Η βραδιά που όλοι έχουμε να πούμε μια ιστορία

«Εγώ τότε ήμουν διακοπές στη Φολέγανδρο και είδαμε το παιχνίδι με κάτι Γερμανούς τουρίστες», «εγώ ήμουν στο εξοχικό μας και είχα πάθει ηλίαση», «εγώ ότι είχα δώσει Πανελλήνιες», «εγώ δεν το είδα, δεν μου άρεσε το ποδόσφαιρο, αλλά θυμάμαι το γείτονα να ουρλιάζει», «ήταν το πρώτο παιχνίδι ποδοσφαίρου που είδα και το τελευταίο»...

Όλοι, μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες, ποδοσφαιρόφιλοι και «αμύητοι» έχουν να θυμούνται κάτι από εκείνο το βράδυ, που ολοκληρώθηκε μια τρελή, αδιανόητη πορεία της Εθνικής Ελλάδος.

«Τύχη», θα πουν κάποιοι. Σίγουρα, αλλά που πας χωρίς τύχη, στον αθλητισμό

και στη ζωή. Και, φυσικά, την τύχη σου την φτιάχνεις και την κυνηγάς.

Εκείνη μας χαμογέλασε και εμείς φλερτάραμε μαζί της. Με σχέδιο, με συνοχή, με πειθαρχία. Με πρωταγωνιστές που τους είχαμε από πριν ή τους βρήκαμε στην πορεία.

Με το γκολ του Χαριστέα, στο 56ο λεπτό, η Ελλάδα νικά την Πορτογαλία και στέφεται πρωταθλήτρια στου Euro 2004.

Euro 2004Εθνική Ελλάδος
Keywords
Τυχαία Θέματα