Η λογοκλοπή και τα ελληνικά γονίδια

19:50 7/4/2012 - Πηγή: Alfa Vita

Του Γιάννη Ευστρατίου*

Η παραίτηση του προέδρου της δημοκρατίας της Ουγγαρίας Παλ Σμιτ, επειδή, όπως αποκαλύφθηκε, η διδακτορική του διατριβή ήταν προϊόν εκτεταμένης λογοκλοπής, δείχνει ότι ακόμη και σε χώρες χωρίς μακροχρόνια παράδοση κοινοβουλευτικού πολιτεύματος δυτικοευρωπαϊκού τύπου, οι πολιτικοί, κάτω από την πίεση των ενεργών πολιτών, αναγκάζονται να υποστούν τις συνέπειες των πράξεών τους.

Ειδικά στη Γερμανία το φαινόμενο

της λογοκλοπής στα πανεπιστήμια έχει προσλάβει επιδημικές διαστάσεις. Τον χορό των παραιτήσεων άνοιξε ο υπουργός Άμυνας Καρλ Τέοντορ Τσου Γκούτενμπεργκ, ανατέλλων αστέρας της βαυαρικής δεξιάς Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης τον Φεβρουάριο του 2011. Ακολούθησε ο ευρωβουλευτής του FDP (Ελεύθεροι Δημοκράτες) Γιώργος Χατζημαρκάκης, γνωστός από τις εμφανίσεις του στα ελληνικά ΜΜΕ, ενώ η καμπάνα θα χτυπήσει σύντομα για τη Μαργαρίτα Μαθιοπούλου.

Για τον Χατζημαρκάκη το πόρισμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βόννης αναφέρει ότι πάνω από το 50% του κειμένου της διατριβής του που είχε υποστηρίξει το 2000 δεν συντάχθηκε από τον ίδιο. Η κόρη του αείμνηστου δημοσιογράφου της Deutsche Welle Βάσου Μαθιόπουλου, Μαργαρίτα, επίσης μέλος του FDP, είχε εγείρει την υπόνοια λογοκλοπής ήδη από το 1989 με βάση δημοσιεύματα του περιοδικού Der Spiegel.

O ιστότοπος Vroni.Plag.Wiki. com, που πρωτοστατεί στην αποκάλυψη των λογοκλοπών, υπολογίζει ότι 46% των σελίδων της διατριβής της Μαθιοπούλου περιέχουν αποσπάσματα από ξένες εργασίες χωρίς βιβλιογραφικές παραπομπές. Να θυμίσουμε ότι στο ξεκίνημα της καριέρας της η Μαθιοπούλου προκάλεσε την παραίτηση του Βίλι Μπραντ από την προεδρία του SPD, όταν ο παλαίμαχος σοσιαλδημοκράτης ηγέτης πρότεινε την 31χρονη ακομμάτιστη πολιτική επιστήμονα για τη νεοσύστατη θέση εκπροσώπου Τύπου του κόμματος. Να λοιπόν που τα ελληνικά γονίδια εκδηλώνονται σε γερμανικό έδαφος.

Αλήθεια, ποια είναι η κατάσταση στη μητέρα πατρίδα; Εδώ δεν κουνιέται φύλλο. Δεκάδες καριέρες πανεπιστημιακών διδασκάλων χτίστηκαν πάνω σε αναίσχυντες λογοκλοπές. Θυμάμαι τον πρώτο μου διευθυντή σε νοσοκομείο της Αθήνας, πριν από 29 χρόνια, ο οποίος με παρότρυνε να μελετώ το σύγγραμμά του. Στον πρόλογο ανέφερε ότι βασίστηκε σε ένα αγγλικό βιβλίο. Κάποια μέρα το βιβλίο αυτό έπεσε στα χέρια μου. Και ω της εκπλήξεως! Διαπίστωσα ότι το πόνημα του σεβαστού κ. προϊσταμένου ήταν λέξη προς λέξη μετάφραση του αγγλικού κειμένου.

Με την πρόοδο της τεχνολογίας (scanner) βελτιώθηκαν και οι μέθοδοι λογοκλοπής και απάτης. Κάποτε το ΔΙΚΑΤΣΑ πήρε χαμπάρι ότι κάτι τρέχει και άρχισε να αλληλογραφεί με τα ΑΕΙ της αλλοδαπής για να ελέγξει αν όντως ο Χ. κατείχε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών. Ορισμένοι, προκειμένου να ανέλθουν βαθμίδες της ακαδημαϊκής ιεραρχίας, δεν διστάζουν να τσοντάρουν το όνομά τους σε επιστημονικές δημοσιεύσεις έγκριτων ξένων περιοδικών. Μερικοί πέρασαν και από πειθαρχικά συμβούλια ιατρικών συλλόγων, αβρόχοις ποσίν βεβαίως, αφού κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει. Κι έτσι πορευόμαστε σ