Κάλεσμα της Εκπαιδευτικής Παρέμβασης σε Γ.Σ την Τετάρτη 23 Μάη στο 8ο-106ο Δημοτικό Αθηνών στις 8:30

18:53 15/5/2018 - Πηγή: Alfa Vita

We'll meet again
Don't know where
Don't know when
But I know we'll meet again some sunny day
Keep smiling through
Just like you always do
Till the blue skies drive the dark clouds far away

Vera Lynn, 1939

le Grand Bleu: Ένα λαμπρό μέλλον μετά τα Μνημόνια

Σαν να μην πέρασε μια μέρα. 8 χρόνια πριν, ένα ανοιξιάτικο πρωινό του 2010, ο Γ. Παπανδρέου, με φόντο το βαθύ

μπλε του μαγευτικού Καστελόριζου εξήγγειλε την κατάδυση της χώρας στη μνημονιακή κόλαση, υποσχόμενος ότι στο τέλος της διαδρομής θα φτάσουμε σε ένα «απάνεμο λιμάνι», «ασφαλείς, πιο σίγουροι, πιο δίκαιοι, πιο περήφανοι». Σήμερα, ο Αλ. Τσίπρας, από το ίδιο ακριτικό νησί και με την ίδια ακριβώς σκηνοθεσία (γαλάζιο φόντο, κλπ.) ανακοινώνει ότι «βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για την οριστική και αμετάκλητη έξοδο, καθαρή όπως ο καθαρός ουρανός του Καστελόριζου, από την εποχή της επιθετικής λιτότητας και της ασφυκτικής επιτροπείας που κόστισε πολύ». Παρέλειψε βέβαια να διευκρινίσει ότι η τελική ευθεία περιλαμβάνει πλήρη δέσμευση στις επιταγές της ΕΕ, του Δημοσιονομικού Συμφώνου και του ΟΟΣΑ, δηλαδή, συμπίεση μισθών και συντάξεων, ελαστικές σχέσεις εργασίας, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, αξιολόγηση στο δημόσιο και την εκπαίδευση, ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας, αντιαπεργιακούς νόμους. Μια δεύτερη πιο προσεκτική ανάγνωση της ίδιας δήλωσης αποκαλύπτει τα βαριά νέφη της νέας μεταμνημονιακής εποχής όπου η λιτότητα δεν θα είναι «επιθετική», η επιτροπεία δεν θα φαντάζει «ασφυκτική», η τρόικα θα ονομάζεται θεσμοί και τα μνημόνια ευλογία. Άλλωστε, οι συμφωνίες είναι συμφωνίες: το Eurogroup της 15ης Ιούνη καθόρισε ένα βαρύτατο καθεστώς επιτροπείας και ένα μέλλον με 40 χρόνια πλεονάσματα της τάξης του 2% που ήδη προκύπτουν από το λαϊκό εισόδημα και τον κόσμο της εργασίας που λειτουργεί ως καύσιμη ύλη για να εκκινήσει η πολυπόθητη καπιταλιστική ανάπτυξη. Business as usual. Κάποιος κερδίζει – κάποιος χάνει.

education for a bright future in Greece: Το λαμπρό μέλλον της έκθεσης ΟΟΣΑ

Η νέα έκθεση ΟΟΣΑ υπόσχεται, όπως λέει και ο τίτλος της, ένα λαμπρό μέλλον για την ελληνική εκπαίδευση, προειδοποιεί όμως για τις δυσκολίες: το θεσμικό πλαίσιο σήμερα δεν επιτρέπει δυστυχώς την απομάκρυνση «αδύνατων» εκπαιδευτικών «από το επάγγελμα». Βεβαίως, διαφωνεί με το μόνιμο διορισμό των αναπληρωτών ως δαπανηρή επιλογή που αναπαράγει τις σημερινές «ακαμψίες» του μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού που δεν αξιολογείται και προτείνει νέες ακόμα πιο ευέλικτες και ελαστικές σχέσεις εργασίας, όπως οι πενταετείς συμβάσεις μειωμένης απασχόλησης. Η έκθεση συντάχθηκε με αίτημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και προωθεί ένα πλαίσιο αναδιαρθρώσεων με άξονες την αυτονομία της σχολικής μονάδας και τη λειτουργία της με όρους επιχείρησης, τη δυνατότητα των διευθυντών να επιλέγουν το διδακτικό προσωπικό, μόνιμο ή έκτακτο, τη συμμετοχή τους στην αξιολόγηση με επισκέψεις στις τάξεις διδασκαλίας, την προσαρμογή της σχολικής προσφοράς στις «τοπικές ανάγκες», την αναζήτηση τοπικών πόρων για τη χρηματοδότηση των σχολείων, την κάθετη κατηγοριοποίησή των εκπαιδευτικών σε «καθοδηγητές, ερευνητές, ανώτατους εκπαιδευτικούς, εκπαιδευτικούς δικτύων και διευθυντές». Η προώθηση της αξιολόγησης εκπαιδευτικών και της αυτοαξιολόγησης σχολικών μονάδων είναι μια από τις βασικές προτεραιότητες της νέας έκθεσης του ΟΟΣΑ ενώ θεωρούνται θετικά τα βήματα που έχει κάνει μέχρι τώρα η κυβέρνηση.

