Εχθρικές με τις αγωνίες και τα αιτήματα των εκπαιδευτικών οι δηλώσεις του Κ. Μητσοτάκη στην ΔΕΘ

18:40 23/9/2017 - Πηγή: Alfa Vita

“.... Αξίζουμε αυτόνομα και δημιουργικά σχολεία. Με ελευθερία στην οργάνωση, τη διαχείριση πόρων, την επιλογή διδακτικού προσωπικού. Αλλά και ελευθερία στην κατάρτιση προγράμματος σπουδών και επιλογή διδακτικών μεθόδων. Με αξιολόγηση παντού...”.

«Δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες. Κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση και όσοι το επιχείρησαν καταστρατήγησαν τελικά την ίδια τη Δημοκρατία και τα ατομικά δικαιώματα…»

Προτείνουμε την ίδρυση ενός πρότυπου σχολείου σε κάθε περιφερειακή

ενότητα για τους καλύτερους μαθητές. Αυτούς που δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε σε ιδιωτικό σχολείο.» (Κ. Μητσοτάκης, ομιλία στη ΔΕΘ).

Με αυτές τις δηλώσεις που προκάλεσαν σάλο και έντονες συζητήσεις στους εκπαιδευτικούς και όχι μόνο, προτίμησε ο αρχηγός της ΝΔ να τοποθετηθεί στα οξυμμένα προβλήματα της εκπαίδευσης.

Έτσι ενώ η εκπαίδευση συνθλίβεται σε καθεστώς μακρόχρονης υποχρηματοδότησης που εξανεμίζει δομές και επιστημονικά αντικείμενα, συγχωνεύει τμήματα και σχολεία, καρατομεί μισθούς, περιορίζει ασφυκτικά τον αριθμό των εκπαιδευτικών, τους καθηλώνει στην σχολική αίθουσα σε πολλά σχολεία ως τα βαθιά γεράματα κ.ο.κ και σύσσωμο το εκπαιδευτικό κίνημα διεκδικεί γενναία αύξηση των κρατικών δαπανών, η πρόταση του Κ.Μ. είναι, η μετατροπή των σχολείων σε οικονομικές μονάδες που θα προσπαθούν να εξασφαλίσουν το «ψωμί» τους μόνες τους (προφανώς από τους γονείς ή από κάποιους χορηγούς ή από επιχειρηματικές δραστηριότητες).

Ενώ έχουν μηδενισθεί οι μόνιμοι διορισμοί την τελευταία μνημονιακή επταετία και το εκπαιδευτικό κίνημα σύσσωμο διεκδικεί χιλιάδες μόνιμων διορισμών και τερματισμό του καθεστώτος ομηρείας και αναξιοπρέπειας για τους ελαστικά εργαζόμενους, ο Κ.Μ. αντιπροτείνει «ελεύθερη» επιλογή προσωπικού από τους διευθυντές manager, τους δήμους ή τους χορηγούς του σχολείου ;

Θυμίζουμε πάντως πως επί θητείας του με «ελεύθερη επιλογή» τέθηκαν σε διαθεσιμότητα με προοπτική απόλυσης 2500 καθηγητές !

Ενώ σύσσωμο το εκπαιδευτικό κίνημα απαιτεί την εξασφάλιση των προϋποθέσεων για την παροχή υψηλής ποιότητας εκπαίδευσης και ολόπλευρης γνώσης σε όλα τα παιδιά (ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, νέα σύγχρονα δημοκρατικά Α.Π. και βιβλία, 20 παιδιά στο τμήμα, γερή υλικοτεχνική υποδομή, εργαστήρια , βιβλιοθήκες, υποστηριχτικές δομές κλπ.) ο Κ.Μ. προβάλλει το «αξιολόγηση παντού», την μεταφορά των ευθυνών στους υπαλλήλους των εκπαιδευτικών «επιχειρήσεων» , την κατηγοριοποίηση των σχολείων.

Ενώ σύσσωμο το εκπαιδευτικό κίνημα έχει σαν σύνθημα του το «σχολείο των όλων και των ίσων» και παλεύει για «άριστα σχολεία για όλους» με φροντίδα και ενίσχυση και των αδύνατων μαθητών, των παιδιών με ειδικές δυσκολίες, αναπηρίες, των προσφυγόπουλων κλπ. ο Κ.Μ. ενδιαφέρεται για τα ιδιωτικά και τα «πρότυπα» υποστηρίζοντας αυτήν την άποψη με αντιεπιστημονικούς πρωτογονισμούς αντιδραστικών και επικίνδυνων θεωριών του κοινωνικού δαρβινισμού.

Ο κ. Μητσοτάκης είχε μελετήσει πολύ καλά τις ακραία νεοφιλελεύθερες συνταγές του ΟΟΣΑ οι οποίες, ανανεωμένες πλέον, κυκλοφορούν στην τελευταία του έκθεση, η οποία μόλις είδε το φως της δημοσιότητας. Αποκέντρωση με μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση, σχολική αυτονομία, αυξημένη λογοδοσία είναι το τρίπτυχο του γενικού κανόνα του ΟΟΣΑ, ο οποίος, ειδικά στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης, αποκτά ακόμα μεγαλύτερη κρισιμότητα.

