Η επιβράβευση (Για την Ημέρα της Γυναίκας, 8 Μάρτη)

11:05 8/3/2017 - Πηγή: Alfa Vita

Αρθρογράφος: Ανδριανή Στράνη

Απομεσήμερο και με χαλαρή κίνηση μπήκε ο μελαμψός ανατολίτης στο μεγάλο κατάστημα του κέντρου της πόλης. Εκεί που οι πολιτισμοί δεν είναι ευδιάκριτοι αλλά εμπριμέ, στο ίδιο ισοπεδωτικό σκηνικό της Παγκόσμιας Αγοράς.

Αθήνα, Τρίκαλα, Παρίσι δεν ξεχωρίζεις.

Παντού, μια μόνη αρχή, αυτής της κατανάλωσης για εμπορεύματα και ανθρώπους. Οι ομοιόμορφα ντυμένοι υπάλληλοι με υποχρεωτικό το χαμόγελο όπως και το νεαρό της ηλικίας, πηγαινοέρχονται τακτοποιώντας ατελείωτες στοίβες

ρούχων σε σκληρά και απλήρωτα στην πραγματικότητα ωράρια.

Με ύφος και άψογα αγγλικά, ο νεαρός καλοντυμένος Άραβας ρώτησε για το τμήμα αντρικών ειδών και κατευθύνθηκε προς το ασανσέρ. Σχεδόν έδειχνε μόνος. Η συμπεριφορά του απέκρυπτε τη σύζυγο, που με καλυμμένη την κεφαλή και το συναίσθημα ακολουθούσε πίσω του με το καρότσι και τα παιδιά. Με τα ρούχα της επιλογής του στο χέρι έφτασε στο ταμείο. Ουρά αναμονής δεν υπήρχε. Μόνο μία κουρασμένη, όπως έδειχνε, μεσόκοπη κυρία περίμενε να πληρώσει πριν από αυτόν. Με άνεση την παραμέρισε αφήνοντας στο ταμείο τα δικά του ρούχα. Η κυρία έμεινε να τον κοιτάζει απορημένη, χωρίς να αντιδράσει. Ούτε η ταμίας τον έλεγξε για το θράσος του. Όταν τελείωσε την αγενή συναλλαγή του, εντυπωσιακά αδιάφορος απομακρύνθηκε με τη γυναίκα του να τον ακολουθεί δύο μέτρα πίσω. Πήρε τη σειρά μου, τόλμησε να πει η κυρία στην ταμία, για τον ανατολίτη που νόμιζε ότι σαν αρσενικό δικαιωματικά προηγείται. Με πολλά ερωτηματικά έμεινε και η ταμίας που ομολόγησε το θράσος του νεαρού αλλά το αποδέχτηκε. Στη συνέχεια επαίνεσε την κυρία για την ανοχή της λέγοντας πως έκανε καλά που δεν διαμαρτυρήθηκε, γιατί εκείνος σαν άντρας έτσι ήταν μαθημένος από τη θρησκεία του και αυτή την άποψη είχε για τις γυναίκες. Αν και ανατολίτης ζούσε πίσω από τον ήλιο. Στον τόπο του δεν είχε ακόμη ξημερώσει για τη γυναίκα. Η υπομονετική κυρία όταν στην τελική τιμή διαπίστωσε επιπλέον έκπτωση και ρώτησε το γιατί, η ταμίας της απάντησε ότι το κατάστημα την επιβράβευσε για τη μη διαμαρτυρία της.

Αμήχανα ευχαρίστησε την ταμία σκεπτόμενη πως ζωή ολάκερη είχε μάθει να σιωπά ως άνθρωπος και ως γυναίκα χωρίς καμία αμοιβή. Τουλάχιστον σήμερα της το αναγνώρισαν, μονολόγησε αφελώς. Ίσως η καημένη αγνοούσε τους νόμους της ελεύθερης αγοράς. Ο πρώτος και μεγαλύτερος το κέρδος και οι τρόποι απόκτησής του πολλοί…ώστε όλοι να είναι χαρούμενοι. Η ταμίας ακολουθεί την πολιτική του μαγαζιού για να κρατήσει τη θέση της και να ευχαριστηθεί ο πελάτης για να ξανάρθει. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Από την άλλη ο μουσουλμάνος χαίρεται κερδίζοντας την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να έχει περισσότερα δικαιώματα από τις γυναίκες, στη Δύση και την Ανατολή. Η χριστιανή με την υπομονή της κέρδισε την επιπλέον έκπτωση και σιωπά όχι με καλυμμένη αλλά με σκυμμένη την κεφαλή αποδεχόμενη «χριστιανικά» την ανισότητα. Το σύστημα κερδίζει και από τους τρεις. Για τα δικαιώματα της γυναίκας ούτε λόγος. Είναι κι αυτά για κατανάλωση και για μια μέρα, στις 8 του Μάρτη.

Κλάρα Τσέτκιν καληνύχτα. . .

Η ιστορία είναι πραγματική.

Ανδριανή Στράνη

Ετικέτες: Ανδριανή Στράνη