Διαπομπεύουν τα δημόσια ΑΕΙ

13:11 11/9/2012 - Πηγή: Alfa Vita

p1 {font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:12px;margin-left:8px;margin-right:8px;margin-top:4px;margin-bottom:4px;text-align:justify;} Φαίνεται ότι βρισκόμαστε μπροστά σε σημαντικές εξε­λίξεις στα ελληνικά πανεπιστήμια, ειδικά με το νέο μισθολόγιο και τις μεγάλες περικοπές στις ήδη χαμηλές αποδοχές των πανεπιστημιακών, οι οποίες είναι στάσιμες από το 2004. Οι εξελίξεις φαίνεται να σηματοδοτούν το τέλος του δημόσιου πανεπιστημίου, αφού εμμέσως αλλά σαφέστατα σπρώ­χνουν εκτός μεγάλο αριθμό

άξιων και επιτυχημένων επιστημόνων.

Δεν είναι υπερβολικό να μιλήσου­με για Αρμαγεδδώνα, για την επέ­λαση του οποίου το «πράσινο φως» άναψε ο υπουργός Οικονομικών Γι­άννης Στουρνάρας, που μάλιστα εί­ναι και καθηγητής σε ελληνικό... δη­μόσιο πανεπιστήμιο!!!

Οι περικοπές είναι ιδιαίτερα υψηλές και οδηγούν τους πανεπιστημιακούς σε μισθούς κατώτερους ακόμη και υπαλ­λήλων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Δ.Ε.) σε ΔΕΚΟ, ενώ συμπληρώνουν την ισοπέδωση οι επίσης δραματικές περι­κοπές στην επιχορήγηση των πανεπι­στημίων για έρευνα, εξοπλισμό, εκπαι­δευτικό προσωπικό κ.ά.

Κατεδάφιση

Η εκτίμηση πολλών σοβαρών παρα­τηρητών του χώρου της Παιδείας, των προθέσεων της κυβέρνησης αλλά και των σχεδίων των πολυποίκιλων επι­χειρηματικών συμφερόντων που ανα­πτύσσονται στον χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης είναι ότι στόχος είναι η κατεδάφιση του δημόσιου πανεπιστή­μιου, ώστε να ανοίξει διάπλατα ο δρό­μος για την αλλαγή του άρθρου 16 και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων...

Δεν είναι τυχαίο ότι τον χορό της δυ­σφήμησης του δημόσιου πανεπιστήμι­ου σύρουν δύο μεγάλα κανάλια εθνι­κής κλίμακας (και οι διασυνδεόμενες εφημερίδες τους), που παράλληλα προβάλλουν με κάθε δυνατό τρόπο νεοπαγείς επιχειρηματικές πρωτοβου­λίες για ιδιωτικά «πανεπιστήμια» στην Ελλάδα, τα οποία μάλιστα προσπαθούν να μας πείσουν ότι θα διασώσουν το κύρος της ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα.

Είναι τα ίδια ΜΜΕ που έχουν στοχοποιήσει τις πρυτανικές αρχές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλο­νίκης ως εκδίκηση για την αδυναμία εφαρμογής του νόμου «Διαμαντοπού­λου», αλλά και τα ίδια που εξερράγη­σαν με τις αλλαγές του συγκεκριμένου νόμου καθώς είχαν προετοιμάσει, προφανώς σε συνεργασία με την απελθού­σα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, την είσοδο ανθρώπων τους στα Συμβούλια Διοίκησης, όπου χωρίς έλεγχο θα καθόριζαν τα πάντα στα πανεπιστή­μια (ακόμη και τον κοσμήτορα, που θα όριζε μόνος του το εκλεκτορικό σώμα για την εκλογή των πανεπιστημιακών).

Οι ευθύνες της Άννας Διαμαντοπού­λου είναι τεράστιες, καθώς σε εποχή οικονομικής κρίσης προτίμησε, αντί να ενισχύσει το δημόσιο πανεπιστήμιο, να αναπτύξει μία λυσσαλέα κόντρα με τους πανεπιστημιακούς και ειδικότερα τις πρυτανικές αρχές, συμβάλλοντας στην κατεδάφιση της εικόνας των ΑΕΙ και του κύρους των πανεπιστημιακών. Όπως αρκετοί υποστηρίζουν, η κόντρα δεν έγινε τυχαία, αλλά επεδίωκε τη δη­μιουργία αρνητικής εικόνας στην κοινή γνώμη για τους πανεπιστημιακούς, γε­γονός που θα διευκόλυνε την ιδιωτικο­ποίηση της α