Σταχυολογούμε σημεία της ενδιάμεσης έκθεσης 2017 :

«Η επίσημη ανάθεση αρμοδιοτήτων στους τοπικούς φορείς και νομοθετικών, οικονομικών και ανθρώπινων πόρων πρέπει να πραγματοποιηθεί σταδιακά και να συνδεθεί με τις συνεχείς προσπάθειες για την ανάπτυξη της ικανότητας άσκησης νέων αρμοδιοτήτων. Αυτό θα μπορούσε να γίνει βαθμιαία, επιλέγοντας αρχικά μια πιλοτική περιοχή εφαρμογής της αποκέντρωσης όπου ως πρώτο βήμα κάποια χαλάρωση του κεντρικού ελέγχου γύρω από το προσωπικό, τα αναλυτικά προγράμματα και τον προϋπολογισμό θα ήταν χρήσιμη».Η ενίσχυση της σχολικής ηγεσίας είναι ένας κρίσιμος στόχος, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς. Οι ηγέτες των σχολείων πρέπει να διαθέσουν επαρκή χρόνο και άλλους πόρους για να αναπτυχθούν συνεργατικές προσπάθειες.Τα σχολικά συστήματα θα πρέπει να επιδιώκουν να μεταβιβάσουν την εξουσία να διαχειρίζονται τοπικά τους πόρους, αλλά να κρατούν τα σχολεία υπεύθυνα για την πραγματοποίηση μαθησιακών αποτελεσμάτων και την ανάπτυξη ικανοτήτων και ισχυρής κουλτούρας αξιολόγησης και διαφάνειας.Τα εκπαιδευτικά συστήματα που συνδυάζουν την αυτονομία και τον σχολικό ανταγωνισμό με τη δημοσίευση των δεδομένων επίτευξης των μαθητών τους τείνουν να αποδίδουν καλύτερα. «Η εισαγωγή μαθητικών εθνικών αξιολογήσεων μπορεί να ορίσει τα επίπεδα τα οποία όλοι οι μαθητές πρέπει να πετύχουν σε διαφορετικά στάδια της εκπαίδευσής τους και βοηθά στον εντοπισμό και στην υποστήριξη των μαθητών και των σχολείων που μένουν πίσω». «Τα σχολεία θα πρέπει να είναι ανταποδοτικά για τη χρήση των επιπρόσθετων κεφαλαίων με μέτρα που μπορεί να περιλαμβάνουν δημοσίευση ετήσιων απολογισμών και εκθέσεων»Δεν αποτελεί ανορθογραφία λοιπόν η ρητορική του κ. Μητσοτάκη, αλλά εξειδίκευση των ιδεών του ΟΟΣΑ της Ε.Ε. και υπάρχουν κι άλλοι …

Νέες αρμοδιότητες, αυτοαξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου των σχολείων και αξιολόγησης στελεχών της εκπαίδευσης, νέα κριτήρια επιλογής προσωπικού και υπεύθυνων δομών και νέα ορθολογική κατανομή τους ανά Διεύθυνση Εκπαίδευσης. Αύξηση παιδαγωγικής και διοικητικής αυτονομίας των σχολείων και διαδικασιών βελτίωσης των μαθησιακών αποτελεσμάτων μέσω αυτοαξιολόγησης .....”. (3ετές σχέδιο για την Παιδεία του Υπουργείου Παιδείας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ).

Ανάλογες δηλαδή αντιλήψεις σε διαφορετικό ίσως ύφος και παρουσίαση εντοπίζει κανείς και στις δηλώσεις αλλά κυρίως στις πρακτικές των υπουργών των τελευταίων χρόνων και της σημερινής κυβέρνησης με αποκορύφωμα το σχέδιο του κ. Γαβρόγλου για το λεγόμενο «νέο λύκειο».

Η δυσκολία υπεράσπισης ενός αντιεκπαιδευτικού μοντέλου που παρουσίασε, τον οδήγησε στο πρόσφατο ατόπημα να συκοφαντήσει κι αυτός με την σειρά του (όχι με ιδιαίτερη πρωτοτυπία) τους εκπαιδευτικούς αναμασώντας ατεκμηρίωτα και πρόχειρα ότι «το 40% των καθηγητών κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα στους μαθητές τους !»

Διαπιστώνεται δηλαδή όλο και πιο έντονα στη χώρα μας αλλά και διεθνώς μια ενιαιοποίηση των εκπαιδευτικών πολιτικών , των νομοθετικών πρωτοβουλιών , του κυρίαρχου αφηγήματος για την εκπαίδευση.

Οι αντιλήψεις της αυτονομίας των σχολικών μονάδων , η μείωση του κόστους της εκπαίδευσης , η ιδιωτικοποίηση πλευρών της, η όρθωση νέων ταξικών φραγμών στην πρόσβαση στην εκπαίδευση, η ένταση των αξιολογικών διαδικασιών , η κατηγοριοποίηση, ο ανταγωνισμός , η πλήρης υπαγωγή στις ανάγκες των επιχειρηματικών ελίτ, ο αυστηρός γραφειοκρατικός έλεγχος και ο περιορισμός των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, η απαξίωση και συκοφάντηση τους, η στροφή προς τις δεξιότητες αντί της γνώσης κλπ. είναι το «παιδαγωγικό ποίημα» των κυρίαρχων κύκλων όλων των αποχρώσεων.

Το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να εντείνει παράλληλα με τους αγώνες του την ιδεολογική του αντιπαράθεση με τα επιθετικά ιδεολογήματα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού που υποστηρίζουν τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση και όχι μόνο, να σχηματοποιήσει πιο ολοκληρωμένα και με σαφήνεια την δική του δημοκρατική προοδευτική πρόταση για την εκπαίδευση.

Για το ΔΣ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣΓιάννης Λαθήρας Νίκος ΠαλάντζαςΓ' ΕΛΜΕ ΘεσσαλονίκηςΚυριάκος Μητσοτάκηςδημόσια εκπαίδευση