Η οδύσσεια ενός ασφαλισμένου...

18:31 28/10/2012 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet Κατηγορία: Κοινωνία

Δύο εβδομάδες κράτησε η οδύσσεια ανεύρεσης ενός ενέσιμου φαρμάκου κατά της οστεοπόρωσης, όμως “υψηλού κόστους” (δηλ. γύρω στα 300 ευρώ). Στις 3/10/2012 συνταγογραφείται από δημόσιο νοσοκομείο το φάρμακο Forsteo. Η μητέρα μου, πάσχουσα από οστεοπορωτικά κατάγματα, ασφαλισμένη στον πρώην ΟΠΑΔ και νυν ΕΟΠΥΥ, το είχε άμεσα ανάγκη. Με τα παραπεμπτικά και την ηλεκτρονική

συνταγή, το πρώτο βήμα ήταν να περάσω από επιτροπή έγκρισης. Από εκεί και πέρα αρχίζει η περιπέτεια:

Χωρίς να έχω προηγούμενη εμπειρία, αποφασίζω να πάω στον ΕΟΠΥΥ (πρώην ΙΚΑ) της περιοχής μου να με καθοδηγήσουν. Η προϊσταμένη έλειπε και, περιέργως, ουδείς άλλος γνώριζε τη διαδικασία. Την επομένη έμαθα ότι η επιτροπή εδρεύει στα κεντρικά του ΕΟΠΥΥ στην Ομόνοια και συνεδριάζει μία φορά την εβδομάδα.

Τέσσερις μέρες μετά, έρχεται η έγκριση. Ενημερώνομαι από το κεντρικό φαρμακείο του Οργανισμού ότι μπορώ να το βρω σε οποιοδήποτε ιδιωτικό φαρμακείο. Εκεί όμως δεν υπήρχε, όπως και μια λίστα πολλών άλλων φαρμάκων...

Πηγαίνω σε κεντρικό φαρμακείο του Παγκρατίου. Δύο μέρες μετά, ο φαρμακοποιός με ενημερώνει ότι το φάρμακο είναι σε έλλειψη! Καμιά από τις τρεις φαρμακαποθήκες που συνεργάζεται δεν το διαθέτει και ούτε τα γειτονικά φαρμακεία. Ψάξτε κι εσείς, με προτρέπει.

Τηλεφωνώ στην εταιρεία που το προμηθεύει. Το φάρμακο υπάρχει, μου λένε, αλλά οι φαρμακοποιοί δεν το παίρνουν, γιατί φοβούνται ότι δεν θα πάρουν τα λεφτά τους από τον ΕΟΠΥΥ!

Συνεχίζω την έρευνα αλλού. Τίποτα... Πού θα πάει, θα το βρω στον Μπακάκο, σκέφτομαι. Εκεί με ενημερώνουν ότι το έχουν παραγγείλει, αλλά δεν ξέρουν πότε θα έρθει...

Δέκα μέρες και το φάρμακο πουθενά. Έληξε, βέβαια, και η 8ήμερη προθεσμία εκτέλεσης της συνταγής. 12 Οκτωβρίου στέλνω email στο υπουργείο Υγείας. Κοινοποιώ την επιστολή με τη σήμανση “επείγον” στη Διεύθυνση Φαρμάκων και στη Γενική Γραμματεία. Ουδεμία απάντηση έως σήμερα, 23/10.

Τηλεφωνώ στον Φαρμακευτικό Σύλλογο Αττικής. Για ώρες το τηλέφωνο κατειλημμένο...

Μη διαθέτοντας μπάρμπα στην Κορώνη ή κολλητό φαρμακοποιό, τηλεφωνώ πάλι στην προμηθεύτρια εταιρεία. Στο τέλος μου δίνουν τα στοιχεία φαρμακείου της Ομόνοιας και, ω του θαύματος, εκεί υπήρχε! Όμως η συνταγή είχε λήξει! Ξανά στον ΕΟΠΥΥ Παγκρατίου να βρω γιατρό να μου κάνει τη χάρη να το ξαναγράψει...

Δεκαπέντε μέρες κράτησε η περιπέτεια. Αναρωτιέμαι όμως, αν π.χ. έπασχα από κάποια σοβαρή ασθένεια, τι θα έκανα; Είναι δυνατόν ο ασφαλισμένος να είναι μπαλάκι ανάμεσα στους γιατρούς, τα φαρμακεία, τις φαρμακαποθήκες και τις εταιρείες;

Μ.Κ.

avgi.gr

Tags: ασφαλισμένος Tweet