Η υποκρισία για την "σοκαριστική" gay σκηνή στην "Πεντάμορφη και το Τέρας"

13:42 20/3/2017 - Πηγή: Alfa Vita

Στην πρωτότυπη «Πεντάμορφη και το Τέρας», στην τελευταία σκηνή της μεγάλης μάχης στο κάστρο, ο Gaston ρίχνει με το τόξο του στο Τέρας λαβώνοντάς το, και έπειτα το μαχαιρώνει πριν πεθάνει ο ίδιος. Πρόκειται για μία έντονη απεικόνιση βίας που δεν βλέπουμε συχνά σε ταινίες κινουμένων σχεδίων. Μόλις τελειώνει η σκηνή, η Belle και το Τέρας αγκαλιάζονται, ομολογώντας την αληθινή αγάπη τους, με το κοινό να αναγαλλιάζει παρά την αιματοχυσία που έχει μόλις προηγηθεί.

Με την εξαίρεση μερικών νέων τραγουδιών, μιας πιο δομημένης ιστορίας χαρακτήρα και πολύ περισσότερο CGI, η «Πεντάμορφη και το Τέρας» του 2017 μένει εξαιρετικά πιστή στην αρχική ταινία του 1991. Αντί όμως για τόξο και βέλος, το όπλο του Gaston είναι ένα τουφέκι. Και πλέον δεν μιλάμε για βία κινουμένων σχεδίων -ο Gaston πυροβολεί το Τέρας σε ζωντανή δράση και θορυβώδεις πυροβολισμοί γεμίζουν τη σκηνή.

Όλα αυτά συμβαίνουν στην ίδια ταινία που περιλαμβάνει μαγικά ξόρκια, ιδιότροπες ομιλούσες συσκευές και πολύχρωμες σκηνές με χαρωπά τραγούδια.

Ωστόσο, αυτό το ζήτημα δεν έχει ξεσηκώσει καμιά αισθητή διαμάχη ανάμεσα στο κοινό. Κάτι που, δυστυχώς, δεν ισχύει για την αποκαλούμενη «αποκλειστικά ομοφυλόφιλη» ιστορία που περιέχεται στην ταινία. Ένας κινηματογράφος στην Alamaba μποϊκοτάρει την ταινία, στην Ρωσία απαγορεύτηκε η θέασή της από παιδιά κάτω των 16 ετών, η Disney αρνήθηκε τη λογοκρισία που προσπάθησε να επιβάλλει στην εν λόγω σκηνή η Μαλαισία, ενώ οι ενότητες των σχολίων σε blogs, forums και μεγάλα site γεμίζουν καθημερινά με συντηρητική κατακραυγή.

Πρόκειται για ένα ακόμη παράδειγμα του αρχαιότερου κινηματογραφικού διπλού προτύπου: Δεν έχουμε πρόβλημα με τη βία, αλλά το σεξ και τα ειδύλλια γίνονται η λυδία λίθος σχετικά με το τι αντιμετωπίζεται ως φυσιολογικό στον πολιτισμό μας.

Φυσικά, δεν υπάρχει κάποια σκηνή σεξ στην «Πεντάμορφη και το Τέρας», ούτε στην παλιά ούτε στην νέα εκδοχή. Δεν απεικονίζεται ούτε ένα φιλί. Ο υπηρέτης LeFou φλερτάρει με τον Gaston και αργότερα χορεύει βαλς με έναν άλλο άντρα για, περίπου, 3 δευτερόλεπτα. Αυτό είναι και η διαβόητη «αποκλειστικά ομοφυλόφιλη» ιστορία που ξεσήκωσε αντιδράσεις.

Για κανένα λόγο δεν υποστηρίζω πως η βία δεν έχει θέση στη μεγάλη οθόνη. Το «Logan», για παράδειγμα, δικαιολογεί την υπερβολική απεικόνιση βίας που περιέχει, γεμίζοντάς την με τον στοχαστικό χαρακτηρισμό και την ηρεμία που πλέον στερούνται οι περισσότερες ταινίες υπέρ-ηρώων. Η διαμάχη για την «Πεντάμορφη και το Τέρας», όμως, προσωποποιεί μια κουβέντα που αξίζει να κάνουμε τον κόπο να συνεχίσουμε: Υπάρχει μια πολύπλοκη υποκρισία όταν μιλάμε για τον τρόπο που αντιμετωπίζει η κοινωνίας μας και η βιομηχανίας του θεάματος τα λεγόμενα «ενήλικα θέματα».

Ο κόσμος γύρω μας ενημερώνεται σε μεγάλο βαθμό από την ποπ κουλτούρα που καταναλώσαμε ως παιδιά και, μερικές φορές, από την ποπ κουλτούρα που καταναλώνουμε και ως ενήλικες. Δεν πρόκειται να υπάρξουν LGBTQ δικαιώματα -όχι στο σύνολό τους, τουλάχιστον- μέχρι να γεννηθούν νέες γενιές σε έναν κόσμο όπου η αποδοχή είναι αναφαίρετο δικαίωμα. Ακόμη κι αν η διαμάχη για τον LeFou δεν βλάψει τα κέρδη της ταινίας, εξακολουθεί να δίνει την αίσθηση μιας ανησυχητικής τάσης που διαποτίζει το Χόλιγουντ. Φυσικά, πυροβολήστε τον, κανένα πρόβλημα! Αλλά μην τολμήσετε να τον φιλήσετε.

Πηγή: Huffingtonpost.gr

η Πεντάμορφη και το ΤέραςDisneyκινηματογράφοςομοφοβία