Εκπαιδευτικοί Ειδικοτήτων ΠE: Οι εξόριστοι της ελληνικής παιδείας, του Ι. Καραμανώλη

Tweet

Καραμανώλης Ιωάννης, Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής

Τον Αύγουστο του 2013 η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, οδηγώντας το καράβι της εκπαίδευσης εν μέσω φουρτούνας και θαλασσοταραχής, αποφάσισε να πετάξει στα ορμητικά κύματα της θάλασσας τους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, κρατώντας στην ασφάλεια του καραβιού, τους «μεταταγμένους» πλέον αντίστοιχων ειδικοτήτων εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας, οδηγώντας τους φυσικά στη γαλήνη του λιμανιού. Περιττεύει να τονίσουμε ότι οι πρώτοι αφέθηκαν αβοήθητοι και

ολομόναχοι να παλεύουν με τα κύματα, προσπαθώντας να επιβιώσουν από τη μία και να οδηγηθούν από την άλλη στο κοντινότερο λιμάνι. Ο καλός ο καπετάνιος όμως, όπως θέλει να φαίνεται ο κύριος υπουργός, στη φουρτούνα φαίνεται. Να πετάξω κάποιους από τους επιβάτες του πλοίου στη θάλασσα, όπως ο ίδιος έπραξε, για να σωθούν οι υπόλοιποι, αποτελεί περίτρανα ανικανότητα διακυβέρνησης του πλοίου.

Κάπως έτσι πραγματικά αισθανόμαστε σήμερα, οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Φυσικής Αγωγής, Ξένων Γλωσσών, Μουσικής) οι οποίοι δεν μπορέσαμε ακόμη να γευτούμε την ασφάλεια του λιμανιού, τη μετάθεση δηλαδή στους νομούς μας, κοντά στις οικογένειές μας και τον τόπο μας. Νιώθουμε απόλυτα αδικημένοι και αβοήθητοι, αφόρητα πικραμένοι και πληγωμένοι, παιδιά ενός κατώτερου θεού, ξεχασμένοι και αποξενωμένοι από τα συνδικαλιστικά μας όργανα, μονάδες ενός αδηφάγου και αναξιόπιστου συστήματος που αποφασίζει πρόχειρα και δυστυχώς επικίνδυνα για τις ζωές των υπαλλήλων του.

Φέτος και δεν ξέρουμε για πόσα χρόνια ακόμη, είμαστε μετανάστες στην ίδια μας τη χώρα, οι εξόριστοι πραγματικά της ελληνικής εκπαίδευσης. Οι εξορίες που σημειώθηκαν μέσα στο ρου της ιστορίας είχαν όλες τους κάποια αιτιολογία, κάποια επίσημη εκδοχή. Εμείς οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων Πρωτοβάθμιας γιατί τιμωρούμαστε; Η αδικία, η ταπείνωση και η πικρία που νιώθουμε, οφείλονται ασφαλώς στο γεγονός ότι στις θέσεις που τοποθετήθηκαν φέτος οι «μεταταγμένοι» εκπαιδευτικοί της Δευτεροβάθμιας, εργαζόμασταν οι ειδικότητες Πρωτοβάθμιας, καλύπτοντας με την απόσπασή μας τα λειτουργικά κενά των νομών μας, χωρίς φυσικά να δίνονται τα τελευταία χρόνια οργανικά κενά, τα οποία θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε οι ίδιοι. Με την πρακτική αυτή του Υπουργείου, καταπατήθηκαν οι βασικοί νόμοι ισονομίας και ατομικής αξιοπρέπειας του συντάγματος, μεταφέρθηκαν με θαυμαστό και απρόσμενο τρόπο οι συνάδελφοι Δευτεροβάθμιας στον τόπο τους, μη έχοντας στις περισσότερες των περιπτώσεων τα μόρια και την προϋπηρεσία των αντίστοιχων εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας, για τη διεκδίκηση των θέσεων αυτών. Αντίθετα, οι συνάδελφοι της Πρωτοβάθμιας αποχωριστήκαμε από τις οικογένειές μας, αρκετοί αναγκάστηκαν να στραφούν στη λύση της άδειας άνευ αποδοχών και φυσικά όλοι μας εξαθλιωθήκαμε οικονομικά και κοινωνικά. Το σημαντικότερο, η βάναυση αυτή ενέργεια του υπουργείου εκμηδένισε εξ’ ολοκλήρου οποιαδήποτε πιθανότητα και ελπίδα υπήρχε όχι μόνο για μετάθεση στους νομούς μας αλλά και για απόσπαση.

