Ενα κείμενο για την επικείμενη απεργία, του Βασίλη Μούσκουρη

10:03 12/9/2013 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet

Αγαπητέ συνάδελφε εκπαιδευτικέ,

Το κυρίαρχο επιχείρημα τούτο τον καιρό για την αδυναμία απεργίας είναι οικονομικό. Ίσως να είσαι απ’ αυτούς που λένε: «Έχω δάνειο, παιδιά, υποχρεώσεις και δεν μπορώ.» Όμως, πρέπει να σκεφτείς ότι δεν είσαι ο μόνος. Αντίθετα μάλιστα, είσαι μάλλον ο μέσος όρος. Χιλιάδες άλλοι συνάνθρωποί μας έχουν μεγάλες οικονομικές υποχρεώσεις, στις οποίες μάλιστα πολλοί αδυνατούν να αντεπεξέλθουν. Αν το σκεφτείς αυτό, θα νιώσεις αίσθημα αλληλεγγύης.

Σκέψου ακόμη ότι, απεργεί κάποιος ακριβώς επειδή του στερούν κεκτημένα δικαιώματα (οικονομικά, θεσμικά, κοινωνικά, υγειονομικά, κ.τ.λ.), και σήμερα πια έως το βαθμό της ίδιας της δυνατότητας αξιοπρεπούς διαβίωσης, που προοδευτικά αλλά δραστικά επεκτείνεται όλο και σε περισσότερους. Αν λοιπόν θεωρείς ότι στην παρούσα φάση δεν έχεις τη δυνατότητα να απεργήσεις, πότε θα την είχες; Θα την είχες μήπως αν δεν αντιμετώπιζες οικονομικό πρόβλημα; Μα τότε δεν θα είχες καν λόγο να απεργήσεις. Άρα, το επιχείρημα δεν έχω τη δυνατότητα να απεργήσω δεν στέκει, διότι αν είχες τη δυνατότητα, δεν θα είχες λόγο να το κάνεις.

Μπορεί πάλι, να είσαι από αυτούς που λένε: «Δεν θα έχει συμμετοχή. Άρα δεν έχει νόημα να απεργήσω.» Όμως εδώ συμβαίνει το εξής παράδοξο: αυτό που εσύ λες, το υποστηρίζουν και πάρα πολλοί άλλοι. Συνεπώς, ούτε εσύ ούτε οι άλλοι θα απεργήσουν, περιμένοντας να δείτε αν τελικά η απεργία θα έχει συμμετοχή. Για αναλογίσου όμως ότι με τέτοιο σκεπτικό, αυτό ακριβώς που φοβάσαι, το προδιαγράφεις. Και το προδιαγράφεις διότι απλούστατα για τους άλλους εσύ είσαι ο «άλλος», και τελικά η αναμονή και η αδράνεια είναι προδιαγεγραμμένο να καταλήξουν στη μη συμμετοχή.

Πρέπει επίσης όσο δυνατόν περισσότεροι να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι παράλογο να μας απασχολεί το να χάσουμε μέρος του μισθού λόγω απεργίας, και όχι το ότι επίκειται να χάσουμε εξολοκλήρου τον μισθό λόγω ανεργίας (με διάφορα παραπλανητικά ονόματα και μεθοδεύσεις, π.χ. διαθεσιμότητα), στην οποία θα οδηγηθούν, βάσει των προσυμφωνημένων δεσμεύσεων, χιλιάδες ακόμη Έλληνες.

Τέλος, θέλω να παρακαλέσω και να παρακινήσω τους συναδέλφους μου να κάνουν ό,τι περνά απ’ το χέρι τους, σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, ώστε να κατανοήσουν την κατάσταση και άλλοι συνάδελφοι, οι γονείς των μαθητών μας, αλλά και οι ίδιοι οι μαθητές, ώστε η απεργία να είναι συγχρόνως και εκστρατεία αφύπνισης όλο και περισσοτέρων, όχι επειδή χρειαζόμαστε υποστηρικτές, αλλά διότι πλέον πρέπει να αισθανόμαστε όλοι Σύμμαχοι.

Βασίλης Μούσκουρης, Μουσικός ΠΕ16

Δευτέρα, 9/9/2013

Tags: Βασίλης Μούσκουρης Tweet Share on

View the discussion thread.