Έκθεση της ΑΔΙΠΠΔΕ. Η νέα απόπειρα αξιολόγησης δε θα περάσει!

15:01 3/4/2017 - Πηγή: Alfa Vita

Δημοσιεύτηκε πρόσφατα η Έκθεση της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (ΑΔΙΠΠΔΕ) για την αξιολόγηση και αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων. Εν αναμονή της νομοθετικής ρύθμισης για τις αυξημένες αρμοδιότητες της Αρχής ως γενικού επόπτη της αξιολόγησης στην εκπαίδευση για την έναρξη της διαδικασίας της αξιολόγησης, που το εκπαιδευτικό κίνημα με τους αγώνες του έχει μπλοκάρει από το 2014 η κυβέρνηση επείγεται να υλοποιήσει τη δέσμευση από το 3ο Μνημόνιο του καλοκαιριού

του 2015. Σύμφωνα με αυτή τη δέσμευση «οι αρχές θα διασφαλίσουν τον περαιτέρω εκσυγχρονισμό της εκπαίδευσης σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ σε συνεργασία με τον ΟΟΣΑ, ενώ η επανεξέταση θα αξιολογήσει την αυτονομία των δημόσιων εκπαιδευτικών μονάδων, την αξιολόγηση και διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα». Η έκθεση που έχει σταλεί ως πρόταση στο υπ. Παιδείας έχει τις γενικές κατευθύνσεις και στοχεύσεις:

Πρώτος και βασικός στόχος είναι «να διασφαλιστούν οι διαθέσεις και οι στάσεις των εκπαιδευτικών για ενεργό εμπλοκή τους (στις διαδικασίες αξιολόγησης). Οι μορφές αυτοαξιολόγησης και εξωτερικής αξιολόγησης θα συνδυαστούν αφού έχει εμπεδωθεί κουλτούρα αξιολόγησης».

Σε απλά ελληνικά: έχει μεγάλη σημασία να αποδεχθούν οι εκπαιδευτικοί την υποτίθεται «ανώδυνη» αυτοαξιολόγηση, να δεχθούν το περιτύλιγμα με το οποίο θα πλασαριστεί, έτσι ώστε να δεχθούν στη συνέχεια και την εξωτερική αξιολόγηση.

Η έκθεση, ως μορφή αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, εισηγείται την «αυτοαξιολόγησή» της. Για τη στήριξη αυτής της απόφασης, χρησιμοποιούνται εύηχες λέξεις όπως το σχολείο «κοινότητα μάθησης», προς την κατεύθυνση «της επαγγελματικής μάθησης και ανάπτυξης των εκπαιδευτικών». Κι ενώ σε κάποιο σημείο αναφέρεται ότι «οι αξιολογικές εκθέσεις δεν πρέπει να δημοσιοποιούνται από την ΑΔΙΠΠΔΕ αλλά να αξιοποιούνται από τις σχολικές μονάδες και τις διευθύνσεις εκπαίδευσης για ενημέρωση και ανατροφοδότηση», στη συνέχεια αναφέρεται «…δημιουργία ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος διαχείρισης και βάση δεδομένων αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου».

Δηλαδή, ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια τεράστια βάση δεδομένων με τις εκθέσεις των σχολείων όταν θα έρθει η ώρα της κατάταξης και της κατηγοριοποίησής τους…

Περίοπτη θέση στην έκθεση της Αρχής κατέχει η αυτονομία της σχολικής μονάδας. Εδώ όλα τα έχει ο μπαξές, από «πυρηνικά» προγράμματα σπουδών που θα αντιστοιχούν στο 75% του διδακτικού χρόνου, περιγραφική αξιολόγηση μαθητών και Ατομικός Φάκελος Μαθητή (portfolio) που θα τον συνοδεύει σε όλη τη διάρκεια της σχολικής του πορείας, θεσμικό πλαίσιο σύμφωνα με το οποίο η σχολική μονάδα θα διαχειρίζεται αυτόνομα τους πόρους που διαθέτει, οικονομικούς και σε ανθρώπινο δυναμικό. Για την άμβλυνση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων προτείνεται και η δικαιότερη κατανομή πόρων- με άλλα λόγια τα σχολεία να αποφασίζουν και για το μοίρασμα της φτώχειας. Ταυτόχρονα όμως, ορίζεται ότι πρέπει να ενισχυθούν και οι συστηματικές διαδικασίες απόδοσης λόγου. Σε απλά ελληνικά η «αυτονομία» τελειώνει εκεί που πρέπει να λογοδοτήσετε για την υλοποίηση της εκπαιδευτικής μας πολιτικής μέσα στα πλαίσια που εμείς σας καθορίζουμε.Η έκθεση εισηγείται την εισαγωγή του θεσμού του «κριτικού φίλου», τον οποίον θα αναλάβουν οι Σχολικοί Σύμβουλοι. Οι διατυπώσεις έχουν μεγάλο ενδιαφέρον: «οι κοινότητες μάθησης είναι αναγκαίο να έχουν την εξωτερική στήριξη ενός «κριτικού φίλου», ο οποίος δεν θα καθορίζει επιλογές αλλά θα βοηθά τα μέλη της να προβούν σε συνειδητές και επεξεργασμένες επιλογές και δράσεις, απαλλαγμένα από αυτοαναφορικότητες και υποκειμενικές αλληλο-επιβεβαιώσεις (!)».