Πάγια θέση του Υπουργείου ήταν ότι οι «μετατάξεις» έγιναν από νομούς που πλεόναζαν οι ειδικότητες Δευτεροβάθμιας, σε νομούς που υπήρχε έλλειμμα στις αντίστοιχες ειδικότητες στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Ρίχνοντας όμως κάποιος μια σχολαστική ματιά στις τοποθετήσεις των «μεταταγμένων» συναδέλφων Δευτεροβάθμιας καταλαβαίνει πολύ εύκολα ότι το επιχείρημα αυτό του Υπουργείου προκαλεί ντροπή, εμπαίζει τη νοημοσύνη των εκπαιδευτικών και γεννά ασφαλώς το εύλογο ερώτημα: Γιατί δεν δόθηκαν οι θέσεις αυτές, τα «κενά» δηλαδή, στους ηθικά και νομικά άμεσα δικαιούχους που είναι οι ειδικότητες Πρωτοβάθμιας και «χαρίστηκαν» πραγματικά στους αντίστοιχους εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας; Γιατί δεν ξεκίνησε το υπουργείο με μία αρχική οριστικοποίηση των «κενών», την τοποθέτηση στα «κενά» αυτά των ειδικοτήτων Πρωτοβάθμιας, μετά από δηλώσεις προτίμησης και στη συνέχεια να προβεί σε τοποθέτηση των ειδικοτήτων Δευτεροβάθμιας σε όλα τα κενά που θα προέκυπταν από όλη την Ελλάδα; Η απάντηση του Υπουργείου, ότι οι «μετατάξεις» έγιναν για να μην απολυθούν οι εκπαιδευτικοί Δευτεροβάθμιας επειδή πλεόναζαν, αποτελεί μάλλον μια πρόχειρη και επιφανειακή δικαιολογία που αποδεικνύει την έλλειψη σοβαρότητας, στοχασμού και σε βάθος σχεδιασμού αντιμετώπισης τέτοιων δύσκολων καταστάσεων. Γνωρίζει πολύ καλά η ηγεσία του Υπουργείου ότι θα μπορούσε με διαφορετικούς χειρισμούς ούτε να απολύσει τους συναδέλφους της Δευτεροβάθμιας, αλλά ούτε και να οδηγήσει τους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας σ’ αυτή την πρωτόγνωρη καταδίκη.

Από τη μεριά μας, οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ζητούμε από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να άρει την κατάφορη εις βάρος μας αδικία, να επιβάλλει την αξιοκρατία, την ισονομία και τη δικαιοσύνη, αποδεικνύοντας ότι το συμμάζεμα και το νοικοκύρεμα που αγωνίζεται να επιβάλλει στους κόλπους της δεν θα πραγματοποιηθεί θίγοντας τα συμφέροντα και τα δικαιώματα μιας συγκεκριμένης ομάδας εκπαιδευτικών και ενισχύοντας παράλληλα τα δικαιώματα και τη θέση μιας άλλης. Προσευχόμαστε, είναι το μόνο πλέον που μας απομένει να κάνουμε, να τους φωτίσει ο Θεός.

Καραμανώλης Ιωάννης, ΠΕ 11 Φυσικής Αγωγής

Tags: Ιωάννης Καραμανώληςεκπαιδευτικοί Tweet

View the discussion thread.

Keywords
Τυχαία Θέματα