Και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες...

15:13 20/8/2013 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet Αρθρογράφος: Ειρήνη Παραδεισανού

Και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες...

Μαθήτρια Γυμνασίου ήμουν και σε έκθεση για την αξία του νόμου πήρα το πρώτο χαστούκι από τον καθωσπρεπισμό και τη σοβαροφάνεια . Δε θυμάμαι την ακριβή διατύπωση που είχα χρησιμοποιήσει . Το νόημα των λόγων μου πάντως ήταν : « Όταν ο νόμος αποδεικνύεται άδικος , ο πολίτης έχει υποχρέωση να σταθεί απέναντι και με όποιον τρόπο μπορεί να πολεμήσει να τον αλλάξει.» Όταν πήρα πίσω την έκθεση, η φράση ήταν υπογραμμισμένη με κόκκινο στυλό και δίπλα ένα τεράστιο ερωτηματικό

απ’ τον φιλόλογο.

Δεν αντέδρασα. Δεν είχα την τόλμη τότε με λόγο προφορικό να αντιταχθώ σε όποιας μορφής εξουσία. Μόνο όταν έπιανα χαρτί και μολύβι έβγαινε αβίαστα ο αντίλογος από μέσα μου.

Τις τελευταίες μέρες , με αφορμή τον τραγικό θάνατο του παιδιού στο τρόλεϊ και κυρίως όσα διάβασα από μερίδα δημοσιογράφων, διαδικτυακών σχολιαστών και ανθρώπων που αυτοανακηρύσσονται «πνευματική ελίτ» ,ξαναθυμήθηκα εκείνη την έκθεση.

Τι είχε άραγε θεωρήσει άστοχο σ’ εκείνη την άποψη ο καθηγητής; Είδε σ’ αυτήν το σπέρμα της ανομίας και θέλησε να το πατάξει; Ίσως θεώρησε καθήκον του να χτυπήσει την ανυπακοή στη ρίζα της . Στόχος εξάλλου του ελληνικού σχολείου ήταν, είναι και θα είναι η διαμόρφωση ανθρώπων υπάκουων σε κάθε μορφής εξουσία.

Κι όταν αυτή αποδεικνύεται παράλογα τυραννική;

Τα τελευταία τρία χρόνια , με τις βεβαιότητες να έχουν θρυμματιστεί, με λέξεις όπως η νομιμότητα, η πίστη σε θεσμούς και αξίες να σέρνονται στο στόμα ανθρώπων που «δίχως περίσκεψη, χωρίς αιδώ» τις εκτοξεύουν δεξιά κι αριστερά, με εικόνες απόλυτης ένδειας καθημερινό πια θέαμα, είναι αλήθεια πως διστάζω να μιλήσω.

Και τι να πω εξάλλου;

Να μιλήσω για την αξιοπρέπεια του ανθρώπου που απ’ τη μια μέρα στην άλλη βρίσκεται άνεργος, με τα χρέη θηλιά στο λαιμό του , αέρας δεν υπάρχει γύρω του να πάρει ανάσα , κι ακούει να τον κατηγορούν πως θεοποίησε –λέει- την κατανάλωση και τώρα δεν μπορεί να εκτιμήσει τις μικρές χαρές της ζωής;

Να μιλήσω για τον εργαζόμενο που δεν έχει να πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές ούτε εφορία και του καρφώνουν στο στήθος την ταμπέλα του μπαταχτσή, του απατεώνα, του ανεύθυνου;

Να μιλήσω για τον άνεργο των δεκαεννιά χρόνων που δεν έχει να πληρώσει το πρόστιμο για το εισιτήριο που δεν έκοψε και την άλλη στιγμή πέφτει νεκρός κι ενώ το άψυχο σώμα του κείται στην άσφαλτο, τον αποκαλούν άνομο και τζαμπατζή;

Να μιλήσω για τον εξαθλιωμένο μετανάστη που τον κλείνουν σε φυλακές , τις λένε κέντρα φιλοξενίας , κι όταν εξεγείρεται ενάντια στην ταπείνωση, την πείνα, τα βασανιστήρια .τον βαφτίζουν παράνομο κι εγκληματία;

Να μιλήσω για το νεοδιόριστο καθηγητή που με 680 ευρώ καλείται να πάει στην άλλη άκρη της Ελλάδας να διδάξει παιδιά αγριεμένα απ’ τις συνθήκες μιας Ελλάδας που τους στερεί την ελπίδα , σε καθεστώς ανελευθερίας , με την απειλή της διαθεσιμότητας μόνιμα από πάνω του , κι αν πει να κάνει απεργία θα τον πουν τεμπέλη, χαραμοφάη, ρεμάλι και γαϊδούρι;

Ο Χρήστος Χωμενίδης σε άρθρο του στο protagon υπερασπίζεται τη Λένα Διβάνη για το κυνικό ,απάνθρωπο σχόλιό της στο tweeter. Τίτλος του άρθρου «φωνάζει ο κλέφτης».

Κι εγώ θα’ θελα να ρωτήσω τον κ. Χωμενίδη. Ποιος είναι ο κλέφτης που φωνάζει;

Σε μια Ελλάδα που έχει σπρώξει τα μισά παιδιά της τα τελευταία χρόνια στο περιθώριο, βαφτίζοντάς τους παράνομους, ενώ οι παράνομοι συνεχίζουν να απολαμβάνουν πλήρους ασυλίας, είναι τουλάχιστον απάνθρωπο αυτοί που είχαν την τύχη να είναι ακόμη στο παιχνίδι να επιδίδονται σε προσπάθειες λεκτικού εντυπωσιασμού .

Εκτός κι αν δεχτούμε ότι όσα λένε είναι κραυγές ανθρώπων βουτηγμένων στην ενοχή που προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους πως όσα μηρύκαζαν τα τελευταία χρόνια ήταν δίκαια.

Ετικέτες: Ειρήνη Παραδεισανού Tweet Share on

View the discussion thread.