Η δύναμη της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης

07:40 16/6/2013 - Πηγή: Alfa Vita

ΆρθραΑρθρογράφος: Μαρία Κρέτση

Η δύναμη της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης

Γράφει η Μαρία Κρέτση

Κάθε επίθεση εναντίον ενός δημόσιου αγαθού ( παιδεία, υγεία, ραδιοτηλεόραση, νερό,κ.τ.λ. ) με τη μορφή της συρρίκνωσης, της υποβάθμισης ή της ιδιωτικοποίησής του πλήττει ανεπανόρθωτα το κοινωνικό και εθνικό συμφέρον. Πλήττει ανεπανόρθωτα τη δημοκρατία, καθώς καθίσταται προβληματική η πρόσβαση ενός μεγάλου ποσοστού πολιτών σ’ αυτά τα αγαθά ή καθίσταται αδύνατη για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Η δημόσια ραδιοτηλεόραση ως ένα τέτοιο αγαθό αποτελεί μέσο εναλλακτικής ενημέρωσης και φορέα πολιτισμού,

παιδείας και ποιοτικής ψυχαγωγίας. Αποτελεί γέφυρα επικοινωνίας με τον απόδημο Ελληνισμό απανταχού της γης και σημείο αναφοράς για τους ξεχασμένους από το υδροκέφαλο κράτος «Ακρίτες» της χώρας μας. Αποτελεί σήμερα το ψηφιακό θησαυροφυλάκιο της συλλογικής μας διάνοιας. Κανείς δε θα μπορούσε να αμφισβητήσει τα παραπάνω. Ούτε το αιφνιδιαστικό και πραξικοπηματικό κλείσιμό της βρίσκει υποστηρικτές στο σύνολο της κοινής γνώμης. Για άλλη μια φορά θυσιάζονται εργαζόμενοι στο όνομα της δημοσιονομικής προσαρμογής. Έννοιες με έντονο συναισθηματικό φορτίο, όπως αδιαφάνεια, διαπλοκή, εξυγίανση, εξορθολογισμός, αναδιάρθρωση, μεταρρύθμιση, χρησιμοποιούνται από τους κυβερνώντες στην πολιτικάντικη ρητορεία τους, για να δικαιολογήσουν την πολιτική της αποδόμησης των δημόσιων αγαθών. Είναι σαφές και ξεκάθαρο αυτό, εδώ και πολύ καιρό.

Οι εργαζόμενοι της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης κάνουν αυτές τις μέρες την αυτοκριτική τους. Αγωνίζονταν για να καθαρίσουν τον εργασιακό τους χώρο από τους βολεψάκηδες με τους υπέρογκους μισθούς και τους αργόμισθους. Η αυτοκριτική τους άγγιξε και τον τρόπο με τον οποίο παρουσίασαν τις διεκδικήσεις κάποιων εργασιακών κλάδων.

Στο θέμα όμως της ενημέρωσης και της διαμόρφωσης της κοινής γνώμης οφείλουν να επαναπροσδιορίσουν τον όρο της αντικειμενικής και έγκυρης ενημέρωσης, γιατί πολλοί αξιόλογοι δημοσιογράφοι-σε ενημερωτικές πρωινές εκπομπές και βραδινές πολιτικές εκπομπές- μετατράπηκαν τα τελευταία χρόνια σε προπαγανδιστικά φερέφωνα της κυβέρνησης και σε ιδεολογικά κακέκτυπα της Τρέμη και του Πρετεντέρη. Πρόσφατο και χειροπιαστό παράδειγμα είναι το πώς χειρίστηκαν τις διεκδικήσεις των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και πόσο δυσανάλογα άθικτο άφησαν το θέμα της επιστράτευσής τους.

Αλήθεια, πόσο μαζικό είναι το κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης όλες αυτές τις μέρες από ανθρώπους του Πνεύματος και της Τέχνης και από δεκάδες άλλους φορείς, σωματεία, συνδικάτα, κόμματα και πολιτικές οργανώσεις την ίδια στιγμή που 10.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί θα μείνουν χωρίς δουλειά με τα καινούργια μέτρα που λαμβάνονται στην Παιδεία και πόσοι μόνιμοι εκπαιδευτικοί θα απειληθούν με απόλυση όταν χάσουν την οργανική τους θέση! Με πόση ωμή αδιαφορία αντιμετωπίζεται από την κοινωνία η αποδόμηση του πρωτογενούς φορέα Παιδείας και Πολιτισμού, που δεν είναι άλλος από το Δημόσιο Σχολείο! (και το Δημόσιο Πανεπιστήμιο)

Πόσες απολύσεις, απροειδοποίητες, αδικαιολόγητες και άδικες, πραγματοποιούνται καθημερινά τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας! Πόσοι απ’ αυτούς τους εργαζόμενους έχουν για όπλο τους τη δύναμη του μέσου; Πόσες μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις με δίκαια αιτήματα και διεκδικήσεις έγιναν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας χωρίς να καλυφθούν και να μεταδοθούν από τη Δημόσια Τηλεόραση, γιατί οι εργαζόμενοί της απεργούσαν; Πόσοι εργαζόμενοι στη χώρα μας είχαν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε πολυήμερες-και επαναλαμβανόμενες- απεργίες;

Παρασυρμένοι από την ελπίδα ότι το κλείσιμο της ΕΡΤ θα είναι η αφορμή για να ανατραπεί η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, ίσως δεν υποψιαζόμαστε ότι η δύναμη των μέσων είναι πάντα στα χέρια λίγων. Για την ανατροπή λοιπόν αυτής της άνισης κατανομής της δύναμης των μέσων πρέπει στο εξής να αγωνιστούν οι εργαζόμενοι της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.

Tweet Ετικέτες: Μαρία Κρέτση