live your myth in Greece: Το λαμπρό μέλλον της αντιπολίτευσης

Ειλικρινής και κυνικός όπως πάντα, ο Πρόεδρος της ΝΔ Κ. Μητσοτάκης σε εκδήλωση της Γραμματείας Ειδικών Κομματικών Οργανώσεων με θέμα: «Δημόσιο με Αξιοπρέπεια, Δημόσιο για τους πολίτες» δήλωσε ότι «πρέπει να υπάρχει αξιολόγηση», ότι «όλοι πρέπει να αξιολογούνται» και αυτό «φυσικά, συμπεριλαμβάνει και τους δημόσιους υπαλλήλους και ατομικά, αλλά και ως προς τις οργανικές τους μονάδες». Και, τι σύμπτωση, μίλησε κι αυτός «για την ανάγκη να έχουμε πιο αυτόνομα και πιο δημιουργικά σχολεία, να φύγει η σχολική μονάδα από τον εναγκαλισμό ενός Υπουργείου Παιδείας το οποίο είναι ασφυκτικό και περιοριστικό» για την «πολύ μεγάλη σημασία στις επιλογές των διευθυντών των σχολείων». Και μετά από όλα αυτά, υποσχέθηκε ότι «κανείς δημόσιος υπάλληλος δεν θα απολυθεί»! Και ποιος τον πιστεύει…

το χέρι που σχεδιάζει το μέλλον κινεί τον κόσμο

Το τραγούδι της Vera Lynn υποσχόταν στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ένα ηλιόλουστο μέλλον στους στρατιώτες που έδιναν τις ζωές τους στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Σήμερα, στα χρόνια του πιο άγριου ταξικού πολέμου της καπιταλιστικής κρίσης, κυβέρνηση, αντιπολίτευση και υπερεθνικοί οργανισμοί υπόσχονται ένα ηλιόλουστο μέλλον στους υποτελείς. Το είχαμε επισημάνει από το πρώτο έτος της καπιταλιστικής κρίσης: ο δρόμος προς την ανάπτυξη προϋποθέτει την υποτίμηση της εργασίας και τη θυσία των εργασιακών και μορφωτικών δικαιωμάτων μας ως καύσιμη ύλη. Μισθοί, συντάξεις, δικαιώματα, δημόσια παιδεία και υγεία, ισοπεδώνονται για να ανοίξει ο δρόμος προς ένα επενδυτικό El Dorado που θα μοιάζει με τις εικόνες από τη Σαντορίνη: δίπλα στα υπερπολυτελή ξενοδοχεία, οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί κοιμούνται στην παραλία ή στα αυτοκίνητά τους. Στο διεθνές περιβάλλον, τα πράγματα είναι ακόμα πιο ζόρικα: ο δρόμος για την καπιταλιστική ανάπτυξη περνάει μέσα από την ένταση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, τις πολεμικές επεμβάσεις στη Συρία, το ψυχροπολεμικό κρεσέντο ιμπεριαλιστικών αλλά και περιφερειακών δυνάμεων, με την ελληνική κυβέρνηση να ακολουθεί την πεπατημένη των προηγούμενων κυβερνήσεων ευθυγραμμιζόμενη με τις επιταγές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

η κρίση στο σχολείο ή το σχολείο σε κρίση;

