Γέφυρες και γεφυριστές

08:59 16/2/2015 - Πηγή: Alfa Vita

Αρθρογράφος: Παύλος Φουρνογεράκης

Ο άνθρωπος σ΄ όλη την πορεία του αγωνίζεται να βγει από τη μοναξιά και την απομόνωση, να δημιουργήσει πολιτισμό, να συμφιλιωθεί με τη φύση και να ασκήσει την επιβουλή του αλλά και την ελευθερία του. Η επικοινωνία είναι βασικός καταλύτης για την ενσωμάτωση νέων στοιχείων στην κουλτούρα των κοινωνιών καθώς και στην οικονομική τους ανάπτυξη. Οι αγώνες καλόβουλοι, και κακόβουλοι αρκετές φορές, έχουν ν΄ αντιπαλέψουν με φυσικά εμπόδια, ατομικούς και κοινωνικούς ανταγωνισμούς, ταξικού ή κρατικού χαρακτήρα…

Η άμεση επαφή των ανθρώπων προϋποθέτει την άρση των φυσικών

εμποδίων, την ασφαλή κινητικότητα και τη δημιουργία περιβάλλοντος αλληλοκατανόησης. Στο πλαίσιο αυτό επιχειρεί να χτίσει-χτίζει γέφυρες μονοκάμαρες ή πολυκάμαρες, πέτρινες παραδοσιακές, μοντέρνες εντυπωσιακές, αόρατες ψηφιακές… κι έτσι διευρύνει τους ορίζοντές του.

Στον Όμηρο η φράση «πολέμοιο γέφυραι» σημαίνει το έδαφος μεταξύ δύο αντιμαχομένων μερών, το πεδίο της μάχης. Μήπως όμως και σήμερα έχει το ίδιο περιεχόμενο, αφού μέχρι να υπάρξει ουσιαστική καρποφόρα επικοινωνία μεταξύ των διαφόρων ανθρώπων και κοινωνιών δεν προηγείται ένα είδος μάχης; Τα όπλα, η διάθεση αγώνα που έχει ο καθένας, τα όριά του, παίζουν αποφασιστικό ρόλο για την έκβαση της μάχης για το γεφύρωμα των αντιθέσεων.

Λίγο μετά τις εκλογές έπεσε το εντυπωσιακό ιστορικό γιοφύρι της Πλάκας, είναι σαν να χάσαμε ένα κομμάτι από την επικοινωνία μας με την ιστορία και την υψηλή αισθητική που σέβεται τη φύση. Σήμερα προσπαθούμε να ξαναχτίσουμε το γιοφύρι που χάθηκε στον ποταμό αλλά και να χτίσουμε γέφυρες επικοινωνίας με την ομάδα των λαών της Ευρώπης με τους οποίους συμπορευόμαστε σ΄ ένα δρόμο δύσβατο, γεμάτο ταξικές αντιθέσεις και παγίδες στέρησης της ελευθερίας και της εξέλιξής μας.

Οι γέφυρες απαιτούν ικανούς πρωτομάστορες, κεφάτους εργάτες που δεν φείδονται δυνάμεων και αγώνων, θέλουν τη συγκολλητική ουσία του ιδρώτα στο στίβο της αξιοπρέπειας, του ανθρωπισμού, της δημοκρατίας. Οι γέφυρες κινδυνεύουν από τους «γεφυριστές» τους χλευαστές δηλαδή και τους αναιδείς υβριστές, όπως ήταν οι γεφυριστές στη γέφυρα του Κηφισού που χλεύαζαν εκείνους που επέστρεφαν στην Αθήνα από τα Ελευσίνια μυστήρια.

Το ρόλο των «γεφυριστών» παίζουν σήμερα στο θέατρο του παραλόγου οι αντιπολιτευόμενοι την νωπή ελληνική κυβέρνηση που αναζητά γέφυρες επικοινωνίας με άνισους όρους, αλλά ελπίζουμε με αγαθές προθέσεις. Οι σύγχρονοι γεφυριστές δρουν προδοτικά, όπως φάνηκε στην πράξη ότι έκαναν μέχρι σήμερα. Εξυπηρετούν απροκάλυπτα τα συμφέροντα των ισχυρών, χαιρέκακοι και αναίσχυντοι προτάσσουν το προσωπικό-ταξικό και το κομματικό τους συμφέρον αντί να ενισχύσουν τη θεμελίωση της ανεξαρτησίας και της δημοκρατίας.

Είναι δύσκολη πραγματικά η ταξική γεφύρωση σ΄ αυτό το απάνθρωπο καπιταλιστικό σύστημα και ο απώτερος σκοπός δεν είναι οι πρόχειρες γέφυρες αλλά η εξάλειψη των ανισοτήτων, η αλλαγή του συστήματος. Υπάρχει όμως η αντίστοιχη δυναμική, η θέληση, η αποφασιστικότητα για μια τέτοια ρήξη; Έχουμε δηλαδή τη δύναμη που απορρέει από μια αντίστοιχη παιδεία; Είναι εφικτή, συμφέρει μια απομόνωση στο εύφλεκτο καμίνι της Ανατολικής Μεσογείου, με νατοϊκές βάσεις να φωλιάζουν στα έγκατά μας και μια Τουρκία καιροφυλακτούσα την επέκτασή της προς Δυσμάς; Αν είχαμε τέτοια πρόθεση, να γκρεμίσουμε όλες τις προηγούμενες σαθρές γέφυρες με την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ και να πορευθούμε μόνοι μας, στο πηδάλιο της γέφυρας του πολύπαθου ελληνικού πλοίου θα είχαν εκλεγεί οι καπεταναίοι του ΚΚΕ και άλλων εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων της αριστεράς που το είχαν σημαία τους στις προεκλογικές εξαγγελίες τους.

Μέχρι να αποφασίσουμε όμως και να φτάσουμε σ΄ αυτό το επίπεδο μαχητικότητας και αποφασιστικότητας επιβάλλεται να συνυπάρξουμε βελτιώνοντας το βαθμό της αξιοπρέπειας και της ανεξαρτησίας μας. Υποδουλωμένοι και οικονομικά ανίσχυροι καθώς είμαστε πρέπει ν΄ αγωνιζόμαστε συνεχώς με σθένος και συλλογικότητα ως γεφυροποιοί.

¨Επέρασε από της τρίχας το γεφύρι¨ , λένε, όταν κάποιος περνά μεγάλη δοκιμασία και βγαίνει νικητής. Μακάρι να χαρούμε τις νίκες των αγώνων μας κι ας περνάμε από της τρίχας το σύγχρονο ματωμένο γεφύρι. Κατά τη λαϊκή δοξασία μόνο οι δίκαιοι καταφέρουν να περάσουν «γέφυρα αποτελουμένη εκ τριχός» οι υπόλοιποι κατακρημνίζοναι απ΄ αυτήν στην κόλαση. Οι κακόβουλοι γεφυροποιοί που αντιμάχονται τα συμφέροντα των αδύναμων και των φτωχών καθώς και οι γεφυριστές έχουν ήδη εξασφαλίσει περίλαμπρο θρόνο στην επίγεια κόλαση του κοινωνικού αναθέματος.

Ζάκυνθος 15-2-1015

Παύλος Φουρνογεράκης

Ετικέτες: Παύλος Φουρνογεράκης