Με άλλα λόγια: ο σύμβουλος δεν θα καθορίζει αλλά θα «πείθει» τους συναδέλφους ότι σε περίπτωση που έχουν διαφορετική γνώμη είναι «αυτοαναφορικός» και με «συνειδητό» τρόπο θα πρέπει να ακολουθεί τις οδηγίες του…

Για την παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια των υποψηφίων εκπαιδευτικών, η Αρχή προτείνει τη διαμόρφωση ενός νέου νομοθετικού πλαισίου που θα καθορίζει τις προϋποθέσεις πιστοποίησης και τα προσόντα που πρέπει να κατέχει ο υποψήφιος εκπαιδευτικός.

Μετάφραση: το βασικό πτυχίο ως προϋπόθεση διορισμού πάει περίπατο….

Σύμφωνα με την αρχή, «η μονιμοποίηση των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών έχει μετατραπεί σε μια γραφειοκρατική διαδικασία» ενώ – αν είναι δυνατόν – «γίνεται αυτομάτως μετά την παρέλευση συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος». Άρα: ενδοσχολική επιμόρφωση και επιμορφώσεις από φορείς, «με κριτήριο τις ανάγκες του διδακτικού και εκπαιδευτικού έργου στο οποίο θα αξιολογηθούν για τη μονιμοποίησή τους».

Βέβαια, οι μόνιμοι διορισμοί είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση, όμως γίνεται σαφές ότι όποιος διορισμός από δω και πέρα δεν θα σημαίνει και μονιμότητα, αφού πρώτα ο νεοδιόριστος θα πρέπει να αξιολογηθεί.

Σοβαρό είναι και το θέμα της «ενδοσχολικής υπηρεσιακής ανέλιξης» των εκπαιδευτικών και ο θεσμός του «μέντορα» σε αναβαθμισμένο βαθμό από εκείνο της Διαμαντοπούλου που τον προέβλεπε μόνο για το νεοδιόριστο. Έτσι, η ΑΔΙΠΠΔΕ εισηγείται τη δυνατότητα να μπορούν μετά από διαδικασία πιστοποιημένης επιμόρφωσης να επιλέγονται εκπαιδευτικοί με πλούσια διδακτική εμπειρία και ακαδημαϊκά προσόντα ως μέντορες – μέσα από διαδικασίες και κριτήρια που θα καθοριστούν.

Με άλλα λόγια, θα έχουμε ένα «σώμα» εκπαιδευτικών μέσα στα σχολεία, που θα «ξεχωρίζει» από το υπόλοιπο και μάλιστα με διαδικασία πιστοποίησης.

Προτείνεται η καθιέρωση εθνικού φορέα επιμόρφωσης, με προγράμματα όμως επιμόρφωσης «fasttrack», διάρκειας από 15-100 ώρες, στο τέλος των οποίων θα χορηγείται πιστοποίηση –για επιμορφούμενους και για επιμορφωτές– που θα μοριοδοτείται. Κουβέντα για την επαναφορά των διδασκαλείων και της μετεκπαίδευσης με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα.Τέλος, η έκθεση αναφέρεται ανοιχτά στη χρήση των συμπερασμάτων από το διαγωνισμό PISA του ΟΟΣΑ, τη συμπλήρωση ερωτηματολογίου για τη «συγκέντρωση και την καταγραφή απαραίτητων πληροφοριών σχετικά με την αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων της χώρας μας» στο πλαίσιο του προγράμματος INES του ΟΟΣΑ, καθώς και τη συνεργασία με αρχές αξιολόγησης από άλλες χώρες, ανάμεσά τους και το διαβόητο γραφείο αξιολόγησης OFSTED της Μεγάλης Βρετανίας, που εφαρμόζει μια από τις σκληρές μορφές αξιολόγησης παγκόσμια. Αυτό από μόνο του δείχνει ότι η αυτοαξιολόγηση είναι απλά ο δούρειος ίππος για την επιβολή και της ατομικής και της εξωτερικής αξιολόγησης, αφού όλοι αυτοί οι «οργανισμοί» τις προκρίνουν και τις εφαρμόζουν.