Τα τελευταία χρόνια, το σχολείο μοιάζει όλο και λιγότερο με σχολείο καθώς συμπιέζεται ανάμεσα στις αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις από τη μία πλευρά και την τρομερή ένταση της κρίσης που εισβάλει πολύμορφα στις σχολικές τάξεις. Με την απίστευτη εντατικοποίηση χρόνου, προγραμμάτων και ύλης. Με τα εναλλασσόμενα ωράρια, τη διαρκή εναλλαγή ωρών και αντικειμένων, διδασκαλίας και κενών από διάλειμμα σε διάλειμμα. Με τις αλλαγές στο πρόγραμμα, ξανά και ξανά. Την κούραση, την αίσθηση της ματαιότητας και τη βεβαιότητα της αποτυχίας που αναδύεται από την παιδαγωγική του αχταρμά, των κατακερματισμένων γνώσεων και δεξιοτήτων. Με τα κρούσματα κοινωνικού αυτοματισμού και εξωσχολικής παρεμβατικότητας να πολλαπλασιάζονται. Με την τάση εξατομίκευσης και αδυναμίας συζήτησης στο σύλλογο διδασκόντων να ενισχύεται. Με τα φαινόμενα ανταγωνισμού μεταξύ σχολείων για τις εγγραφές μαθητών (εκτός των ορίων τους) να εντείνονται.

Η επέλαση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης

Σε αυτό το τοπίο έρχεται το νομοσχέδιο για την «αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης» για να συμπληρώσει το αντιεκπαιδευτικό θεσμικό πλαίσιο των μνημονιακών αναδιαρθρώσεων και περικοπών (ΠΔ 79, εργασιακό 30ωρο, μηδενικοί διορισμοί). Προωθεί το στόχο της ενδιάμεσης έκθεσης του ΟΟΣΑ για «διαμόρφωση κουλτούρας αξιολόγησης» φιλοδοξώντας να μετατρέψει όλους τους εκπαιδευτικούς σε αξιολογητές των στελεχών εκπαίδευσης και των σχολικών μονάδων. Διαμορφώνει μια νέα, πιο σύνθετη, συγκεντρωτική και γραφειοκρατική δομή εποπτικού ελέγχου στα σχολεία και τους εκπ/κους, με αξιολόγηση, αξιολόγηση/λογοδοσία, δ/ντες manager, ομάδες σχολείων κλπ. Αποδομεί την ειδική αγωγή, αλλάζοντας τον ρόλο των ΚΕΔΔΥ, μεταθέτοντας στους εκπαιδευτικούς του γενικού σχολείου μέσα από παρεμβατικά προγράμματα την αντιμετώπιση και αξιολόγηση των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

διορισμοί εκπαιδευτικών: αναμείνατε στο ακουστικό σας;

Οι απαντήσεις του Υπουργείου Παιδείας απέναντι στο αίτημα για μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο: δήλωσε ότι για μία ακόμα χρονιά δεν θα γίνουν μόνιμοι διορισμοί αλλά αντίθετα, μετά τον Οκτώβρη θα ανακοινωθεί τριετές πρόγραμμα διορισμών στην εκπαίδευση, θέτοντας συγκεκριμένες προϋποθέσεις που παραπέμπουν στην υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων και στα προαπαιτούμενα των αξιολογήσεων. Με δυο λόγια: βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμα σχολική χρονιά με μηδενικούς διορισμούς στην εκπαίδευση…

ο εμπαιγμός της ΚΥΑ για τους Δήμους εφαρμογής της δίχρονης προσχολικής

Η δημοσιοποίηση του καταλόγου με τους δήμους που θα εφαρμόσουν τη Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση για το έτος 2018-2019 αποτελεί προκλητικό εμπαιγμό καθώς περιορίζει τους δήμους εφαρμογής της υποχρεωτικής δίχρονης σε 184. Αξιοποιώντας ως πρόσχημα την αντίθετη γνώμη των Δημάρχων, η κυβέρνηση που έχει και την πολιτική ευθύνη της απόφασης, επιλέγει να περιορίσει την εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής, κατά κύριο λόγο, στις περιοχές που σχεδόν όλα τα προνήπια ήδη φοιτούν στο νηπιαγωγείο! Το αίτημα για άμεση θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, σε όλη τη χώρα, χωρίς διαφοροποιήσεις βρίσκεται στην αιχμή του εκπαιδευτικού κινήματος. Απέναντι σε κυβέρνηση, ΚΕΔΕ, ιδιωτικά συμφέροντα, αγωνιζόμαστε για την εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά ηλικίας 4-6, σε όλη τη χώρα από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη και αποκλειστικά στο δημόσιο, δίχρονο, υποχρεωτικό, Νηπιαγωγείο με κατάργηση των voucher και όλες τις υποστηρικτικές Δομές σε πλήρη ανάπτυξη.

