αποκλεισμών. Όχι στην αντικατάσταση της εκπαίδευσης από δομές κατάρτισης μαθητείας, απλήρωτης και ανασφάλιστης εργασίας. Επαναφορά τομέων και ειδικοτήτων της ΤΕΕ που καταργήθηκαν. Καμιά συγχώνευση – κατάργηση σχολείου!

- Όχι στην αξιολόγηση, αυτοαξιολόγηση, εξωτερική αξιολόγηση. Διαγραφή από τα σωματεία κάθε στελέχους εκπαίδευσης που θα εμπλακεί σε αξιολόγηση εναντίον εκπαιδευτικών. Όχι στο παρουσιολόγιο-ποινολόγιο.

- Δημόσια και δωρεάν όλα τα κοινωνικά αγαθά, παιδεία, υγεία, ασφάλιση, ρεύμα και νερό. Όχι στο κλείσιμο φορέων και υπηρεσιών.

-Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις που να ανταποκρίνονται στο κόστος της ζωής

-Ελευθερίες στους χώρους δουλειάς και στην κοινωνία. Όχι στις επιστρατεύσεις, στο νέο πειθαρχικό πλαίσιο, στην περιστολή διαδηλώσεων και απεργιών. Ενάντια στην ενίσχυση του φασιστικού φαινομένου από κράτος και παρακράτος.

- Παλεύουμε για ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης–ΕΕ– ΔΝΤ. Δεν υπάρχουν μερικές λύσεις για την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς, για το μέλλον της νέας γενιάς, για να ανατραπούν τα μνημόνια, για να αναχαιτιστεί η επίθεση των δυνάμεων κυβέρνησης–κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ, χωρίς συνολικότερη ρήξη. Έξω από ΕΕ-ΝΑΤΟ. Έξω οι βάσεις. Να μπλοκάρουμε την καπιταλιστική επίθεση!

ΜΕ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Tags: ΕΛΜΕ ΠειραιάΕνότητα Αντίστασης Ανατροπής Tweet Share on

View the discussion thread.