Εδώ που φτάσαμε λίγο δεν είναι.

10:44 16/3/2018 - Πηγή: Alfa Vita

Επιλέγοντας μια οπτιμιστική ανάγνωση της χθεσινής αθώωσης του μητροπολίτη Αμβόσιου από το δικαστήριο του Αιγίου, θα σταθώ στα θετικά στοιχεία της υπόθεσης.

Πρώτον, τη συμβολική και υλική μετατόπιση από τον μαρμάρινο, τρυφηλό, μεστό γοήτρου θρόνο στο κρύο, ταπεινό, άβολο εδώλιο του κατηγορουμένου. Τόσες ώρες δίχως βοηθό και εντεταλμένους ήταν όσο να πεις ένα ξεβόλεμα, για τον Πανάγιο.

Δεύτερον, την αντιστροφή της ασύμμετρης σχέσης μεταξύ θρησκευτικού ταγού και κοινωνίας των πολιτών, με τον πρώτο να βρίσκεται σε θέση απολογίας, σε θέση άμυνας.

Στο σωστό πλευρό της ιστορίας ήταν

αξιόλογοι άνθρωποι: κινηματικοί δικηγόροι, ακτιβιστές, ο συνταγματολόγος Αλιβιζάτος. Στο θλιβερό πλευρό της μισανθρωπιάς ήταν ένα κράμα αντίδρασης. Δικηγόρος του ακροδεξιού μορφώματος, ο νυν δήμαρχος των πολύπαθων Καλαβρύτων και μια μάζα ιερέων. Την αθώωση του μητροπολίτη χαιρέτησε η σύζυγος Μιχαλολιάκου και ο Μπογδάνος, ενώ την δίκη παρακολουθούσε ο πρώην βουλευτής της Χ. Α., Μιχάλης Αρβανίτης.

Ο αντιρατσιστικός νόμος ενεργοποιήθηκε για πρώτη φορά ενάντια σε ανώτερο κληρικό, ενώ πλήθυναν οι φωνές που ζητούν αναθεώρησή του για να μειωθούν οι προϋποθέσεις που καθορίζουν το αξιόποινο.

Δυστυχώς στα μάτια της κοινής γνώμης το κύρος του δικαστικού συστήματος ετρώθη, αφού αμετανόητος ο απολογούμενος φέρεται να είπε πως εάν του το επέτρεπε ο νόμος θα έριχνε με ένα όπλο σε ομοφυλόφιλους. Εντούτοις, η ρήση του έδειξε με τον πιο εύγλωττο τρόπο τον ζόφο που αντιπροσωπεύει ο σκληρός πυρήνας της θρησκευτικής ελίτ. Δε θα επιτρέψουμε να ξεχαστούν οι μνημειώδεις φοβικές ρήσεις του και θα τις έχουμε πλέον στο ρητορικό μας οπλοστάσιο.

Τα αποτελέσματα των κοινωνικών αγώνων είναι βραδύκαυστα, όπως είπε κάποιος ιστορικός. Χθες άναψε η σπίθα που σύντομα θα γίνει φωτιά, που θα κατακαύσει ρατσισμούς και μισαλλοδοξίες. Ας κλείσουμε με τα λόγια του ποιητή Βάρναλη.

Πρωτοχρονιάτικο

Σαράντα σβέρκοι βωδινοὶ μὲ λαδωμένες μποῦκλες
σκεμπέδες, σταβροθόλωτοι καὶ βρώμιες ποδαροῦκλες
ξετσίπωτοι, ἀκαμάτηδες, τσιμπούρια καὶ κορέοι
ντυμένοι στὰ μαλάματα κ᾿ ἐπίσημοι κι ὡραῖοι.

Σαράντα λύκοι μὲ προβιὰ (γι᾿ αὐτοὺς χτυπᾷ ἡ καμπάνα)
καθένας γουρουνόπουλο, καθένας νταμιτζάνα!
Κι ἀπὲ ρεβάμενοι βαθιὰ ξαπλώσανε στὸ τζάκι,
κι ἀβάσταγες ἐνιώσανε φαγοῦρες στὸ μπατζάκι.

Ὄξ᾿ ὁ κοσμάκης φώναζε: «Πεινᾶμε τέτοιες μέρες»
γερόντοι καὶ γερόντισσες, παιδάκια καὶ μητέρες
κ᾿ οἱ τῶν ἐπίγειων ἀγαθῶν σφιχτοὶ νοικοκυρέοι
ἀνοῖξαν τὰ παράθυρα καὶ κράξαν: «Εἶστε ἀθέοι».

Θεοδοσης ΓκελτήςΜητροπολίτης ΑμβρόσιοςΑμβρόσιοςδίκηΧρυσή αυγήομοφιλόφιλοι