Η αξιολόγηση έχει τις ίδιες πολιτικές στοχεύσεις με τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

(Στην πρόσφατη συνάντησή του με τη ΔΟΕ, ο υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι θα ξεκινήσει με την αξιολόγηση των στελεχών, από τους Περιφερειακούς Διευθυντές μέχρι τους υποδιευθυντές των σχολείων και τις προϊσταμένες των νηπιαγωγείων. Το ότι ο Περιφερειακός Διευθυντής είναι το ίδιο με την προϊσταμένη του νηπιαγωγείου ή το διευθυντή και υποδιευθυντή του σχολείου μόνο η λογική της επιβολής της αξιολόγησης και της «κουλτούρας» της πάση θυσία μπορεί να το εξηγήσει….)

Όσο κι αν προσπαθήσουν να «χρυσώσουν το χάπι», όσο κι αν προσπαθήσουν να αλλάξουν το νόημα των λέξεων, οι μάχιμοι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν πολύ καλά τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις… Εξάλλου εύκολα φαίνεται ποια είναι τα σκονάκια τους.... Ο ΟΟΣΑ, η ΕΕ, όλο το νεοφιλελεύθερο/νεοσυντηρητικό μοντέλο της εκπαίδευσης που μέσα από μετρήσεις, λογοδοσίες, αξιολογήσεις προσπαθεί να τυποποιήσει την εκπαιδευτική πράξη, να κατατάξει, να ξεχωρίσει τους «άξιους» από τους «ανάξιους», να ενοχοποιήσει τον εκπαιδευτικό για τα προβλήματα της εκπαίδευσης. Σε αυτή τους την προσπάθεια, όπως και το 2014, θα μας βρουν ξανά απέναντι….

Όπως και το 2014, έτσι και τώρα δε θα επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να «μας ζητήσει και τα ρέστα» γιατί δήθεν δεν «πιάσαμε τους στόχους», γιατί δεν «ανταποκριθήκαμε στους δείκτες».

Με τρόπο συλλογικό και αποφασιστικό, πρέπει να δώσουμε τη μάχη ενάντια σε μια διαδικασία που θέλει ουσιαστικά να μας κάνει συνένοχους στη διάλυση του δημόσιου σχολείου. Πρέπει για μια ακόμα φορά να ανατρέψουμε την πολιτική που διαλύει τα σχολεία και τις ζωές μας. Και θα το κάνουμε! Μέσα από τα σωματεία μας και τις συλλογικές μας διαδικασίες, να ετοιμαστούμε από τη τώρα για τον αγώνα που έχουμε μπροστά μας!

Αγωνιζόμαστε για:

12/χρονο ενιαίο, δημόσιο, δωρεάν υποχρεωτικό σχολείο με 2/χρονη υποχρεωτική, δημόσια και δωρεάν προσχολική αγωγή.Μορφωτικά δικαιώματα με αναλυτικά προγράμματα και που να βοηθάνε τα παιδιά να κατανοούν, να αμφισβητούν και να αλλάζουν τον κόσμο, που να καλλιεργούν τη συναισθηματική και ψυχοκινητική ανάπτυξη των παιδιών, να στηρίζονται στη συνεργασία και την αλληλεγγύη. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο.Οργανική θέση για κάθε εκπαιδευτικό έργο σε κάθε σχολείο.Μόνιμους και μαζικούς διορισμούς σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης με βάση το χρόνο λήψης του πτυχίου και την προϋπηρεσία.Επαναφορά της δίχρονης Μετεκπαίδευσης στη Γενική και Ειδική αγωγή με επέκτασή της στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση.Σχολική στέγη που να ικανοποιεί τις σύγχρονες εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών και να εξασφαλίζει την ασφάλεια και την υγεία τους.

Αγωνιζόμαστε ενάντια:

Στο σχολείο που προσανατολίζεται στις ανάγκες της αγοράς και του ανταγωνισμού, και προωθεί τον ατομισμό και τη βαθμοθηρία.Στην αυτοαξιολόγηση – κατηγοριοποίηση των σχολείωνΣτην αξιολόγηση – χειραγώγηση – ιδεολογική πειθάρχηση και απαξίωση των εκπαιδευτικών και του έργου μας.Στη μετατροπή των σχολικών συμβούλων σε επιθεωρητές για την επιβολή της κρατικής παιδαγωγικής. Στη μετατροπή των διευθυντών σε ιεραρχικό μηχανισμό επιβολής των εκπαιδευτικών πολιτικών ΕΕ, ΟΟΣΑ.Στην «αυτονομία» - αυτοχρηματοδότηση των σχολείων.Στις γενικευμένες ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Όλοι και όλες στις συγκεντρώσεις

την Τετάρτη 5 Απριλίου στη 1μ.μ. στο άγαλμα Βενιζέλου

(η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ έχουν προκηρύξει στάση εργασίας 11π.μ.-2μ.μ.)

Παρεμβάσεις ΠΕριζοσπαστικη κίνησηαξιολόγησηαυτοαξιολόγηση