Ένα σχολείο λιγότερο ίσο από τα άλλα ή αλλιώς η αναλγησία των αρμοδίων στο μεγαλείο της

09:08 19/3/2018 - Πηγή: Alfa Vita

Πρόκειται για το 31ο Νηπιαγωγείο Αθηνών που βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Αριστοτέλους, το οποίο στεγάζεται σε ένα παλιό νεοκλασικό μαζί με το 32ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών. Η εικόνα του παρουσιάζει το κτίριο δεν αρμόζει σε σχολείο, το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι άθλια.

Παρόλες τις προσπάθειες χρόνων και των δύο διευθύνσεων των σχολείων,

η εξωτερική όψη του κτιρίου έχει να βαφτεί πάνω από σαράντα χρόνια. Τα συνεχή αιτήματα προς το δήμο προσκρούουν στο γεγονός ότι το κτίριο δεν ανήκει στην ιδιοκτησία του δήμου και έχει παραχωρηθεί από το Πανεπιστήμιο. Όμως αυτό το καθεστώς ισχύει πάνω από πενήντα χρόνια που στεγάζονται τα σχολεία εκεί και μάλιστα με ένα ενοικοστάσιο υποτυπώδες, αν όχι ανύπαρκτο.

Ένα άλλο επίσης πολύ σημαντικό ζήτημα είναι αυτό του αύλειου χώρου του σχολείου, ο οποίος είναι της τάξεως των 120 περίπου –ίσως και λιγότερων τετραγωνικών. Σ` αυτόν προαυλίζονται τα 130-140 παιδιά του δημοτικού. Η αντιστοιχία παιδιού – χώρου δεν είναι ούτε ένα τετραγωνικό ανά παιδί με φυσικό επακόλουθο τα ατυχήματα να είναι πολλά και συνεχή. Και το πιο τραγικό είναι η οχλαγωγία που παράγεται σε αυτό το μικρό χώρο τις ώρες του διαλείμματος. Για το νηπιαγωγείο, του οποίου όλα τα παράθυρα της αίθουσας βλέπουν στην αυλή, η φασαρία αυτή καθίστα τις συνθήκες διεξαγωγής της διδακτικής διαδικασίας απάνθρωπες. Η νηπιαγωγός προσπαθεί να μιλήσει και δεν ακούγεται και όλη αυτή η βουή δημιουργεί στα παιδιά εκνευρισμό. «Οι μόνες ώρες που μπορούμε να δουλέψουμε σε κανονικές συνθήκες είναι η πρώτη πρωινή ώρα. Μετά το πρώτο δίαλειμμα στις 9:30 τα παιδιά γίνονται ανήσυχα από τον εκνευρισμό που τους προκαλεί όλη αυτή η φασαρία. Το χειρότερο όμως είναι όταν φοιτούν στο τμήμα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Τότε η κατάσταση γίνεται κόλαση» αναφέρει η νηπιαγωγός, η οπoία έχει πολυετή εμπειρία στο συγκεκριμένο σχολείο.

Το αίτημα χρόνων για ενοικίαση του διπλανού από το σχολείο οικοπέδου και της χρήσης του για αυλή, θα μπορούσε να βελτιώσει την κατάσταση. Όμως και αυτό προσκρούει στην παραπάνω δικαιολογία και τον τελευταίο χρόνο το αίτημα μεταφέρεται, προφανώς για λόγους καθυστέρησης, από το ένα γραφείο του δήμου στο άλλο.

Και το τελευταίο και μεγαλύτερο πρόβλημα, είναι ότι τον τελευταίο χρόνο πάνω από 10-15 παιδιά ηλικίας 5-6 ετών που κατοικούν στα όρια του σχολείου (δηλαδή ένα ολόκληρο τμήμα) έχουν μείνει εκτός στέγης. Αυτό έχει προκύψει από το γεγονός ότι στην περιοχή διαμένουν μετακινούμενες οικογένειες και πολλές που έχουν μεταστεγαστεί από τη δομή του Ελαιώνα.

Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι τωρινό. Εδώ και μια δεκαετία, από το 2006 που θεσμοθετήθηκε η υποχρεωτικότητα του νηπιαγωγείου, γίνονται συνεχώς εκκλήσεις από τη νηπιαγωγό για ίδρυση τουλάχιστον ενός τμήματος νηπιαγωγείου, έτσι ώστε να έχουν τη δυνατότητα να εγγράφονται όλα τα νήπια και όσο γίνεται περισσότερα προνήπια. Όμως, ίδρυση δεν έγινε καμία (αντίθετα έκλεισε παράρτημα όμορου νηπιαγωγείου, λόγω αδυναμίας να φιλοξενείται από δημοτικό) και γι` αυτό ελάχιστα προνήπια (παιδιά 4 ετών) φοιτούν στην περιοχή.

Στηρίζουμε τον αγώνα του σχολείου και αναμένουμε οι αρμόδιοι φορείς να ικανοποιήσουν τα αιτήματα των δύο συστεγαζόμενων σχολείων, γιατί οι συνθήκες στέγασής τους είναι απάνθρωπες και παραβιάζουν τα δικαιώματα τόσο των παιδιών, όσο και των εργαζόμενων στη σχολική μονάδα.

Μέλη του Δικτύου των Συνεργατικών Σχολείων με την Παιδαγωγική Freinet

Ονοματεπώνυμο

Ειδικότητα

Βλάχου Παρασκευή

ΠΕ60 – Νηπιαγωγών

Ζερβουβάκη Μαρία

ΠΕ70 – Δασκάλων

Καλησώρα Ασπασία

ΠΕ70 – Δασκάλων

Καντούρου Μαρία

ΠΕ70 – Δασκάλων

Γάτου Εύη