στο μέλλον που μας ετοιμάζουν απαντάμε με τα δικά μας τραγούδια

Ομολογουμένως διανύουμε μια περίοδο αγωνιστικής απραξίας, απογοήτευσης και αποστράτευσης, την εποχή της ΤΙΝΑ, των «κλειδωμένων πολιτικών», της ηγεμονίας του μνημονιακού μπλοκ και των Μένουμε-Ευρώπη. Γι’ αυτό ακριβώς το κίνημα του Μάρτη είναι στην εκπαίδευση είναι σημαντικό: δημιουργεί μια ρωγμή στο μνημονιακό συνεχές και μπορεί, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, να ανοίξει νέους κύκλους αγώνων. Χιλιάδες αναπληρωτές και μόνιμοι εκπαιδευτικοί από όλες τις γωνιές της χώρας, ενωμένα, μαζικά και μαχητικά, ξεπέρασαν την αδράνεια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, στάθηκαν πέρα από λογικές κατακερματισμού, πολυδιάσπασης και τεχνητών διαιρέσεων ανάμεσα σε κλάδους και ειδικότητες, οργάνωσαν μαζικές κινητοποιήσεις, όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα, κατέλαβαν το υπουργείο, προχώρησαν σε Συνελεύσεις Αγώνα. Αυτά τα γεγονότα είναι που δημιούργησαν πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση, αυτές οι εξελίξεις είναι που υποχρεώνουν το υπουργείο και τον ΟΟΣΑ να παραδέχονται ότι δεν πάει άλλο με το παρόν μοντέλο αναπλήρωσης.

ή ο καθένας θα χάσει μόνος του ή θα νικήσουμε όλοι μαζί

Μπορούμε να διαλέξουμε. Να ανταγωνιστούμε, για να δούμε ποιος είναι ο «καλύτερος» και ποιος ο «αδύναμος» που «θα αποχωρήσει από το επάγγελμα» και να συνειδητοποιήσουμε στο τέλος ότι όλοι είμαστε χαμένοι. Ή να αγωνιστούμε όλοι μαζί:

για το σχολείο των αναγκών και των οραμάτων μας

Να διαμορφώσουμε ένα νέο μορφωτικό ρεύμα κριτικής απελευθερωτικής παιδαγωγικής και κοινωνικής χειραφέτησης με συλλογικές ριζοσπαστικές πρακτικές, στην τάξη και το σχολείο.Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, να συγκροτήσουμε ένα πλατύ, ενωτικό, κοινωνικοπολιτικό και αγωνιστικό μέτωπο με ξεκάθαρους στόχους και πρόγραμμα ανατροπής της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.Να δυναμώσουμε τον αγώνα για το σχολείο των όλων, των ίσων, των διαφορετικών, το σχολείο των αναγκών και των οραμάτων της κοινωνικής πλειοψηφίας, τους Συλλόγους, τα σωματεία μας, ως ελεύθερες, ανεξάρτητες, ταξικές συλλογικότητες, τους Συλλόγους Διδασκόντων για να γίνουν το αποφασιστικό όργανο στο σχολείο.να γίνουμε ο άγριος σπόρος!

Να ισχυροποιήσουμε την ενότητα όλων των εκπαιδευτικών και την αγωνιστική διεκδίκηση των συλλογικών τους συμφερόντων. Το δυνάμωμα των Συλλόγων αφορά στην ενίσχυση του ανεξάρτητου ρεύματος των Παρεμβάσεων, τη μαζικοποίηση των Γεν. Συνελεύσεων και των συλλογικών διαδικασιών ενάντια στις λογικές της ανάθεσης.

Πρέπει να ζήσουμε. Κι αν δεν μας επιτρέψει ο νόμος να ζήσουμε, θα τον καταπατήσουμε, γιατί άγριος σπόρος φύτρωσε σ’ ακρογιαλιά, σε βράχο, και μετά αλλού. Χίλιους ανθούς επέταξε κι άλλα χίλια αγκάθια. Οι ανθοί μοσχομυρίζανε, τα αγκάθια όμως τρυπούσαν. Και μετά αλλού. Χιλιάδες προσπαθήσανε να τον ξεριζώσουν και σαν τον εξερίζωναν σκόρπιζαν χίλιοι σπόροι. Αντέχουμε. Αντέχουμε. Μια ακρογιαλιά είναι όλη η χώρα. Παντού φυτρώνουμε και μετά αλλού, αλλού, αλλού…

(απόσπασμα από τη θεατρική παράσταση Άγριος Σπόρος)

εκπαιδευτική παρέμβασηΓενική συνέλευση