Η πυρκαγιά στον ουρανοξύστη του Δυτικού Λονδίνου λέγεται «εξευγενισμός» (gentrification)

16:25 18/6/2017 - Πηγή: Alfa Vita

Η πυρκαγιά στο 24ώροφο κτήριο Grenfell Tower στο Δυτικό Λονδίνο με 17 νεκρούς και άλλους 18 να χαροπαλεύουν (κυρίως εργάτες και μετανάστες), συνιστά ουσιαστικά ένα οργανωμένο σχέδιο εκδίωξης των κατοίκων από την περιοχή, όπως συμβαίνει σε αντίστοιχες περιπτώσεις και λέγεται για λόγους ευφημισμού «εξευγενισμός» (gentrification). Με αυτή την έννοια πρόκειται, όπως αναφέρουν οι κάτοικοι της περιοχής, για το «χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου». Μέρος αυτού το σχεδίου ήταν η υποβάθμιση των συνθηκών ασφαλείας του κτηρίου και η έκθεση της ζωής των κατοίκων του ακόμη και στο θάνατο, όπως ακριβώς

έγινε, ώστε αυτοί να υποχρεωθούν να το εγκαταλείψουν ζωντανοί ή, καμένοι.

Για να βελτιωθεί μάλιστα η θέα των αστών από τα πολυτελή τους διαμερίσματα «έντυσαν» το κτήριο, «αναβάθμιση» στη γλώσσα της Διοίκησης, όπως έγραψε η Independent, με πολυαιθυλένιο και πλαστικό που διοχέτευσε τη φωτιά προς τα πάνω.

Και για να μην έχουμε καμιά αυταπάτη ότι αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά (ή, για τελευταία) παραθέτω μια σκέψη του Φ. Ένγκελς (Για το ζήτημα της κατοικίας, 1887) όπου εκεί περιγράφει τον Ωσμανισμό (από τον πολεοδόμο Βαρώνο Ωσμάν) που «έβαλε σε τάξη» το Παρίσι, μετά την επανάσταση του 1848, εκδιώκοντας με τη διάνοιξη πλατιών λεωφόρων (βουλεβάρτων) τα εργατικά στρώματα από το κέντρο της πόλης. Έτσι το πυροβολικό είχε, όπως αναφέρει ο W. Benjamin, πρόσβαση στις εργατικές συνοικίες, εστίες αναταραχής και εξέγερσης (Ιουλιανή Επανάσταση 1830, Φεβρουριανή επανάσταση 1848, Κομμούνα 1871) ενώ από την άλλη η γη μπορούσε να εμπορευματοποιηθεί χωρίς περιορισμούς για να γίνει πεδίο επένδυσης «λιμναζόντων» κεφαλαίων, όπως περίπου τα προάστια στις αμερικανικές και ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις προηγούμενες δεκαετίες. Μια αντίστοιχη εξέλιξη "ανακαίνιση" (Sanierung) περιγράφει ο Γερμανός σκηνοθέτης Ρ. Β. Φασμπίντερ στο θεατρικό του κομμάτι Τα σκουπίδια, η πόλη, ο θάνατος (1976), στη συνοικία Westende της Φρανκφούρτης, όπου οι σπεκουλαδόροι γης, οι πολιτικοί, η αστυνομία και κομμάτια του υποκόσμου πήραν τελικά τον έλεγχο της περιοχής, παρά την σθεναρή αντίσταση των κατοίκων, και έδιωξαν τους τελευταίους. Εκεί υψώνονται σήμερα οι ουρανοξύστες της Deutsche Bank, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ.ά.
Έγραφε ο Ένγκελς εν έτει 1887:

«Η επέκταση των σύγχρονων μεγαλουπόλεων προκαλεί σε μερικά, ιδιαίτερα σε κεντρικά, τμήματα των πόλεων μια τεχνητή αύξηση συχνά κολοσσιαία της αξίας των οικοπέδων. Η αξία των χτιρίων που είναι χτισμένα τα οικόπεδα αντί να ανεβαίνει, αντίθετα πέφτει προς τα κάτω, και αυτό γιατί τα κτίρια δεν ανταποκρίνονται στις αλλαγμένες συνθήκες. Αυτό γίνεται προπάντων με τις εργατικές κατοικίες που βρίσκονται στο κέντρο, που τα νοίκια τους ακόμη και με το μεγαλύτερο συνωστισμό νοικιαστών δεν μπορούν να ξεπεράσουν ένα ορισμένο ανώτερο όριο. Τα γκρεμίζουν και στη θέση τους χτίζουν μαγαζιά, αποθήκες εμπορευμάτων και δημόσια καταστήματα».

Έτσι λοιπόν, όπως ακριβώς έγραφε ο Ένγκελς. Ενώ η τιμή του οικοπέδου Grenfell αυξήθηκε κατακόρυφα, -παραδίπλα στην πλατεία Carlyle στο Τσέλσι πουλήθηκε ιδιοκτησία γης για 16.500.000£- το κτήριο (ο ουρανοξύστης) απαξιώθηκε και έπρεπε να καταστραφεί ή να κατεδαφιστεί ("αναβάθμιση'" στην "επιστημονική" αργκό).

Θανάσης Αλεξίουhttp://www.alfavita.gr/sites/default/files/styles/special_edition_image/public/nintchdbpict0003314673053.jpg?itok=5FVaU0MRhttp://www.alfavita.gr/sites/default/files/styles/medium/public/alesiou.jpg?itok=abjE3ymkΚοινωνίαΆρθραΕτικέτες: Θανάσης ΑλεξίουΤο «χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου»